Kookv - Ice Prince (END)

Ice Prince : Ep.4

“เอาเถอะ! ฉันอนุญาตให้นายพูดกับฉันแบบเดิม แล้วไม่ต้องห่วง...ที่นี่ไม่มีผู้ใด นอกจากฉันแล้วก็นาย...”
วีเงยหน้าขึ้นแล้วเอียงคอขมวดคิ้วหมุ่น คล้ายสงสัยอะไรในที จองกุกที่เห็นดังนั้นก็รีบอะไรอธิบายต่อ

“ที่นี่เป็นที่ส่วนตัวของฉัน รับใช้หรือใครในวังไม่มีสิทธิเข้ามาได้ หากฉันไม่อนุญาต!”
วีอ้าปากคล้ายเข้าใจแล้วพลางพยักหน้าไปด้วย ก่อนจะสะดุ้งเมื่อน้ำเสียงเย็นเฉียบดังขึ้นอีก

“และนายยังไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน!”

เฮือก!

“เอ่อ...ผม ผมไม่รู้ว่าผมเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง เพิ่ง เพิ่งมารู้สึกตัวก็ ก็ตอนที่คุณยืนมองผมนั่นแหละครับ”
วีรีบอธิบายด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เพราะโดนนัยตาสีฟ้าสดจ้องมองอย่างจับผิดซ้ำยังเพิ่มความกดดันใส่เขาอีกด้วย

“งั้นหรอ? แล้วทำไมนายถึงมาอยู่ในนี้ได้!”
“อ้าว! คุณ!! ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่รู้!!!”
วีชะงักเมื่อรู้สึกตัวว่าตนเผลอขึ้นเสียง ก่อนจะส่งยิ้มแห้งให้จองกุกแล้วเอ่ยขอโทษ

“...ผมขอโทษ ...แต่ผมพูดจริงๆนะ ผมไม่รู้ว่าผมมาโผล่ในปราสาทของคุณได้ยังไงอ่ะ”
วีก้มหน้าลงทำหน้าจ๋อย นั่นทำให้จองกุกที่จ้องจับผิดร่างบางอยู่ก็เริ่มแน่ใจขึ้นมาแล้ว ว่าคนๆนี้ไม่ได้โกหก แต่ที่เขาอยากรู้ก็คือ อีกคนมาโผล่ในปราสาทเขาได้อย่างไร

“ชั่งเถอะ!! นายหมดคำถามแล้วใช่มั้ย? งั้นคราวนี้ถึงตาฉันถามนายบ้างแล้ว!”
วีเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงตาปริบๆ ก่อนจะพยักหน้าแล้วหลุบตาลงอีกครั้ง

“นายรู้จักเจสันได้อย่างไร?”
วีเงยหน้าอ้าปากค้างก่อนจะค่อยๆประมวลเหตุการณ์ที่เกิดเมื่อวันที่เจสันโผล่ขึ้นที่แคมป์ของพวกเขา

“เขา....หามาพี่จิน พี่ชายของผม เพราะรู้ว่าพี่จินสัมผัสเห็นผีได้ เช่นเดียวกับผม แต่เราสองคนต่างกัน ตรงที่พี่จินได้แค่ได้ยินเสียงผีหรือวิญญาณ ส่วนผมสามารถมองเห็นผีและวิญญาณได้ เรามีเซ้นท์แบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะครับ”
จองกุกเลิกคิ้วสูงจนหายเข้าไปในปอยผม เขาเพิ่งจะเจอมนุษย์ที่มาจากเมืองKสามารถเห็นผีเห็นวิญญาณได้ก็ตอนนี้แหละ