One Shots (Greek)

Where Did I Go Wrong? {2}

*Ναι ναι ξέρω έχω να γράψω κάτι μήνες περίπου αλλά έχω διάβασμα, σόρυ, θα επανορθώσω ;)*

*Δεν είμαι ούτε γιατρός ούτε ειδικός σε τέτοιες ωρολογίες που θα δείτε παρακάτω. Οπότε μην λάβετε υπόψει διάφορα ιατρικά πράγματα γιατί το πιθανότερο είναι να είναι λάθος*

*Διαβάστε μέχρι το τέλος γιατί θα υπάρχει ένα "δημοψήφισμα" <3

Τζάκσον P.O.V. 

Ξέρω ότι της φέρθηκα λίγο άσχημα, το ξέρω. Και τώρα ειδικά δεν θέλω να την στεναχωρώ γιατί είναι στον μήνα της. Αλλά το κάνει συνέχεια αυτό. Αυτό που μπλέκεται ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ. Από πάντα το είχε αυτό το "κουσούρι". Τέλος πάντων. Θα προσπαθήσω εν τέλει να ξανά επικοινωνήσω με τον οργανισμό μήπως και μπορεί να ξανά γίνει δεκτή η αίτηση μου.

Η ώρα είναι 11:30 το βράδυ και μόλις βγήκα από ένα χειρουργείο αφαίρεσης όγκου στον λάρυγγα. Όλα πήγαν καλά. Ανοίγω το κινητό μου και βλέπω πολλές κλήσεις. 3 από την Έιπριλ, 9 από την Αριζόνα και 2 από την Μέρεντιθ. Τι στο καλό?Γιατί δεν με ενημέρωσαν? Παίρνω την Αριζόνα μιας και της Έιπριλ είναι κλειστό. 

Καλεί... ανησυχώ. 

"Τζάκσον" λέει η Αριζόνα με ένα περίεργο τόνο στην φωνή της. Δεν μου αρέσει αυτό.

"Πες μου ότι η Έιπριλ είναι καλά" λέω και κλείνω τα μάτια μου.

"Ε-ε τα νερά της έσπασαν πριν 45 λεπτά περίπου αλλά ειν-" 

"Που είναι?" λέω με έντονο τόνο. 

"Τζάκσον, τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα. Θα χρειαστεί επείγουσα καισαρική αλλά της έκανα έναν υπέρηχο κ-και υπάρχει μια αρκετά μεγάλη αιμορραγία γύρω από το μωρό κ-" 

"Που είσαι?" ρωτάω νευρικά.

"Τζάκσον καλό θα ήτ-" 

"ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ" φώναξα.

"Στο χειρουργείο 6" είπε σιγά.

Τρέχω όσο δεν έχω ξανατρέξει ποτέ στην ζωή μου προς το χειρουργείο. Όταν φτάνω βλέπω την Αριζόνα να προχωράει πάνω κάτω. 

"Πες μου που είναι" λέω αγχωμένα. 

"Μ-μέσα τ-την ετοιμάζουν" λέει βουρκωμένη. 

"Τι θα κάνεις?" 

"Ε-ε? Δ-δεν ξέρω. Είναι πολύ δύσκολο. Δ-δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο. " λέει.

"Τι σκατά εννοείς όταν λες δεν ξέρεις? Και γιατί ετοιμάζεσαι να της ανοίξεις την κοιλιά χωρίς να ξέρεις τι να κάνεις γαμώτο?" φωνάζω.

"Αυτή είναι η μόνη μου επιλογή! Προτιμάς να πεθάνουν από αιμορραγία και η γυναικά σου και το παιδί σου ή να προσπαθήσω να δω τι θα κάνω ανοίγοντας την?" φώναξε.

Την κοιτάω για λίγο. "Τελείωνε." λέω, και κατευθείαν κάνω κίνηση να μπω μέσα. 

"Τζάκσον όχι μην μ-"

"Η γυναίκα που πεθαίνει εκεί μέσα και νομίζεις ότι δεν θα μπω?"

Μπαίνω μέσα και βλέπω την Έιπριλ να κάθεται πάνω στο χειρουργικό τραπέζι με σκυμμένο το κεφάλι να κλαίει και να ανασαίνει γρήγορα. Μωρό μου...

Ντύνομαι κατάλληλα και μπαίνω στο χειρουργείο.

"Έιπριλ" λέω και τρέχω προς αυτήν.

"Τ-Τζάκσον" σηκώνει το κεφάλι της και με κοιτάει. 

"Μην φοβάσαι αγάπη μου. Όλα θα πάνε καλά. Μην φοβάσαι." την αγκαλιάζω και την ακουμπάω στο πρόσωπο. 

"Δεν μπορώ Τζάκσον... Φοβάμαι. Κάτι θα πάει στραβά και-"

"Σταμάτα Έιπριλ. Ακουσέ με και κοίτα με. Όλα θα πάνε τέλεια και μόλις βγεις από εδώ θα κρατάμε αγκαλιά την κορούλα μας." είπα και της έπιασα το χέρι. 

"Μου το υπόσχεσαι?" 

"Στο υπόσχομαι" είπα και την φίλησα. 

"Τζάκσον... Ε-εάν δ-δεν βγω από εδώ μέσα ζωντανή. Θέλω να προσέχεις την Harriet. Ν-να είσαι και μάνα και πατέρας μαζί"

"Έιπριλ..."

"Σε παρακαλώ Τζάκσον..." είπε και ακούμπησε το μέτωπο της στο δικό μου. 

"Κοίτα με λίγο... Από εδώ μέσα θα βγεις και εσύ και το μωρό μας ζωντανοί εντάξει?" 

Με κοιτάει... Μάτια μου. 

"Σ' αγαπάω Τζάκσον" 

"Και εγώ σε αγαπάω καρδιά μου" τότε μπαίνει μέσα η Αριζόνα. Αφήνω την Έιπριλ και πάω στην Αριζόνα. 

"Σε παρακαλώ... μην τις αφήσεις να πεθάνουν."

Με κοιτάει και είναι φανερά αγχωμένη. Βγαίνω από το χειρουργείο και πάω στον εξώστη. 

Η Αριζόνα λέει κάτι στην Έιπριλ. 

Με κοιτάει. Ομορφιά μου...

Στον εξώστη είναι σχεδόν όλοι οι επιμελητές. 

"Όλα θα πάνε καλά. Η Έιπριλ είναι δυνατή" μου είπε ο Άλεξ. 

"Είναι, ναι..."

Την έχουν βάλει την αναισθησία και έχει κλείσει τα μάτια της. Ελπίζω όχι για τελευταία φορά. 

ΗΕΥΥΥΥΥΥΥ!!! 

Τι τέλος θέλετε να έχει η ιστορία αυτή?? ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩ!

Α) Έιπριλ και Χάριετ ζουν

Β) Ζει μία από τις δύο (και ποια?)

Γ) Πεθαίνουν και οι δύο

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ! <3