"ေအာ္..ဒါဆိဳသြားလို႔ရပါၿပီ.."
"Nae..သခင္ေလး...ေကာင္းေသာညေလး ျဖစ္ပါေစ။"
ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုၿပီး အျပင္ကို ထြက္လာေတာ့ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ခုန္ေပါက္မတက္ျဖစ္ေနသည္။
သူ..ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ..?
ဘာလို႔ သခင္ေလးနဲ႔ ေတြ႔တိုင္း ႏွလံုးသားက ခုန္ေပါက္ေနတာလဲ..?
ဘာလို႔...သူမ်ားေတြေခၚေနၾက သခင္ေလးဆိုတဲ္ေနရာမွာ
ဦးငယ္ ဆိုၿ႔ပီး ေခၚခ်င္ေနတာလဲ..?ေမးခြန္းေပါင္းစံုကို မစဥ္းစားေတာ့ပဲ မိမိေနရာေသာ တိုက္ပုေလးဆီကို..သြားလိုက္သည္။
အိပိရာေပၚ လွဲကာ မ်ကိႏွာကုိ စုိက္ၾကည့္ရင္း တိုးတိုးေလးေရရြတ္မိလိုက္တယ္
"ေကာင္းေကာင္းအိပ္ပါ ဦးငယ္"
⏩⏩⏩⏩
မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေလးေအာက္ ႏိုးထလာခဲ့သည္။
ညက အေတြးထဲ နစ္ေျမာေနတာနဲ႔ သန္းေခါင္မွ အိပ္ျဖစ္သည္။
နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့" ၈ နာရီ ""Oh god..ေသၿပီ.."
စိတ္ပ်က္စြာေရရြတ္ရင္း မ်က္ႏွာအျမန္သစ္ကာ အိမ္ေတာ္ထဲသို႔
အျမန္ေျပးဝင္လိုက္သည္။သြားၿပီ....ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ .သခင္မၿကီးေရာ သခင္ေလးေရာ
အကုန္လံုး မနက္စာကို စားေနၾကၿပီပင္။ေခါင္းကို အတင္းငံု႔ရင္း အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးရဲ႕ ေဘးနားမွာ
ဝင္ရပ္မိသည္။"KyungSOo ဒီေန႔ ေနာက္က်တယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..သခင္မႀကီး..ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ္.အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔.."
"ညက ညဥ့္နက္တဲ့အထိေနလို႔လား.."
"ဟုတ္..ကြၽန္ေတာ္..အေတြးလြန္းသြားၿပီး..သန္းေခါင္မွ.အိပ္ျဖစ္္လို႔ပါ
ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး..."
PART-(2)Z×U
Bắt đầu từ đầu