Sefiller

-YEDİNCİ KİTAP-

Simplice Hemşire tarikata girdiğinde iki kusuru vardı, ama bunları yavaş yavaş düzeltti. Bu kusurlarından biri şekerleme cinsinden olan şeylere düşkünlüğü, öbürü de mektup almayı sevmesiydi. İri harflerle yazılmış Latince bir dua kitabından başka bir şey; asla okumazdı. Latince bilmiyordu ama kitabı anlıyordu.

Bu dindar kız, Fantine'e muhabbet bağlamıştı, ondaki gizli kalmış erdemliliği sezmişti belki de. Bu yüzden kendini hemen hemen sırf onun bakımına vakfetmişti.

Mösyö Madeleine, Simplice Hemşire'yi bir kenara çekti ve hemşirenin ileride hatırlayacağı garip bir ses tonuyla, Fantine'i ona emanet etti.

Hemşireden ayrıldıktan sonra Fantine'e yaklaştı. Fantine, her gün Mösyö Madeleine'in gelmesini bir sıcaklık ve neşe ışını bekler gibi bekliyordu. Hemşirelere, "Ancak Bay Başkan burada olduğu zaman yaşıyorum," diyordu.

O gün çok ateşi vardı. Mösyö Maddeme! görür görmez ona sordu:

- Cosette'ten ne haber?

Mösyö Madeleine gülümseyerek cevap verdi:

- Yakında gelecek.

Fantine'in yanında her zamanki gibiydi. Yalnız yarım saat yerine bir saat kaldı. Bu da Fantine! çok sevindirdi. Mösyö Madeleine, hastanın hiçbir eksiği olmaması için herkese bin bir tembihte bulundu. Bir ara yüzünün pek kaygılı bir hal aldığını fark ettiler. Fakat kulağına eğilen hekimin ona, "Çok kötüleşiyor," dediği öğrenilince bu kaygılı ifadenin nedeni anlaşıldı.

Sonra belediye dairesine döndü. Hademe onun, çalışma odasında asılı Fransa'nın yollarını gösteren bir haritayı dikkatle incelediğini gördü. Kurşun kalemle bir kâğıdın üstüne bazı rakamlar yazdı.

II

SCAUFFLAIRE USTA'NIN AÇIKGÖZLÜLÜĞÜ

Mösyö Madeleine belediye dairesinden şehrin öbür ucundaki bir Flaman'ın yerine, Scaufflaire Usta'ya gitti. Adını Fransızlaştırıp Scaufflaire yapmış olan bu Flaman, isteyenlere körüklü araba ve at kiralıyordu.

Bu Scaufflaire'in yerine gitmek için takip edilecek en kestirme yol, Mösyö Madeleine'in oturduğu mahallenin papazının ikametgâhı bulunan tenha bir sokaktı. Söylendiğine göre bu papaz liyakatli, saygıdeğer ve doğru öğüt veren bir insandı. Mösyö Madeleine papazın ikametgâhı önüne geldiğinde yoldan geçen bir tek kişi vardı ve bu kişi şunu gördü: Belediye Başkanı, papazın evini geçtikten sonra durdu, bir süre olduğu yerde kaldı, sonra geriye dönüp papazın ikametgâhının kapısına kadar geldi. Kapı, arabalara mahsus kapılarla ev kapısı arası bir şeydi, üzerinde bir tokmak vardı. Belediye Başkanı elini hızla kapı tokmağına götürüp onu kaldırdı; sonra yine durdu, düşünür gibi öyle kaldı, bir iki saniye sonra tokmağı hızla indireceği yerde yavaşça yerine bıraktı, evvelce göstermediği bir telaşla tekrar yola koyuldu.

Mösyö Madeleine, Scaufflaire Usta'yı dükkânında bir koşum takımını onarmakla uğraşırken buldu:

- Scaufflaire Usta, iyi bir atınız var mı? diye sordu.

- Sayın Belediye Başkanı, bütün atlarım iyidir, dedi Flaman. İyi attan kastınız nedir?

- Bir günde yirmi fersah yol alabilecek bir at demek istiyorum.

- Vay canına! deyiverdi Flaman. Yirmi fersah ha!

- Evet.

- Arabaya koşulu mu olacak?

- Evet.

- Peki, yolculuktan sonra ne kadar zaman dinlenecek?

- Gerektiğinde ertesi gün tekrar yola çıkabilmek.