Σκοτεινός.

Κεφάλαιο 6

"Τι;"ρωταει αυτη και τον κοιταει.

"Νομιζα οτι ηθελες"παει να απολογηθεί ο Έντουαρντ.

"Θα έρθεις να μιλήσουμε;"την ρωταω απλώνοντας το χερι μου.Το κοιταζει για λιγο.Έπειτα κοιταζει εμενα και μου χαμογελάει καθως απλωνει το χερι της και πιάνει το δικο μου.Περπατάμε κάνοντας βολτα στην αυλη του σχολείου.

"Λοιπον"λεει και κουναω το κεφάλι μου για να συνεχίσει"ευχαριστώ για εχθες και εισαι πολυ μαλακας για σημερα το πρωί"μου λεει.

"Δες σου εκανα καλο χθες βράδυ και σήμερα κατι κακο αρα ειναι πατσι"λεω και γελάει"τι θα έλεγες να γίνουμε φιλοι;"την ρωταω.

"Αλήθεια;"ρωταει εκπληκτη.

"Αλήθεια"απανταω. Ποσο κακο μπορει να ειναι να εχεις μια φίλη;

"Ωραια αυτο ειναι υπέροχο"αναφωνεί χαρούμενη.

"Τελεια απλα θελω να με βοηθήσεις με κατι"λεω και με κοιταζει.

"Οτι θελεις αλήθεια οτι θελεις"λεει αμέσως.

"Θελω οτι δηποτε και να σου πει ο αδερφός της ζωε να του πεις οχι και πως εισαι μαζι μου και με το εισαι μαζι μου θα εννοείς οτι εχουμε σχέση ξερεις εχουμε πηδειχτει και τα σχετικα"λεω και εκεινη με κοιταζει περίεργα.

"Οκευυυ εντάξει αλλα γιατι ολο αυτο;"ρωταει εκεινη.

"Για να βοηθησεις τον φιλο σου"της απανταω χαμογελώντας.

"Οκευυυ φίλος κοιτα λιγο προστα εκει και πες μου αν ειναι αυτος που μας κοιταει επίμονα"μου λεει και ακολουθώ το βλεμμα της οπου μας κοιταζει ο Λουκ.

"Αυτος ειναι ασε με να κανω κατι μην με βρίσεις"λεω και πηγαινω οσο πιο κοντα μπορω στο πρόσωπο της. Ισως την εκανα να πιστέψει οτι θα την φιλήσω γιατι έκλεισε αμέσως τα ματια και άρχισε να αναπνέει βαρια.Πειρα μια στάση ωστε να φανει οτι φιλιομασταν και έπειτα την αγκάλιασα για να φανει αληθινό.ναι μωρο μου ειμαι ο καλύτερος. Και παντα ημουν.

"Λοιπον ξερεις οτι απο Δευτέρα εχουν απεργία οι καθηγητές μας; αρα δεν εχουμε σχολείο"λεει εκείνη. Αυτο ειναι υπέροχο σημερα ειναι Παρασκευή.

"μολις το εμαθα και ειμαστε τυχεροί"λεω απλά.

"Τέλος πάντων εγω παω να συνεχίσω να συμμετέχω δεν ξερω τι θα κανεις αλλα τα λεμε το απόγευμα"λεει και κανει να φύγει.