Göktuğ

G♣13

 YORUMLARINIZ VE BEĞENİLERİNİZ BENİ ÇOK MUTLU EDİYOR:) UMARIM İLERİDE BU HİKAYEYİ HERKESİNİ OKUDUĞUNU DA GÖREBİLİRİM:) SİZİ SEVİYORUMM İYİ OKUMALAR<3

 ║13.BÖLÜM

 (multimedia:Göktuğ ve babası. Yan yana olmadıklarından fotoğrafı kırptım)

Baran ile beraber yemeğimizi yedikten sonra okuldan çıktık. Herkes bizi görmüştü ve arkamızdan olmadık dedikodular çıkardıkları kesindi.

Bir yandan aklıma Göktuğ'un dedikleri gelse de kalbime söz geçiremiyordum. Şimdi onu tanıma fırsatım varken bunu kaçıramazdım. Onu gördüğüm andan beri seviyord um ve onunla vakit geçirmek...

"Nereye gidiyoruz?"

"İlk önce benim eve bir uğrayalım. Sonra da sen ne istersen onu yaparız."

"Peki."

Baran ile bir taksiye bindik. Göktuğ'un eve giderken ki yola sapınca şaşırmadım değil. Onlara yakın mı oturuyordu yani?

Birkaç dakika sonra taksi durdu. Baran parayı ödedikten sonra beraber indik ve evine girdik. Gerçekten inanılmaz güzelde. Üç katlı, Baran'ı görünce koşuşturmaya başlayan, telaşa kapılan hizmetçiler falan..

"Vay kimler gelmiş?"

Sesin geldiği yöne baktığımda Baran'a çok benzeyen, bizim yaşlarımız da bir oğlanı gördüm. Baran'la ikisi birbirine gülüp erkek tokalaşmasını yaptılar.

"Bu Emre."

"Memnun oldum bende Tuğçe."

"Abim senden çok bahsetmişti."

Demek benden bahsetmiş. Hem de kardeşine. Bir saniye ölüp geliyorum.

"Emre!"

"Tamam tamam."

Ben de sadece gülümsemekle yetindim. Baran'ı takip etmeye devam ettim. İkinci kata gelince bir kapıyı açtı ve beni de içeri davet etti. Yüzde yüz burası onun odasıydı. Odası bile çok güzeldi. Kahverengi ve koyu yeşil tonları ağırlıklıydı. Çift kişilik büyük bir yatağı, birkaç rafa sahip masası ve geniş bir dolabı vardı.

GÖKTUĞ'DAN:

"Tamam anne yoldayım."

Telefonu kapatıp cebime koydum. Şoföre biraz daha hızlanmasını söyledim. Tatile yarın gidecekmişiz ve bugün de hazırlıklar, alışveriş falan vardı. Dört gün erken gidiyorduk. Sınav da yoktu zaten iyi olurdu. Tuğçe'nin okuluna geldiğimizde arabadan indim.Herkes derste sanırım.Evet Tuğçe'yi almaya geldim.Tam ben okulun kapısından girerken zil çaldı ve yavaş yavaş bahçe dolmaya başladı.Belki tanıyorlardır umuduyla bir kızın yanına gittim.

"Tuğçe'yi gördünüz mü acaba?"

"Şu 11'lerdeki sarışın olan mı?"

"Evet o."

"O Baran'la gitti."

"Nereye?"

"Bilmiyorum.Öğlen yemeği beraber yediler sonrada okuldan gittiler."

"Tamam sağol."

Sinirle arabaya doğru ilerledim.Nereye gitmiş olabilirler? Bu kız beni dinlemiyor mu hiç? Çıldırıcam! Ben daha dün ona neler söyledim.Şimdi yaptığı şeye bak.O değil de Baran'la aralarında bir şey yokken hatta onun sevgilisi olduğu halde neden böyle beraber gittiler.Kahretsin!

Telefonumu çıkarıp Tuğçe'yi aramaya başladım.

"Alo?"

"Tuğçe neredesin sen? Okuluna geldim ama yoksun."