Akşam odasına yatmak için geçtiğinde annesinin hazırladığı çantayı gördü Tolga ve odasında gezinmeye başladı gözleri. Bu zamana kadar herşeyi o odaydı. Acısı,tatlısı,ağıtları,kahkahaları hep o duvarlarda yankılanmıştı. Tüm odayı süzdükten sonra en son yine Gazi şeref madalyasına takılı kaldı gözleri. Hiç görmediği dedesinden kalan o aziz hatıraya uzandı elleri, aldı ve düşüncelere dalmış boş boş bakıyor gibiydi. Babası hep anlatırdı Yemen'den dönerken babam ayağına keçeler sararak yürümüş diyerek. Bu kadar şerefli bir millet öylece denge siyasetini benimseyerek devam edemezdi! Ne gerekiyorsa yapılmalıydı. Pazartesi yapacağı yolculukta bu yola revan olmanın ilk adımıydı. Bütün bunların yanı sıra çok da merak ediyordu aslında neler olacak ve Nasıl olacak diye. Heyecandan da doğru düzgün uyuyamaz bir hali vardı. Çantanın bir köşesine fermuarı açıp yerleştirdi Dedesinin şeref madalyasını. Ne de olsa artık bir günü kalmış Ne istiyorsa onu yaşayacaktı. Yattı ve uyudu. Gece daha önce hiç görmediği bir rüya görüyor ama hiç bir anlam veremiyordu. Sabah uyandığında ailesiyle kahvaltı yaptı, Banyo yapıp temizlendi paklandı. Tüm aile bir aradaydı. Güzelce geçirdi son günü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUT
Historical FictionTolga'nın Babaannesi 97 Temmuzunda Vefat eder. Babası ve amcaları cenazeden yaklaşık bir ay sonra baba evinde miras paylaşımı için buluşacaklardır ve babası on yaşındaki Tolgayı da yanında götürür. Babası ve kardeşleri mirası konuşurken tolga eski k...
