เมื่อจินนั่งลงข้างๆวีแล้วเงยหน้าขึ้นมองเจ้าชายทั้งสามก็ชะงักลงทันที เพราะเจอสายตาตั้งคำถามมากมายจากจากสามเจ้าชายน้ำแข็ง เขาอมยิ้มน้อยๆก่อนจะเอ่ยขึ้น

“เอ่อ...นี่เป็นอาหารจากเมืองKครับ ผมอยากทำให้พวกคุณลองชิมดู...”
“อาหารเช้าของเมืองKนี่นะ เอ่อ...ไอ้เนี่ย!!! มันคืออะไรหรอ? มีอะไรเขียวๆในนั่นด้วย”
เจโฮปยกถ้วยซุปขึ้นมาดมแล้วสังเกตุมันราวกับกำลังสังเกตุทองว่าเป็นของแท้หรือของปลอมกันแน่

“นั่นคือ ซุปสาหร่าย ครับ ผมเจอมันในตู้เย็น ไม่คิดว่าที่นี่จะกินสาหร่ายด้วย”
“สาหร่ายหรอ? ไม่นะ ฉันไม่เคยกิน! ส่วนมากจะกินขนมปังเกล็ดหิมะมากกว่า ไอ้สาหร่ายนี่...ฉันสาบานเลยนะว่าฉันไม่เคยกินจริงๆ ”
เจโฮปวางถ้วยซุปลงบนโต๊ะที่เดิมพลางมองอย่างลังเล แล้วคิดว่ายังไงเขาก็ไม่เคยกินมันแน่นอน

ส่วนจองกุกก็ใช้ช้อนเอื้อมไปตักกิมจิกะหล่ำปีมาแล้วดมมันก่อนจะมองมันอย่างลังเล วีเห็นก็เอ่ยขึ้นยิ้มๆ

“นั่นกิมจิกะหล่ำปีครับ อร่อยนะครับ เอ้อ....พี่จินแล้วไอ้พวกกิมจินี่พี่ไปเอามาจากไหน?”
วีหันไปถามจินด้วยสงสัย ในเมื่อเจ้าชายทั้งสามนี้ไม่เคยเห็นอาหารพวกนี้ แสดงว่าที่นี่ไม่มีแน่นอนแล้วพี่ชายเขาไปเอามาจากไหน จินยิ้มแห้งก่อนจะหันไปหาแจ็คสันที่ยืนคุยอยู่กับอาร์เอ็มตรงมุมหนึ่งของห้องอาหาร

จองกุกที่กำลังจะอ้าปากชิมกิมจิกะหล่ำปีนั้นจำต้องชะงักลงแล้วหันไปหาแจ็คสันพร้อมกับทุกคนที่อยู่ในนั้น คนโดนมองก็สะดุ้งเมื่อสายตานับคู่หันมาจ้องที่เขาคนเดียว

“เอ่อ...ไม่ทราบว่ามีอะไรหรอครับ?”
“นายไปเอาของพวกนี้มาจากไหนแจ็คสัน?”
เจโฮปกล่าวเสียงเรียบพลางจ้ององครักษ์ของตัวเองนิ่ง แจ็คสันเอียงคอเลิกคิ้วก่อนจะส่งยิ้มแห้งทุกคนแล้วเล่าเหตุการณ์ตอนที่เขากับอาร์เอ็มเข้าไปช่วยจินทำอาหารในครัว

Kookv - Ice Prince (END)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora