Avondeten

678 42 18
                                    

Jimin's hand is op zoek naar de rand van mijn shirt en kruipt eronder door zodat die mijn blote rug kan ontdekken. 

Mijn hand pakt zijn haar vast en Jimin draait zijn hoofd iets om dieper op de kus in te gaan. Opeens voel ik zijn tong tegen mijn lippen aan.

Even verbaast stop ik en Jimin kijkt me aan, naar mijn lippen en valt ze weer aan met die van hem. Weer voel ik zijn tong en ik open mijn mond, ik weet niet helemaal wat ik moet verwachten.

Jimin en ik komen hijgend los van elkaar, met grote ogen kijk ik hem aan. Hoe snel is dit uit de hand gelopen? Jimin likt even over zijn lippen en er komt een grijns op zijn gezicht. 

Ik slik terwijl de realiteit weer binnenstroomt. Het gevoel van Jimin's tong in mijn mond van nog geen minuut geleden is nog even voelbaar. 

Verlegen doe ik met mijn handen zijn rommelige haar goed. Hij begint te grinniken en ik tik hem tegen zijn borst "Jimin, stoppen" Hij moet hierdoor nog iets harder lachen en ik zucht diep.

Een uurtje later word er op de deur geklopt en ik zie door het grote raam Taehyung staan. Ik open de deur "Hey Tae" hij lacht als hij me ziet "Ik heb het eten voor jullie".

Hij zet het tasje neer op tafel en Jimin gaat alvast zitten terwijl ik de tas uitpak. Er komt allemaal eten tevoorschijn, gepropt in kleine plastic bakjes. 

"Wauw, dankjewel Taehyung" zeg ik blij en geef hem van de zijkant een knuffel. Taehyung kijkt me even verbaast aan en lacht dan ook "Ga maar eten, straks is het koud". 

Taehyung gaat tegenover ons zitten aan de ronde eettafel en kijkt hoe Jimin en ik het eten naar binnen werken. "Hmmm! Dit is echt heel lekker!" roept Jimin "Neem ook wat als je nog trek hebt Tae" Taehyung schudt zijn hoofd. 

"Nee dankje, ik heb net al gegeten" zegt hij en zit aan zijn arm. "Heb je pijn?" vraag ik en wil kijken wat hij doet als Taehyung onder de tafel kijkt naar iets en hij schud snel zijn hoofd "N-nee het is niks".

Taehyung lacht naar me en kijkt naar het eten van Jimin. "In de keuken van het restaurant hier hadden ze nog wat over, ik had het snel gepakt en ik bakjes gedaan" vertelt de jongen voor me "Dankjewel Taehyung" zeg ik en hij kijkt naar me.

Ik slik mijn hap door en kijk hem in de ogen aan "Je bent echt heel lief. Als je iets bij me kwijt wil kan het oke?" Taehyung knikt bijna onzichtbaar.

"Ja! Als we iets terug kunnen doen ofzo moet je het zeggen he" vervolgt Jimin me die geconcentreerd met zijn eten bezig is.

"Is goed" zegt Taehyung, we kijken elkaar nog steeds aan. Ik heb zo'n gevoel dat er onder het vrolijke masker dat hij op heeft iets verborgen zit, alleen weet ik niet wat. Het lijkt me te goed voor woorden hoe hij alles vertelt en hoe hij alles voordoet. 

Na het eten ruim ik alles op en knoop ik de plastic tas dicht waar al het vuil in zit. Jimin rekt zich uit en Taehyung en hij ploffen neer op de bank.

Ze beginnen over dingen te praten die mij totaal niet interesseren dus ik ga maar in de slaapkamer rommelen.

Als ik bezig ben in een kast zie ik een tekening liggen, wat doet dat daar? Ik strek mijn arm om de tekening te pakken en kijk ernaar. 

Het is door een kind gemaakt, dat is duidelijk te zien. Je ziet links een vrouw staan met blond haar, in het midden staat een jongen en rechts staat een familie met ouders en 2 kinderen. 

Maar terwijl ik naar de tekening kijk zie ik de gezichten van de mensen. De vrouw links heeft een boze uitdrukking, en de familie links heeft een uitdrukkingloze. 

Wie heeft dit gemaakt? Ik draai de tekening om en zie een datum staan, het komt van 3/9/2003. Ik was toen nog 7 jaar, het jongetje in het midden ziet er ook nog redelijk jong uit. Maar wie is het? 

~~~~~~~~~~~~

Wie denken jullie dat het is?

The Silent One --BTS Jimin--Where stories live. Discover now