The Silent One --BTS Jimin--

ziek

Ik word opeens wakker van een harde bonk. Ik schiet overeind en kijk rond, het is donker in de kamer dus mijn ogen moeten even wennen. Langzaam zie ik de kamer duidelijker en kijk naast me, het bed 1 meter naast me is leeg.

Opeens hoor ik een raar geluid, alsof iemand aan het spugen is. Ik ben meteen wakker, waar is Jimin en wat is hij aan het doen?

Ik stap uit bed en loop de slaapkamer uit, er komt licht vanuit de bandkamer zie ik en hoor iemand zwaar ademhalen. Ik loop snel naar de badkamer en de deur staat open.

Ik zie Jimin op de betegelde vloer zitten, hij hangt over de wc. "Jimin!" Ik kniel naast hem, hij geeft over en ik aai over zijn rug als hij klaar is. "Het komt goed oke? Rustig ademen" hij gaat recht zitten en ik kijk hem aan.

Hij is spierwit, zijn lange zwarte haren plakken aan zijn bezweette voorhoofd. "Gaat het weer?" Vraag ik, Jimin mompelt iets maar ik kan het niet horen. Opeens knippert hij een aantal keer en houd de wc met 1 hand vast, ik denk dat hij weer moet overgeven.

Maar nee. Hij rolt met zijn ogen en valt opzij, met geluk valt hij mijn kant op in plaats van het opstapje van de douche.
Ik vang hem op, zijn volle gewicht tegen me aan.

Ik denk snel aan wat mama me had geleerd als mensen flauwvielen, ik moest ze neerleggen met hun hoofd opzij volgensmij. Het is te lang geleden, ik weet het niet meer zeker. Mijn handen zijn onder zijn oksels en zijn hoofd op mijn borst.

Ik besluit hem iets meer te laten liggen dus schuif naar achteren terwijl ik tegen hem praat, in de hoop dat hij me hoort en wat rustiger wordt. "Ik ben er Jimin, het komt goed oke?" Zeg ik rustig en aai de zwarte haren weg uit zn gezicht.

Jimin mompelt weer iets onduidelijks "Jimin hoe voel je je nu?" "M-Misse-lijk" "Moet je overgeven?" Hij is even stil, hij ligt ook helemaal stil "Nee" "Is goed, ik ben bij je oke" ik hou met mijn handen zijn hoofd op mijn bovenbenen.

Jimin knippert even en kijkt me aan, doodstil, geen lach of frons tot hij weer zijn ogen sluit. Af en toe aai ik mijn duim over zijn wang en kijk naar zijn ademhaling, het gaat snel op en neer. "Kan je weer rechtop zitten?"

"Ja..." Ik doe mijn armen onder zijn oksels en help hem om rechtop te zitten "Zullen we teruggaan naar de slaapkamer? Dan kan je op bed liggen" Jimin houd zijn ogen dicht "Geen... eh-energie" "Het is goed, ik help je".

Na een tijdje moeilijk doen leg ik Jimin neer op bed. Hij zucht diep en ik knip het lampje bij zijn bed aan waardoor de kamer meer kleur krijgt in plaats van de zwart-witte wereld. Ik kijk naar Jimin en leg mijn hand op zijn wang en dan zijn voorhoofd.

Hij voelt warm aan, veel warmer dan normaal. Zijn ogen openen zich langzaam en Jimin kijkt door 2 dunne spleetjes naar me, zonder iets te zeggen. Ik haal mijn hand weg en ga recht staan om naar de badkamer te lopen.

Ik begin alles een beetje op te ruimen en schoon te maken voordat ik een bakje pak en een washandje. Ook pak ik een emmer voor als hij weer over zn nek gaat.

Ik kom terug met de spullen die ik heb gepakt en Jimin ligt nog precies hetzelfde als toen ik wegging. Ik zet de emmer naast hem neer "Ik ga nog heel even wat pakken oke" hij knikt bijna onzichtbaar en ik loop weer de kamer uit.

Met een glas water kom ik terug en heb ook wat gepakt om de misselijkheid tegen te houden en zn temperatuur wat te laten zakken. Ik zet het op zn nachtkastje neer "Ben ik weer, gaat het lukken om te zitten?" Hij kijkt me aan en probeert zich omhoog te duwen.. probeert

Ik doe automatisch mijn armen onder zijn oksels en help hem omhoog en stop een kussen achter zijn rug zodat hij rustig tegen de muur aan kan zitten. "Hier heb je wat te drinken, en neem deze ook meteen" ik hou het glas voor hem en hij kijkt ernaar.

Zijn hand gaat langzaam omhoog, hij trilt ook een beetje, ik heb hem nog nooit zo slecht gezien. Ik pak zijn hand vast die omhoog ging en breng het naar het glas en help hem met het drinken, dan geef ik hem het pilletje en hij drinkt dan het hele glas leeg.

Hij likt zn lippen een beetje en zucht "Ik ben moe Eva" ik bloos door zijn actie en slik "Nog 1 dingetje, je moet je shirt verschonen, hij is een beetje vies geworden" hij kijkt omlaag als ik opsta en naar zijn kast loop.

Ik trek er een shirt uit en loop weer terug "Hier, ik ga even wat voor mezelf pakken" ik geef het shirt aan hem en wil naar de deur toe lopen maar word gestopt door een hand die mijn pols pakt, de hand heeft bijna geen kracht maar het laat me wel stoppen.

Ik kijk verbaast om en Jimin slikt "W-wil je helpen... met mn shirt"