A Daughter Seeking For Love and Attention

EPILOGUE

8 years later

Kali's POV

"Hi hon!"-malambing na bati ko sa asawa ko sa telepono.

May asawa na ako. After 8 years nakapagtapos na ako ng pag-aaral, nag-asawa at ngayon ay umuwi na ng pilipinas.

After how many years I ended up missing the Philippines.

" Hon nasa Pilipinas ka naba?"-tanong nito mula sa kabilang linya.

Napangiti ako. Damn I miss him. "Yes Hon and I'm currently waiting here . Nasa loob pako ng airport"-sambit ko medyo naninibago ako sa weather dahil sa loob ng walong taon ay di ko tinangkang umuwi o bumisita man lang . Last year pa siya umuwi ng pilipinas dahil sa business nila. Hindi ka agad ako nakasunod dahil may trabaho ako sa New York.

" Sorry Hon going nako! Medyo traffic kasi eh!"-sambit into.

"Its okay Hon kararating ko lang! Sige kukunin ko na muna yung maleta ko!"

"Sige Hon ibababa ko na. I miss you and I love you Hon."-malambing nitong sambit.

Kinikilig ko naman siyang sinagot. “I miss you and I love you too”- kung maglambingan kami ay para kaming mga teenager. Napatawa nalang ako sa sariling naisip. Matapos naming magpaalam sa isa't-isa ay agad niya naring binaba ang tawag.

Hindi paman ako tuluyang nakalalaba nang may biglang sumigaw at alam ko na kung sino iyon.“Beshy!”-wala na atang ikalalakas pa ang sigaw ni Charity habang tumatakbo palapit sa akin. Sinalubong ko naman siya ng yakap.

" Beshy!"-sigaw ko rin at talaga.

Sobrang namiss ko yung best friend ko.

Hindi pa nga kami tapos sa eksena namin nang bigla na namang may sumingit.

" Oh my God Jon Carlos long time no see!"-gulat na sambit ni Charity.

"Hi!"-nakangiti kongbati dito.

" Hello"-sambit nito at agad akong niyakap. "Namiss kita Hon"-sambit nito at niyakap ko narin siya. Damn I miss him so much.

" Eihhhhhh ano ba wag kayong mang-ingit huh! Porket wala akong love life gaganituhin niyo na ako. Hmmpp no way highway!"-sambit nito. Natawa naman kami sakaniya.

“Tara na”-kinuha niya ang bitbit kong mga maleta. “Charity sama kana sa bahay.”-anyaya ni Jon.

" Thanks but no thanks may pupuntahan pa kasi ako!"- naiiling nalang namin siyang tinanaw papalayo sapagkat hindi parin nagbabago ang pananalita niya.

"Hon Tara na pasok na tayo sa loob?"-isa-isa niyang inilabas ang mga gamit ko. Nasa harap na kami ng bahay nila.

Papasok na sana ako nang  tumunog yung cellphone ko.

" Sandali lang Hon may natawag, mauna kana susunod nalang ako."-sambit ko. Sinunod naman niya ang sinabi ko.

"Hello?"

"Ate?"-sagot mula sa kabilang linya.

" Yancy?"-pagkukumpirma ko. Hindi ko inaasahan na tatawag siya. Five years na ang nakalipas simula noong maputol ang komunikasyon naming dalawa kaya namimiss ko na siya.

"Ate"-humihikbi niyang sambit. " Ate salamat naman at nakauwi kana"-sambit nito.

"Oo mukhang dito narin ako magsstay for good. San ka ngayon?"-tanong ko. Hayss I miss my little sister.