Chapter 3- No more Whats, No more Buts

14 2 0
                                    

Chapter 3: No more Whats, No more Buts

"Excuse me Miss, Can I excuse Miss Elizalde?" napatigil ako sa pagsusulat sa narinig ko. Isang estudyante ang gustong mag-excuse sa akin? Wow!

"And why? Nagkaklase pa kami rito. " malditang sagot naman ng teacher namin dahil naudlot ang kanina'y pagtuturo niya.

"The president is calling her out." Bigla akong napatayo sa narinig ko. Heto na nga ba ang sinasabi ko e. Akala ko kung ano lang, kung may interview na naman na echos echos pero hindi pala. Tungkol na naman ba to sa nangyari sa amin ng Jhensen na iyon? Haysss

"Okay!" wala nang nagawa ang teacher namin kundi ang i-let go ako. Sinenyasan naman niya ako na umalis na dahil sa utos ito ng president. Nagsisiunahan na ang pawis sa mukha ko habang naglalakad ako palabas. Ma'am please pigilan niyo ako! Nakakakaba.

"This way Elizalde. " maarteng namang tugon ng babaeng nag-excuse sa akin. Hindi na ako umangal pa at sumunod na ako sa kanya. Pinandilatan pa niya ako nang magtama ang mga mata namin kaya umiling na lang ako.

Naglakad kami papunta sa administration Building. Nasa pinakaitaas ang office ng president at sa kanya lang iyon. Twelve floors ang lahat nito kaya so I will use the elevator instead. Iginaya niya ang kanyang kamay papasok sa elevator kaya pumasok na ako.

"In the president's office. Hindi na ako sasama since I know naman kung ano ang sasabihin ni Mr. Jhensen sa iyo, After all sinuntok mo lang naman ang mukha ng pinakamamahal niyang anak. " Taray. Papalakpakan ko sana siya kaso ko lang sa pagmamaldita eh! Hindi niya bagay. Pinandilatan ulit niya ako bago umalis.

"Anong problema niya?" tanong ko na lang sa sarili ko bago ako pumasok sa elevator. Ico-close ko na sana nang may biglang sumingit na kamay.

"Wait!" tugon ng lalaki sa labas. Mabilis ko namang pininodt ang open para bumukas ito at nang makapasok ang kung sino man ang nasa labas.

"Sorry! sorry! sorry!" paghihingi ko ng paumanhin sa kanya. Mabilis kong tinignan ang kamay niyang naipit yata sa pagsara ng door. "sorry!"

"It's ok!" natamid yata ako nang marinig ko ang boses niya. Hindi ko alam kung bakit pero parang kilala ko ang boses na iyon. I knew it. Siya? Nakalabas na pala siya.

"Wait! Anong ginagawa mo dito?" biglang sagot ko. Hindi ako makapaniwalang kasama ko siya ngayon sa elevator pa. Ngayon pa lang mananalangin na ako na mabuksan na ang elevators na ito.

"Nice to see you Emizz! Akalain mo nga naman, parang kelan lang noong tinulungan kita at sinuntok mo ang mukha ko pero ngayon, magkasama na ulit tayo; sa elevator pa. Let me guess where you are going." a grin on his face were drawn as he said such words. Nakakainis ang lalaking ito. " President's office right?"

Hindi na ako umimik sa sinasabi niya. Nagfucos na lang ako sa number ng floors kung nasaan na kami. Bakit ba antagal tumaas ng elevator na ito? Sira ba? Nakakainis.

"Come on Emizz. Are you not afraid?" Natatakot ako pero mas matakot ka sa pwede kong gawin ulit sa iyo. Nagkuyom na ang kamay ko dahil sa walang tigil niyang pagsasalita. Nakakainis.

" I guess, ieexpel ka niya sa school. " I don't care.

"Or ipapatapon sa branches niya which can be your worst nightmare. " Nakakahiya nga iyon dahil failed students lang ang napupunta sa mga branches nila at mailalayo pa sila sa kanilang pamilya. Parents have signed this petition when we entered this school.

" Do you know how can this affect your family business?" Hindi pa talaga ito titigil?

" I know how much your parents value their work." Ano bang alam mo sa buhay ko? Gusto ko nang umalis dito bago pa masuntok ko na naman ang mukha ng lalaking ito.

Tinignan ko ang floors at nasa 9th floor na kami. Bakit antagal? Naiinis na ako sa lalaking ito. Kita ko ang mukha niya sa gulid ng elevator at todo ang ngiti na nakaguhit doon. Mukhang masaya siya ha? Nambwibwisit ba siya?

" And your sister. What's her name again?" Napatingin ako sa kanya nang banggitin niya ang salitang ayaw kong dinggin. Kumunot agad ang noo ko dahil doon.

