SAPLANTI (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 14: Bayan Femme Fatale

BÖLÜM 14:  Bayan Femme Fatale

“Evet gençler. Sayfa 148’i açın. Kuantum’a giriş yapıyoruz. Biri Kaan Bey’imizi uyandırabilir mi? Gitsin parkta falan uyusun. Burası sınıf. Bu ne böyle manda gibi yayılmış!”

Başım zonkluyor. Hocanın dırdırı bir bitmedi. Dün gece parabol çalıştım ben be! Gözlerim uyku akmıyor ağlıyor. Öyle bir durum. Kollarımı kaldırmaya takatimse hiç yok. Kim o kasları çalıştırıp eklemleri oynatacak? Bir atasözünün dediği gibi: “ Ölem desem ecel yok, kalkam desem mecal yok.” Yeni whatsapp durumum mu yapsam?

“Kaan! Çık dışarı oğlum. Kendini dövdürtme.”

“Ya ya ya!”

“Sen hep güzel. Oğlum müzik dersi mi bu? Bir defol git. Çık şu sınıftan.”

Gözlerimi ovalayıp yarı uykulu sıralara çarpa çarpa çıktım. Ağlaya ağlaya yosun tuttum. Dibe batıyoruz yükümüz ağır. Yeni bir ..-beynim sulanmış. Dinlediğiniz bet sesim için özür dilerim. Kelimenin tam manasıyla sürünerek geldiğim yer nöbetçi öğrenci masasıydı. Masanın altına girip çantasından anladığım kadarıyla nöbetçi kızın çantasını  kafamın altına yerleştirip gözlerimi kapadım. Gerçi hiç açmış mıydım ki? Ne kadar uykuluyum siz anlayın. Yumuşacık (!) yatağımda biraz dalmıştım ki zil çaldı. Allahım! Biliyorum beni çok seviyorsun sırf bunlar yerde yatıp üşütmememi istediğin için değil mi? Valla ben rahatım. Ne olur biraz sessizlik yolla.

“Şu Biyolojici de bana taktı ya? Gıcık karı!”

“Evde kaldı ya ondandır tatlım. Boş ver onu da Mert nasıl?”

Bu konuşmayı daha fazla dinleyemi-cim.  Burnumu sıkarak bağırdım. “Hazal Çevik lütfen danışmaya geliniz!” Kızlar homurdanarak vedalaşma seromonisine geçtiler. Sanki kızı gurbete yolluyor.  Te Allahım! Zil çaldı. Herkes sınıflarına gidecek. Oh be! Ben herkes sınıflarına gidiyor diye sevinirken yine birileri masanın etrafına toplandı. Bu defa karma bir gruptu. “Sonunda bir erkek!” diye bağırarak Titanik yapasım var.

“Şu 12’lerde yeni gelen kız var ya onu geçen gün cafede gördüm. Yanında Alpsoy vardı.”

“Oha oğlum! Napıyorlardı?”

Kalıbınızdan utanın bir de erkek olacaksınız. Kız gibi dedikodu. Bir dakika. Benim adım mı geçti az önce? İç konuşmamdan devamını duyamadım. Tekrar kulak kesildim konuşmalarına.

“Bu arada o kız kaç gündür yok. Niye gelmiyor okula? Yoksa Alpsoy’la  bir şeyler mi oldu aralarında? Buzlar Prensi kaçırttı kızı sonunda.”

“Hadi oğlum. Geçin sınıfınıza. Kızlar şu dingillerle dolaşmayın!”

Yürü be hocam! Başak dedikleri gibi kaç gündür yoktu. En son gördüğüm gün lunaparkta yaşanan o geceydi. Yok, ondan sonraki. Neyse ilk cümle daha afili biz onu kullanalım. Merak ediyordum zaten ama sınavlar  başlamıştı ve başımı dersten kaldıramıyordum. Evde çalışıyor olabileceği gelmişti aklıma. Can’ı da uzun süredir görmüyorum. Bir sınıfına gidip sorayım şunu. Masanın altından çıkmamla sırtıma kramplar girdi q ile.