The Stories We Tell "Βιβλίο Πρώτο"

Η Συγνώμη Κεφ.29

    Το πρώτο πράγμα που είδε όταν άνοιξε τα μάτια της ήταν το δακτυλίδι, δεν μπορούσε να το πιστέψει ούτε στα πιο τρελά της όνειρα. Δεν περίμενε ποτέ ο Νίκος να της κάνει πρόταση γάμου. Άλλωστε με τόσα που είχαν περάσει στην σχέση τους, ποτέ δεν είχαν συζήτηση αυτή την πιθανότατα.

     Ήταν τόσο ευτυχισμένη στην αγκαλιά του. Ποτέ δεν φανταζόταν ότι τελικά θα κατέληγε να παντρευτεί τον ερωτά της ζωή της. Ο Νίκος που είχε ξυπνήσει από ώρα είχε ήδη αρχίσει να αφήνει μικρά φιλάκια στον λαιμός της.

Νίκος: Τι σκέφτεται η γυναικά της ζωής μου;

Αντιγόνη: Πόσο ευτυχισμένη είναι στην αγκαλιά σου.

Νίκος: Θέλει να την κάνω ποιο ευτυχισμένη;

Αντιγόνη: Α! Δεν ξέρω άμα θα το εγκρίνει ο άντρας μου, άλλωστε είμαι και αρραβωνιασμένη γυναικά.

Νίκος: Το εγκρίνει να είσαι σίγουρη.

  Σύντομα τα μικρά φιλάκια έγιναν παθιασμένα φιλιά και υστέρα ένα τέλειος χορός από δυο μισά μια ψυχής που ένιωθε ποια ολοκληρωμένη. Τελικά σηκωθήκαν από το κρεβάτι το μεσημέρι πλέον, όσο και να ήθελαν να μείνουν εκεί όλοι μέρα τους περίμενε ο μικρός του ταραχοποιός, ο Νίκος έμεινε στο σπίτι να μαζέψει λίγο και η Αντιγόνη έφυγε να πάει να τον φέρει.

   Μπήκε στο αυτοκίνητο με χαμογελώ μέχρι τα αυτιά και έβαλε τέρμα την μουσική, σε όλοι την διαδρομή τραγουδούσε λες και ήθελε να μοιραστεί την χαρά της με όλο τον κόσμο. Πάρκαρε έξω από το σπίτι της Μαρίας και της χτύπησε την πόρτα.

Αντιγόνη: Καλημέρα, Μαράκι μου.

Μαρία: Καλημέρα, Να φανταστώ σου άρεσε η πρόταση ;

Αντιγόνη: Μαρία μου δεν το περίμενα ούτε στα όνειρά μου να γίνει αυτό Αχ!

Μαρία: Λοιπόν ποτέ με το κάλο θα φάμε κουφέτα;

Αντιγόνη: Σε δυο μήνες λέμε

Χρήστος: Αγάπη μου γύρισα.

Μαρία: Στο μπαλκόνι μωρό μου.

Χρήστος: Τι κάνουν εδώ τα κορίτσια μου;

Αντιγόνη: Κοιτά. Δεν το πιστεύω ακόμα.

Χρήστος: Ειδές στο είχα πει εγώ, σε αγαπάει.

Αντιγόνη: Κοιτά να ετοιμαστείς γιατί σε δυο μήνες θα με παντρέψεις.

Χρήστος: Ότι θέλει η κολλητή μου.

Αντιγόνη: Αγάπες μου, φεύγω ευχαριστώ που κρατήσατε τον Αλέξ.