Ο Τσακωμος με την Μανα Κεφ. 27

92 7 5
                                    

   Είχαν περάσει λίγες μέρες από τότε που είχε τσακωθεί με την Κυρία Άννα. Στον Νίκο βέβαια δεν είπε τίποτα όπως της είχε υποσχεθεί, άλλα που να ήξερε ότι η αλήθεια θα έβγαινε στην επιφανεί μια ακόμα φορά. Εκείνο το απόγευμα ο Νίκος είχε πάει στην αδερφή του να πιει ένα καφέ και η Κατερίνα να δει τον μικρό.

Νίκος: Έχεις δει καθόλου την μαμά; έχω να πάω πολύ καιρό είναι η αλήθεια.

Κατερίνα: Όχι, δεν μου μιλάει γιατί πήρα το μέρος της Αντιγόνης της προάλλες.

Όταν την κοίταξε ο Νίκος με το βλέμμα της απορίας κατάλαβε ότι είχε κάνει μεγάλη βλακεία.

Νίκος: Τι;

Κατερίνα: Τίποτα, ξέχασε το.

Νίκος: Λέγε ποτέ και που;

Κατερίνα: Άστο βλακείες λέω.

Νίκος: Λέγε! Γιατί θα ξεσπάσω πάνω σου.

Κατερίνα: Θα με σκοτώσει η Αντιγόνη.

Νίκος: Προτιμάς να σε σκοτώσω εγώ;

Κατερίνα: Εντάξει, πριν λίγες μέρες πήγε η μαμά και πήρε τον Αλέξ από τον παιδικό σταθμό χωρίς να ειδοποίηση την Αντιγόνη. Με αποτέλεσμα η Αντιγόνη φρίκαρε όταν δεν τον βρήκε στο σχολείο και πήγε στον σπίτι και εκεί τσακώθηκα για άλλη μια φόρα.

Νίκος: Γιατί δεν μου το είπε;

Κατερίνα: Δεν ήθελε να σε στεναχωρήσει.

Νίκος: Πάω θα γίνει χαμός τώρα.

    Ο Νίκος έφυγε μέσα στα νευρά χτυπώντας την πόρτα πίσω του, σήκωσε το τηλεφωνώ και πήρε την Αντιγόνη να την ειδοποίηση.

Αντιγόνη: Έλα τι έγινε;

Κατερίνα: Αντι μου! μου ξέφυγε και είπα στον Νίκο ότι τσακώθηκες με την μάνα μας.

Αντιγόνη: Ρε Κατερίνα! ποιο μεγάλη βλακεία δεν μπορούσες να κάνεις.

Κατερίνα: Συγνώμη καταλαθος.

Αντιγόνη: Τώρα που είναι;

Κατερίνα: Άφησε τον Αλέξ εδώ και έρχεται να μιλήσετε.

Αντιγόνη: Κλείσε να δω πως θα τον ηρεμήσω.

   Εκείνη την στιγμή άκουσε τα κλειδιά στην πόρτα. Αποφάσισε να το παίξει ανήξερη.

Αντιγόνη: Πως και από εδώ έγινε κάτι;

Νίκος: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ;

Αντιγόνη: Δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω.

Νίκος: ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ;

Αντιγόνη: Όχι, άλλα δεν θέλω να τσακωθείς πάλι με την μητέρα σου για εμάς.

Νίκος: Δεν θα τσακωθώ αυτή την φορά απλά θα μιλήσω άπλα μαζί της.

Αντιγόνη: Άστο ρε Νίκο, δεν αξίζει.

Νίκος: Βαρέθηκα αυτή την κατάσταση τόσα χρονιά , θα πάμε τώρα να ξεκαθαρίσουμε όλα.

   Δεν πρόλαβε ούτε κουβέντα να πει, την έπιασε από το χέρι και την τράβηξε μέχρι το αυτοκίνητο. Έβαλε μπρος και σε λιγότερο από δέκα λεπτά ήταν στο πατρικό του έτσι όπως έτρεχε στον δρόμο, βγήκα από το αυτοκίνητο και για μια στιγμή δίστασε η Αντιγόνη τότε την έπιασε πάλι από το χέρι και άρχισε να την τραβάει προς την εξώπορτα την οποία χτύπησε με δύναμη.

Την πόρτα την άνοιξε ο πατέρας του οποίος έμεινε άφωνος, μόλις τους είδε.

Πατέρας: Τι κάνετε εδώ;

Νίκος: Καλησπέρα μπαμπά θα ήθελα να μιλήσω με την μαμά.

Πατέρας: Κατάλαβα, Άννα έλα λίγο στο σαλόνι ήρθαν τα παιδιά να σου μιλήσου.

Μητέρα: Ποια ήρθαν; Τι θέλει πάλι αυτή εδώ.

Νίκος: Άκου μητέρα δεν θέλω να τσακωθούμε πάλι για αυτό το θέμα!

Μητέρα: Πάντα τσακωνόμαστε εξαιτίας της.

Αντιγόνη: Πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ, Νίκο.

Νίκος: Όχι, κουραστικά πια τόσα χρονιά.

Πατέρας: Άκουσε τους βρε Άννα επιτέλους.

Μητέρα: Βασίλη μην ανακατεύεσαι ,έλα βρε Νίκο. μου τόσα όμορφα σου έχω γνωρίσει στην ηλικία σου

Νίκος: Λοιπόν για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή, επειδή δεν αντέχω άλλο. Αυτή είναι η γυναικά μου και ο Αλέξ το παιδί μας άμα θες να με ξανά δεις ή να δεις τον Αλέξ θα αποδέκτης την απόφαση μου αλλιώς ξεχνάμε.

Μητέρα: Έλα τώρα γιε μου!

Νίκος: Όχι, τίποτα μόλις δεχτείς της απόφασης μου τότε θα είμαι ο γιος σου.

Πατέρας: Νίκο. υπερβάλεις.

Νίκος: Φεύγω, μην μάθω ότι ξανά ειδές τον Αλεξία πίσω από την πλάτη μου.

  Έφυγε έξαλλος με μια Αντιγόνη να τον κυνηγάει από πίσω. Μπήκα στο αμάξι και άρχισε να χτυπάει τα χέρια του στο τιμόνι, κάθε φορά που προσπαθούσε να φτιάξει μια ζωή με την Αντιγόνη η μητέρα του έβαζε μόνο εμπόδια.

Αντιγόνη: Να για αυτό δεν ήθελα να το μάθεις, δεν μου αρέσει να σε βλέπω έτσι.

  Ο Νίκος της κοίταξε με άγριο βλέμμα.

Αντιγόνη: Καλά, έχεις δίκιο. Πάμε να πάρουμε το παιδί να πάμε καμία βόλτα;

    Χωρίς να της απαντήσει, έβαλε μπρος το αυτοκίνητο με προορισμός την Κατερίνα, από εκεί πήραν την Κατερίνα και τον μπόμπιρα και πήγα για φαγητό έξω κοντά στην θάλασσα.

The Stories We Tell "Βιβλίο Πρώτο"Where stories live. Discover now