SEVİŞME KILAVUZU-1 "TUTSAK"

30.Bölüm-İşi Kabul Ettim!

İkiside nefeslerini tutmuş açılan kapıya doğru bakıyorlardı.
Maya, haberdar olduğu şeyin olması yönünde umutlu Asrın ise hiçbir şeyden habersiz dışarıdan gelen kişinin kendisini bu halde görmesinden memnun olmayan bir haldeydi.

Açılan kapıdan genç yaşlarda kolu sargılı bir kadın belirdi fakat içeride ki manzarayı görünce özür dileyerek geri çekilip kapıyı kapattı.
"Sanırım hastan... Fazla bekletmeyelim kapıda ben çıkayım."
Asrın az önceki yaşananların garip hissi ile bulunduğu sandalyeden kalkmak için bir hamlede bulunmuştu fakat dengesini kaybedip tekrar aynı noktaya oturmak zorunda kaldı.

"Ani hareket yaptın biraz dinlen ben kapıdaki kadına bakıp geleceğim."
Maya hiçbir şey olmamış gibi hızlıca kapıya çıktı ve kadınla ayak üstünde iki dakika konuşup içeri geri girdi.

"Mühim bir şey değil sonuçlarını göstermeye gelmiş hemen bakıp yolladım."

"Kimi?"

"Kapıdaki kadını canım,kimi olacak."

Asrın,az önceki gelen kadını hatırlat biçimde başını salladı.
Ne çabuk unutmuştu sahi.

"Bir iş buldum sanırım."
Maya merakla gözlerini acarak hevesle:

"Yoksa en son başvurduğun okul mu?"

"Hayır öyle bir iş değil. Bebek bakıcılığı yani yeni doğmuş bir bebeğe..."
Aslında gelirken çok hevesliydi fakat şimdi cümlesini bitirmeyi bırak o heyecanı bile hissetmiyordu içinde Asrın.

"Sen ve yeni doğmuş bir bebek!"
Dehşete kapılmıştı Maya bu duydukları karşında.
"Canım farkında mısın?"
Cümlenin devamını incitmeden söylemek istiyordu ve biraz beklemişti.

"Sen bebeğini yeni kaybettin sayılır. Yani buna emin misin hem nereden buldun bu işi kimin bebeği bu?"

Derin bir nefes aldı ve tane tane anlatmaya başladı Asrın.
Ona Talha'dan,kuzeninden ve henüz bilmediği bu garip olaydan bahsetti.

"Açıkçası bende hemen kabul etmedim ama düşündüm ki hem kendime hemde yardıma muhtaç birine bir faydam olacak."

"İyi düşünmüşsün aslında canım. Hem doğru diyorsun bu sana iyi gelecek."

"Umarım." Diye cevapladı Asrın kabul etmeyi düşündüğü bu işi kafasında planlamaya başlarken.
Kerim'i,kaybettiklerini ve onarım bekleyen kendini değişik bir olayın içine sürüklerken...

"Asrın." Dedi Maya şimdi dengeli bir şekilde kalkmayı başaran Asrın'a.

"Her zaman yanında olacağımı bil olur mu?"

Neden böyle demişti diye düşünmedi bile Asrın Maya'ya saygı ile bakarken.
Düşünmemeliydide.
Çünkü kendisini en iyi insanın dediklerini irdelerse birgün ondanda uzaklaşmak korkusunu yaşayacağını biliyordu.

"Bunu hiç unutmayacağım." Diye cevapladı kapıya doğru ilerleyip Maya'ya Hoşçakal demek için elini kaldırıp veda ederken. 
...........

Apartmanın kapısına geldiğinde Talha'nın evde olmasını diledi Asrın.
İkinci kata çıkarken ayaklarının altında büyük sesler yankılayarak geride kalan merdivenleri saydı her zamanki gibi.
Totemine başladığı noktadan itibaren denk gelen yer çift gelirse evde olacak ve ben teklifini kabul edeceğim,eğer tek gelirse hiçbir şey demeden eve çıkacağım dedi.

Tam bitiş noktasında çift gelen basamagı sonlandırıp kararlılıkla Talha'nın kapısını çaldı.
İç sesi bu kadar çabuk muydu yani diyordu fakat Asrın buna aldırış etmedi.
Nasılsa kararını vermişti.
Kapı açılırsa o işi kabul ettiğini söyleyecekti.
Nitekim öyle de oldu. Talha,o gelene kadar eve gelmiş hatta pijamalarını üzerine geçirmiş elindeki telefonla biriyle konuşuyordu.
El işareti ile buyur ettiği Asrın'ı salona yönlendirirken oda arka odasından gidip bir çift terlik alıp geri dönmüş ve bunlari Asrın'ın ayaklarının dibine bırakmıştı.