His Secret Wife

Chapter 46 #TheTriplets

KERA'S POV

Pagkatapos ng surgery pumunta na ako kaagad sa lobby. Naabutan ko naman ang anak kong si Kehan while sitting cross-legged pa talaga sa may waiting area habang nagbabasa ng Advanced Physics book.

"May plan ka palang puntahan ako mom," aniya sabay check sa wrist watch niya.

"What's that thing?"

"Babo. Obviously it's a book mom."
(Stupid.)

"Ikaw Kehan, umayos ka."

"Mian." aniya.
(Sorry.)

Tinutok naman niya ang atensiyon niya sa librong binabasa niya.

"Why are you here? Bakit 'di ka nagpa-iwan sa apartment?"

"Shiro," sagot niya nang nakatingin pa din sa libro niya.
(I don't like.)

"So where's Ruhan and Haru?"
"Over there."

"Dinala mo sila?!"
"They insisted. They were too noisy so I have no choice," aniya nang naka-focus pa din sa libro niya.

Tumakbo naman ang anak kong si Haru papunta sa'min.

"Hello moom! Wooho~," kaway ng anak kong si

Ruhan sakay ang kanyang skate board.
Jusko po. Anong ginagawa ni Ruhan? Playing skate boarding here in hospital?

"Bakit mo hinayaan ang kakambal mo!"
"Mom as if I care," aniya nang nagbabasa pa din.

Masasabi kong ang anak kong si Kehan. Ang laki talagang pinagmana niya sa tatay niyang malignong impakto. Topnotcher siya palagi sa
dating school nila habang pumapangalawa si Ruhan at ang panghuli si Haru. Ang pinakamamahal kong babaeng anak.

Bigla namang huminto 'tong puso ko nang biglang bumaba si Ruhan sa escalator sakay ang skate board niya.

"Ruuuuhan!" dali-dali kong lapit sa may paanan ng escalator.

"Yoooho~ Daebak! Did you see it mom?!" sigaw niya mula sa baba.

Panay naman akong sorry sa mga nakakasalubong ko. Maling way na ng escalator ako dumaan. Panay sorry lang ako sa mga
ninerbyos din dahil sa anak ko. Sobrang nahirapan naman ako dahil dito talaga ako dumaan sa pa-akyat na side ng escalator.

Nakita ko naman na hinahabol na ng mga security guards ang anak ko habang 'tong si Ruhan e enjoy na enjoy pa din.

"Catch me if you can dogs!" sigaw niya.
"Naku naman," sapo ko sa noo ko.

Itong si Ruhan. Masasabi kong namana niya ang ugali niya saming dalawa ni Luhan. Ang tindi ng trip ng batang 'to. Mahilig siya sa mga extreme activities at sa kanilang tatlo sa kanya lang talaga ako naii-stress.

"RUHAN, ANO BA?!"
"WOOHO~ I'M ENJOYING MOM," sigaw niya.

Halata nga e.

"RUHAN LAZERNA XI," sigaw ko.

Napalingon naman siya. Alam na din kasi nila na kapag tinatawag ko ang mismong fullname nila.
Galit na galit na talaga ako.

"Son! Watch out!" sigaw ko.

Huli na nang nakailag siya. Nabangga siya sa mismong lalaking nakasalubong sa kanya.

"Yooho! Daebak!" bangon niya.
"Aba, nag-enjoy pa talaga," ani ko.

"Ajhussi. I want to do it again," aniya sa taong kabangga niya kanina.

"Ano daw?! Aba!" aniya sabay ayos niya sa dala niyang cam.

"Ah sorry. Sorry po. Pagpasensiyahan niyo po
ang anak ko," yuko ko.

"Kung wala lang akong taping. Kanina ko pa kayo nireport," ani niya.

Padabog namang umalis 'yung tao. Inabot naman sa'kin ng isang security ang skate board ni Ruhan.

"Doc, ipagpaumanhin niyo po. Pinagbabawal po talaga na maglaro dito sa ospital," aniya.

"Pasensiya na po talaga."
"Mom, I want to play," ngawa niya.

"Ruhan 'wag dito!"

Bumaba na din pala sina Haru and Kehan.
Nakapameywang naman 'tong si Haru sabay kinurot si Ruhan.

"Diba sabi ko sa'yo Ruru na magbebehave ka!"

"Mommy, si noona oh," sumbong ni Ruhan. "Mom
she pinched me. It hurts."

"You deserved that!"

Ito namang si Haru. Nagmana 'to talaga sa'kin. Palaban din at napakadisiplinadong bata. But she's pretty. Nakuha niya sa tatay niyang impakto ang mga mga mata niya lalo na 'tong dalawa.

"You are so war freak Haru," singit ni Kehan.
"Tss."

Nang may dumaang mga estudyante sa harap namin.

"Waaaaaa ang cute. Triplets sila."
"Omo."

"Mwo? Do we look like a puppy?!" sabay sabi ng dalawang 'to.
"Hala ang sungit," ani nung isa.

Nagsalita naman 'tong si Ruhan.

"Noona! Am I cute? or handsome?"
"Waaaaaaaa," tilian nila.

Nakita ko namang nag-walk out 'yung dalawa.
Hinabol ko naman sila.

"Psh mom baegopayo," ani ni Kehan.
(I'm hungry.)

"Anong gusto niyong kainin?" tanong ko.

"CHIJEUBEOGEO! CHIJEUBEOGEO," sigaw ng dalawa.
"Kehan ano sa'yo?"

"Cheese burger also," aniya.

Nasa isang fast food chain na kami. Busy ako sa kinakain ko ngayon. Hindi din kasi ako kumain kagabi dahil sa jet lag ko.

"Mom yum. I like it," ani ni Haru.
"Mabuti naman my princess."

Ginulo ko naman ang buhok niya.

"Mom, what time mo kami ieenroll sa Yishin?" Kehan asked.
"Just wait okay?"

He just rolled his eyes. Nagbabasa naman siya ulit.

"Pwede ba Kehan. Tigilan mo muna 'yang pagbabasa mo sa Physics book na 'yan. Kumain ka na!"
"Can't you see mom? I'm learning."

"Wow anak. 8 years old ka pa. Wala pa naman sigurong physics sa grade 3 level diba?"

"So what are you saying mom? Gagayahin ko si Ruhan with his nonsense extreme hobbies or magiging short tempered ill-mannered like Haru?"

"Mwo?!"
(What?)

"Jogolae!" sigaw ni Haru.
(Do you want to die?!)

"Kehan, stop insulting your younger siblings!"

"Sabagay you're so ugly freak," pang-aasar ni Haru.

"Duh. We were twins. Kindly use your head Haru," sagot naman ni Kehan habang focus na naman ulit sa libro niya.

Nang nagvibrate naman ang phone ko.

"Look Kehan. Take good care of your twin sis. Keep an eye on Ruhan. Arasso?"
"Ok."

"Mom  can I have my skateboard?"

"No Ruhan! Behave okay?!"

"Mom waeyo?"
(Why?)

"Haru may emergency lang sa hospital. After your meal bumalik kayo kaagad sa lobby, okay?"
"Aye aye mom."

Hinalikan ko naman sila isa-isa sa pisngi nila. Kahit ang pasaway ng mga batang 'to. Mahal na mahal ko padin sila. Kung alam niyo lang kung ano kahirap magpalaki ng tatlong bata!