" Isa pang wrong button at malalasahan mo na naman ang lasa ng kamao ko." Inis na utal ko sa kanya. Kanina pa ako nagkukomkom ng galit sa taong to. Tinignan ko siya sa mata at hindi man lang siya natinag sa sinabi ko. Nakangiti pa ang g*go.

"Ano?" Ipinakita ko ang nakabilog kong kamay sa kanya pero hinawakan niya lang ito. Nabigla ako sa ginawa niya kaya hindi agad ako nakapagreact.

"Try to hit me again and I'll kiss you. " sagot niya sa pinakahusky na boses niya na lalo kong ikinagalit. Nakakinis! Bastos! Gusto ko siyang pagsusuntukin at ipakain sa mga bampira! Nakakainis! At isa pa, anong 'I'll kiss you' diyan?

" Kiss you? Kiskis mo sa baga mo. " susuntukin ko na sana siya nang mapalag niya ang kamao ko.

  Nabigla ako nang inilapit niya ang katawan niya sa katawan ko at naramdaman ang isa niyang kamay na nakahawak na sa bewang ko. Pinilit kong pumalag pero hindi ko kaya dahil sa napakalakas niya. Naging sunod-sunuran na lang ako aa kanya. Tinignan ko siya sa mata at kita ko ang napakaseryoso niya. Tinignan naman niya ako sa mata na dahilan para umiwas ako.

" You know I can do this right?" naramdaman ko ang init ng kanyang hininga sa pisngi ko habang papalapit na papalapit ang mukha niya sa akin. Feeling ko nawala ang dila ko at nagstop ang paghinga ko sa nangyari. Nagsitayuan ang mga buhok ko sa balat nang dahil sa nangyari.

Tinignan ko siya at isang kuko na lang ang layo ng mukha namin sa isa't isa. Napapikit na lang ako sa nakita ko. Lord, kailan ba matstapos to! Ang bilis na ng pagkabog ng dibdib ko. Ramdam ko na rin ang pagtagaktak ng pawis sa mukha ko. Ikikiss ba niya talaga ako? Oh! No! Hindi!

*ting*

Natauhan ako nang marinig ang pag-open ng elevator. Parang nawalan ako ng hininga sa nangyari. Bubuksan ko na sana ang mata ko nang...

" Ellie, what are you doing?" Napamulat ako agad nang marinig ang boses na iyon. Isang lalaking mautoridad at karesperespeto ang tumambad sa amin. " Ms. Elizalde!"

" Dad!" napatingin ako sa kasama ko na nakasandal lang sa dingding ng elevator. Anong nangyari?

***

"So I'm calling the two of you out here to talk about something. " pagsisimula ni Mr. Jhensen sa amin.

Tinignan ko siya at parang wala lang ang nangyari kanina. Napaka-awkward. Nakaupo ako ngayon sa sofa ng office niya habang si Ellie ay nakatayo malapit sa bintana.

"I'm pretty sure that It's about what happened." pang-aasar ni Ellie sa akin. Hindi na lang ako nakaimik dahil hindi pa ako nakakamove on sa nangyari kanina. Nararamdaman ko pa rin ang init ng hininga niya. " What do you think dad? After all,  she deserves some punishment. "

"Don't think about that Ellie. I know she have a reason why she got unto that trouble. "  Tinignan ako ni Mr. Jhensen at nginitian ako. Nahihiya ako sa kanya dahil ngayon ko lang siya nakita pero sa ganoong paraan pa kami nagkakilala. Oh! Why can't I erase it on my mind.  "right Ms. Elizalde?"

"I'm sorry for what happened sir. " paghingi ko ng paumanhin sa kanya. Tumango naman siya sa akin.

"Apology accepted. Just don't do it again. And Ying should learn some lesson also. Nakakatuwa nga at nagkaroon siya ng katapat. " Napangiti na lang ako sa sinabi ni Mr. Jhensen. I don't know but I find him somewhat cool. Lumapit naman sa amin si Ellie at umupo sa tabi ko.

" So what now?" padedepensa niya sa sinabi ng dad niya. Napangiti na lang ako sa kanya.

"By the way, I want to talk the two of you for the upcoming Jhensen's Day. " pag-iiba ni Mr. Jhensen. Biglang nagseyoso kaming tatlo dito. "I want Ellie Madrid Jhensen to date Emizz Elizalde for the Ball. "

Date? Me? Ellie? Ball?

"What?" " But" sabay na tanong namin ni Ellie. Tila nabigla din siya sa sinabi ni Mr. Jhensen sa amin.

" No more Whats and no more Buts." maawtoridad na sumbat ni Mr. Jhensen sa amin kaya wala na kaming nagawa pa.

HeartbeatsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora