คำเตือน: ฟิคนี้เป็นชายxชาย ศิลปินไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องใดๆทั้งสิ้น ทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
วีถึงกับช๊อคนิ่งอึ้งไป หลังจากได้ยินประโยคของร่างสูง
ร่างบางกระพริบตารัวพลางกลืนน้ำลายลงคอดังอึก ยกมือขึ้นชี้จองกุก
“เจ้าชายรัชทายาท?”
“อื้ม!”
“โฮ้ะ! ขออภัยพะยะค่ะ องค์รัชทายาท ขอภัยที่ผม เอ้ย!!! กระหม่อมล่วงเกินพระองค์พะยะค่ะ”
วีกระโดดลงไปคุกเข่าก้มหัวลงกับพื้น รีบขอโทษขอโพยร่างสูงใหญ่ จองกุกขมวดคิ้วก้มมองวีด้วยความงุนงง
“เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อน ไม่ต้องทำกับฉันขนาดนั้นก็ได้!”
“หามิไม่พะยะค่ะ ฝ่าบาท!”
พรืด จองกุกหลุดขำออกมากับคำพูดคำจาของวี ที่ผิดๆถูกๆ นี่ตกลงเขาได้เป็นพระราชาแล้วใช่ไหม
เขากลั้นยิ้มจนปวดแก้มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ร่างสูงก้าวไปก่อนจะก้มลงพยุงตัววีให้ลุกขึ้น มือหนาจับที่แขนสองข้างของร่างบาง ก่อนวีจะเงยหน้าขึ้นสบนัยตาสีฟ้าสด นาทีนั้นถึงกับทำให้โลกทั้งใบของเขาชะงักไป นัยตาสีฟ้าที่ดูเย็นชาแต่ก็อ่อนโยนด้วยเช่นกัน นัยตาที่ซุกซ่อนความขี้เล่นอยู่ลึกๆ มันทำให้เขาใจสั่น ก่อนจะมีสติเมื่อคิดว่าตัวเขาจ้องอีกฝ่ายเกินไปแล้ว วีหลุบสายตาลงมองพื้นที่เป็นน้ำแข็งไม่กล้าสบตากับร่างสูง จองกุกถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะปล่อยแขนวี
“นายไม่เห็นต้องเคารพฉันขนาดนั้นก็ได้...พูดแบบที่นายคุยกับฉันเมื่อก่อนหน้าเถอะ”
จองกุกกล่าวเสียงเรียบ หลังจากได้สังเกตุใบหน้าหวานใกล้ๆเมื่อกี้ พลันทำให้ใจเขาเต้นแรงขึ้นอย่างปกติ
วีเม้มปากแน่นแต่ก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นไปสบตาร่างสูง
“...มันจะดีหรือพะยะค่ะ ... ถ้าเกิดมีคนมาได้ยินเข้า ผมจะไม่โดนประหารหรอพะยะค่ะ”
จองกุกหลุดยิ้มมาอีกครั้งแต่ก็พยายามทำให้น้ำเสียงของตนอยู่ในระดับคงที่คือเรียบนิ่ง
YOU ARE READING
Kookv - Ice Prince (END)
Fanfictionจะเป็นอย่างไรเมื่อวีหลงเข้าไปในเมืองบียอนด์แลนด์ ที่อยู่อีกห้วงมิติหนึ่ง จนได้พบกับเจ้าชายน้ำแข็ง ที่เขาเคยได้ยินเรื่องเล่าลือมามากมาย แล้วเขาจะทำอย่างไรเมื่อหาทางกลับไม่ได้....
