Σκοτεινός.

Κεφάλαιο 20

"Τι γινεται μεταξυ σας γαμω;"φωναζει και ειναι ετοιμος να μου αρμηξει αλλα το βλεμμα μου γυρνάει στην Ταμι που κατεβαίνει την σκαλα φοβισμένη.Κοιταζει και εκεινος εκει και μένει για λιγο."τελεια τωρα τα πιασαμε τα λεφτα μας."λεει ειρωνικα "σε ψαχνω παντου και δεν εισαι πουθενα και σε βρίσκω εδω και φορας μονο μια μπλουζα του;"ρωταει θυμωμένος."Εσυ τον φιλησες;"την ρωταει καθως την εχει πλησιάσει.

"Εγω την φιλησα"λεω και γυρναει και με κοιταζει αγρια και επειτα έρχεται με φορα πανω μου.Με βαραει μια μπουνιά στο στομάχι και μολις ανακτω δυναμη τον χτυπαω μια μπουνια στο μάτι τον πιανω απο τον λαιμο και τον κολαω στον τοιχο."το οτι δεν εχουμε χτυπηθεί και το κτι εισαι μεγαλύτερος δεν πιστεύω να σε κανει να νομίζεις οτι εισαι και φυνατοτερος ή οτι σε φοβάμαι"του λεω θυμωμένος.Εκεινος δεν μπορει να παρει ανασα.

"Τονι αφησε τον δεν μπορει να αναπνεύσει"λεει η Ταμι και κανω πισω αφήνοντας τον.

"Γιατι την φιλησες;"ρωταει αγρια κοιτώντας με.

"Γιατι φιλησες την Μαρια"πεταω με την πρωτη και η Ταμι πνίγεται και βήχει δυνατά. Γαμωτο αυτο σιγουρα δεν επρεπε να το πω τωρα.

"Δεν θα ξανα μιλησεις ποτε μαζι του το καταλαβες;"την ρωτάει θυμωμένος."και οσο για εσενα θα φροντίσω να πω στο πατέρα τι εκανες"λεει και παει και τραβαει απο το χερι την Ταμι.

"Ασεμε"του λεει εκεινη.

"Θα ερθεις μαζι μου"της φωναζει.

"Ειναι φιλος μου"λεει εκεινη και την αγνοώ πλήρως.

"Σου ειπε να την αφησεις"λεω και αφου με κοιταει αγρια περνει το χερι του απο πανω της ανοίγει την πορτα και φεύγει."εισαι καλα;"την ρωταω και την πλησιαζω και βαζω τα χερια μου στο πρόσωπο της.

"Φυγε"λεει και κλαίει.Προσπαθεί να με απομακρύνει"εισαι ψεύτης δεν με θελεις απλα με εκμεταλλευτηκες για να εκδικηθείς τον αδερφό σου"λεει και συνεχίζει να κλαίει.

"Οχι οχι..δεν το εννοούσα ετσι..απλα δεν μπορουσα να του πω κατι αλλο..τι να του ελεγα οτι σε θελω; εδω καλα καλα δεν ξερω και εγω τι θελω..και εκεινος σε βρήκε εδω..ειδε οτι φορούσες ρουχα μου..αν πίστευε κατι αλλο αν.."παω να πω αλλα με διακόπτει με το έντονο κλαμα της και την αγκαλιάζω."Ηρεμησε ενταξει;"προσπαθω να την ηρεμήσω.

"Δεν καταλαβαίνεις...οι γονεις μου ξεραν οτι εγω ειμαι με τον αδερφό σου αν ο πατερας σου πει κατι αν...δεν θα μπορεσω να σε ξανα δω ποτε μου δεν θα με αφησουν δε.."παει να πει αλλα ενωνω να χείλη μας και την κανω να ανταποκριθεί.

"Σκεψου τι θελεις...καποιος τροπος θα υπάρχει...απλα ξεκαθάρισε τι θελεις με τον εαυτο σου πρωτα..."λεω μολις τελειώνει το φιλί και με κοιταζει"παμε να κοιμηθούμε αγκαλιά τωρα...ας ειναι για αποψε"λεω και την πιανω απο το χερι και ανεβαίνουμε τα σκαλια.Γαμωτο πως ηρθαν ετσι τα πραγματα; ειμασταν φιλοι και τωρα τι; θελω την μονη φιλη που ειχα στην ζωη μου; και ακομη χειρότερα νοιάζομαι για αυτην;

Ξαπλωνουμε στο κρεβάτι και την πιάνω αγκαλια κατω απο το πάπλωμα και της χαϊδεύω τα μαλλιά για λιγο μέχρι που ηρεμεί απο το κλαμα. Επειτα χανω το κεφαλι μου στον λαιμο της και κλείνω τα ματια μου. Εκεινη αφου με αγκαλιαζει επειτα δεν κουνιέται αλλο και αποφασίζω και εγω να αφεθώ στον υπνο.

Αστερακι⛤

Σχολιο🗯