Kafeteryada oturmuş Umut'u bekliyordum. Benim dersim bitmişti onun 1 dersi daha vardı. Çıkışta direk ona geçecektik.
Şuan beklerken neden instagramdan cringe videoları izliyordum işte buna mantıklı bir açıklama getiremiyordum. Ne zaman mantıklı olmuştum ki zaten. Havalı yürüyüş yapmaya çalışırken tepetaklak düşen bir kızı izlememle yüzümü buruşturup telefonu kapattım. Yeterdi bu kadar saçma dozla yüklendiğim.
Etrafa bakarken bana doğru gelen Umut'u görmemle ayaklandım. O da beni görüp yönünü bana çevirerek yanıma geldi.
"Çok beklemedin umarım?" dedi omzumu sıkarak.
"Yok beklemedim."
"İyi bari gel gidelim hadi."
Umutta benim gibi Konyada 18 senesini geçirmiş bir çocuktu. Psikoloji okuyordu. Annesini küçükken kaybetmiş babasıyla yaşıyordu. Bu sebeple babasıyla İstanbula taşınmışlardı. Ablasıysa yurtdışında yaşıyordu sanırsam.
"Umut." dedim "Babanla yaşamak zor değil mi yav?"
"Oğlum asıl tek yaşamak zor. Babam yapıyor yemekleri, ev işlerine yardım ediyorum da o sıkıntı değil. Onun dışında senin niye gece hayatın yok diye tekmeliyor beni."
"Ya senin baban Konyalı eminsin di mi?" dedim kaşlarımı kaldırarak.
Güldü.
"Valla has be has Konyalı."
"Vay aq tanışmayı çok istedim şuan."
"Tanışırsın." dedi gülerek.
"Neyse onu boşver de bahsettiğin planın ne?"
"Uygulamaya koyduğumda görürsün." dedi ve önümden yürümeye başladı.
Homurdana homurdana arkasından gittim. Arkadaş seçimleri konusunda iyi değildim. Kesinlikle değildim.
...
Dans eden terli bedenler, kulağımı ağrıtan yüksek sesli müzik, yanıp sönen renkli ışıklar. Olmaktan nefret ettiğim yerde, partideydim. Umut plan falan zırvalamasına rağmen gözümden kaybolmuştu. Aslanların arasında kalmış ceylan gibiydim adeta.
"Fıraaat!" diye bir çığırma duymamla bana el sallayan kıza baktım.
Gözlerim tanımlandırmakta gecikmedi. Bu okulda yanıma gelen kızdı. Hala ismini bilmiyordum.
"Ya gelmişsin." dedi bana yaklaşarak.
"Hı geldim." dedim umursamazca.
"Mutlu ettin beni." dedi daha da dibime girerek.
Sosyal mesafe lütfen, sosyal mesafe.
"Dans et hadi benimle."
"Sevmem ben dansı."
"Ya sende ne huysuzsun." dedi flörtöz bir tavırla.
"Tabi benimde böyle yakışıklı suratım, kaslarım olsa zoru oynardım."
Bunalmıştım. Bir an önce gitsin istiyordum.
"Bir aralar tek derdim basketboldu kaslar istemdışı gelişti yani güzellik de göreceli zoru oynadığım yok." dedim cevap vermeye karar vererek.
"Ya demek oynamıyorsun. O zaman çıkışa başka bir mekana geçsek?"
Lan git. Yeter!
Ağzımı açıp cevap vermeye yeltenmiştim ki.
"Çıkışta başka işi var." dedi nerden geldiğini kestiremediğim bir ses.
Yan tarafıma dönmemle asla beklemediğim bir yüzü gördüm, Emir.
YOU ARE READING
ANAFOR (BOYXBOY)
Teen Fiction"Bir gün pişman olacaksın biliyorum." dedi genç çocuk neredeyse fısıltıyla. "Ama her şey için çok geç olacak." "Senin de bana ne kardeşim demeye ne de yüzüme bakmaya yüzün olacak." ??? // 2 erkeğin aşkını içermektedir. Rahatsız olacaksanız okumak zo...
