Dudaklarımın üstünde hareket eden dudaklar bütün kavramlarımı yok etmişti. Ne zaman ne mekan biliyordum. Tek bildiğim Emirdi. Tek adresimdi o benim. Yıllar geçsede ona koşacağım sığınağımdı.
Nefeselenmek için geri çekildiğimizde gözlerine bakmaya çalıştım. Yere bakıyordu. Alnını alnıma yaslayıp "Emir." diye fısıldadım.
Cevap vermeyip kafasını omzuna yasladı. Dudakları omzuma hafif bir baskı uyguluyordu. Kollarını bedenime dolayıp bana iyice yaslandı.
"Uyuma şimdi." dedim yalvarırcasına. Konumlarımızı değiştirip onu duvara yasladım.
Cebimdeki telefonu çıkartıp aklıma gelen ilk kişiyi aradım.
"Ne var la bu saatte?" diyerek açtı telefonu sayın arkadaşım.
"Umut. Dışarıda kaldıkta Emir ile. Zatüree olma ihtimalimize karşı bu gece evine alır mısın?"
"Soruyor musun birde oğlum, tabiki. Yurdun orada mısınız geleyim ben?"
"Gerek yok. Geliriz biz."
"Dışarıdayım zaten 10 dakikaya oradayım." diyip kapattı.
"Emir." diye yeniledim tekrar. Çenesinden tutup kendime bakmaya zorladım.
"Hmm?" dedi uykulu bir sesle.
"Bir şey söylemeyecek misin?" dedim tedirginlik içinde.
"Uykum var." dedi sırıtarak.
"Of." dedim. "Sinir etme beni."
"Edersem ne olur?" dedi gülerek.
"Bir şey olmaz Emir. Olmaz."
Dudakları haince havalanıp mesafeyi kapattı ve tekrar dudaklarıma yapıştı. Farklı olarak dilini dudağımda gezdirip aralanan ağzımdan içeri itti.
Bir şaşkınlık dalgası daha vücuduma yayıldı. O beni şehvetle öpmeye devam ederken zorlukla ayak uydurdum. Yanında acemi kalıyordum.
Ellerini sırtıma çıkardı. Islak tişörtümün içinden bir elini sokup çıplak tenime dokundu.
Titredim. Bu gerçek olamazdı. Fazla güzeldi. Şuan uyanmalıydım. Ama bu bir rüyaysa burada ölmek istiyordum.
"Emir." diye inledim ıslak öpücüklerinin arasından.
"İsmimden başka şeylerde söyle." dedi yayvan bir şekilde.
Bir şey söylemek için ağzımı açtım. O bana bu denli yakınken kelimeleri toparlamak zor oluyordu.
Kulaklarıma dolan korna sesiyle kafamı çevirdim. Umut babasının arabası ile gelmiş ciddi bir ifadeyle bize bakıyordu.
Ne olur görmemiş olsun.
Ne olur görmemiş olsun.
Gördü bence Brütüs ama yine de dua etmeye devam et.
Ayakta durmakta zorlanan Emir'i sürükleyip arabaya bindirdim. Yanına oturup bana garip bir gülümsemeyle bakan Umut'a baktım.
"Sağol geldiğin için."
"Sarhoş musunuz?" diye sordu omuz silkerek.
"Ben değilim." dedim. Yanımda koltuğa yaslanmış bedeni işarer ettim. "O öyle."
"Sonra soracağım." dedi sırıtarak ve arabayı sürmeye başladı.
Emir'e bakamıyordum bile. Tedirgindim. Bundan sonra olacaklardan korkuyordum. Cidden zamanı durdurabilsem harika olurdu.
YOU ARE READING
ANAFOR (BOYXBOY)
Teen Fiction"Bir gün pişman olacaksın biliyorum." dedi genç çocuk neredeyse fısıltıyla. "Ama her şey için çok geç olacak." "Senin de bana ne kardeşim demeye ne de yüzüme bakmaya yüzün olacak." ??? // 2 erkeğin aşkını içermektedir. Rahatsız olacaksanız okumak zo...
