Truth Behind Her Glasses [REVISING]

06

Sakiya Ashanti.

"I'm gonna ruin them."

Mariing banggit ko sa sarili habang nakatingin sa bala na may initial na letter S. Kinuha ko ito mula sa isang ziplock at ibinulsa.

Napangisi ako habang tinitingnan ang isang malaki at abandonadong bahay. Walang emosyon akong naglakad palapit, agad na naalerto ang mga naka itim na lalaki na nagsisilbing bantay sa labas ng pinto. Agad kong binaril ito ng walang pagdadalawang isip.

I'm using a silencer, kaya walang nakapansin sa pagkakabulagta ng dalawang lalaking iyon.

Sinipa ko ang sirang pinto at naglikha ng ingay ang pagbagsak no'n.

"Sino ka?" Ipinilig ko ang ulo pakanan at pasimpleng iginala ang tingin sa paligid. Walang kahit na anong gamit maliban sa lamesa s agitna kung saan naglalaro sila ng baraha.

"Who shot my dog?" Sa sinabi kong iyon ay mabilis na inabot nila ang mga baril pero hindi nila nagawa iyon ng barilin ko ang kamay nila na akmang aabot sa baril na hawak.

Binaril ko rin sa binti ang isa sa kanila. Lima lang naman silang nagbabaraha.

"Who shot my dog?" Paguulit ko sa tanong nito.

"Sakiya  Ashanti." Binalingan ko ng tingin ang lalaking binaril ko sa binti ng sambitin niya ang pangalan ko.

"Napagutusan lang kami. Please! Huwag mo kaming patayin." Halos lumuhod sila sa harap ko.

Kinuha ko sa bulsa ang bala na bumaon sa binti ni Rakki.

"Ahh, tambay na nautusan." Tumango tango ako at nag reload ng bala sa harap nila. Inilagay ko din sa baril ko ang bala na tumama kay Rakki.

"Do you sell drugs?" I asked.

"Bakit? Bibili ka? May apa--" tiningnan ko ito na bumagsak sa sahig ng may tama din sa braso.

"Tama na! Maawa ka sa amin, Miss! Hindi namin alam.. ang sabi lang sa amin, barilin ang aso at binayaran kami ng sampong libo. Gipit kami, miss." Bumuga ako ng hangin.

As I shot them in legs. Yung iba halos mapaiyak na. Atsaka ako naglabas ng 50,000 cash at inihagis ko iyon sa lamesa.

"Pagamot kayo." Walang ganang banggit ko.

Bago ako tuluyang makalabas ay nilingon ko silang walang sawa at paulit-ulit na nagpapasalamat sa akin.

"I accidentally killed your guards." Nanlaki ang mata nilang lahat. Diniretso ko ang tingin.

"Make sure na hindi ko na kayo makikita ulit." Mabilis silang tumango.

I called an ambulance, yes. I fucking called an ambulance at sinabing may mga hayop na nagaagaw buhay.

I even told them the address at hindi ko alam kung si-seryosohin nila ang sinabi ko. And if not, then mamatay ang mga lalaking iyon doon, paunti-unti hanggang sa maubusan sila ng dugo. If that happens, it wasn't my fault anymore.

Well in fact, isa sa mga binaril ko ay ang mga cellphones na nakalapag sa lamesa. They're lucky kapag may nagtago ng cellphone sa kanila at hindi nasira.

Itinigil ko ang motor ko ng magring ang cellphone ko. Tumabi muna ako sa gilid at sinagot iyon.

"What did you do, Sakiya?" Tiningnan ko kung sino ang caller.

"I didn't kill, Ki." Bumuga siya ng hangin.

"You probably kill them! Send me the coordinates and I'll call someone to clean your mess." Napatawa ako dito.