My Diary part II, buitenlandse stage.

Zaterdag 20 januari 2018

Vandaag had ik mijn laatste dag stage van de 4 dagen. Maar dat verliep een beetje anders dan gepland. Gisteravond leek het ons wel een goed plan om de drank op te maken die we hadden gehaald. We gingen bierpongen en bussen en dat was echt heel erg gezellig. Ik dacht wel nog dat ik de volgende ochtend om 6u moest opstaan. Maarjaa.. een avondje gezelligheid was niet verkeerd. Dus na een lange avond met veel drank, gezelligheid en leuke verhalen ging ik naar bed. Ik had mijn wekker al gezet omdat ik dat anders misschien zou vergeten.

De volgende ochtend kwam een van de meiden waarmee ik de ochtend zou hebben we wakker maken. Ik had in mijn slaap mijn wekker uitgezet. Ik stond op en dacht echt dit gaat niet goed vandaag. Ik was echt totaal nog niet nuchter, vreselijk misselijk, alles draaide en ik had dorst als een paard. Maar ik ging gewoon naar stage. Want mijn ouders zeggen altijd 's Avonds een vent, 's Morgens een vent. Dus met die instelling stapte ik in de taxi op weg naar stage. Daar aangekomen had ik er eigenlijk best wel spijt van. Maarjaa.. het was wel mijn eigen schuld. Na anderhalfuur stage ging het echt niet meer. Ik dacht echt dat ik ging overgeven en zou neervallen. Dus gaf ik dat aan, maar de verpleegkundige spreekt heel slecht Engels dus ze snapte me niet. Toen gingen we naar de verzorgende die me nu begeleidt. Hij legde het haar uit in het Spaans. En hij zei ook dat hij 's morgens al zag dat ik me niet goed voelde. Dus vond hij het goed dat ik naar huis ging. Enige probleem nu is dat als ik weer stage heb. Hij dan waarschijnlijk gaat vragen hoe het kwam. Ga ik dan de waarheid zeggen? Of ga ik zeggen dat ik ziek was? Op zich zou hij wel kunnen lachen met de waarheid. Maar het is ook wel heel schamend.

Uiteindelijk voelde ik me weer een stuk beter. Maar ik hoef echt geen drank meer voorlopig.