Ο Γρίφος των δύο Βασιλείων: Η Κληρονόμος [Βιβλίο 2, μέρος 1] ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

Κεφάλαιο 20

Ένιωσα τον ήλιο να λούζει τα γυμνά αγκαλιασμένα σώματα μας στο γρασίδι δίπλα από το μεγάλο ποτάμι. Ένα απαλό χάδι στον ώμο μου με έκανε να ανατριχιάσω ολόκληρη και ένα αχνό χαμόγελο να χαραχθεί στα χείλη μου. Άνοιξα τα μάτια μου και σήκωσα το κεφάλι μου να τον δω με ένα τεράστιο χαμόγελο. Ακούμπησα τα χέρια μου από τους αγκώνες και κάτω, πάνω στο στέρνο του και ανασηκώθηκα για να τον κοιτάω καλύτερα.

«Ήταν πολύ ωραία χθες! Να το ξανακάνουμε;» ρώτησα ανυπόμονη και έβαλε μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου χαμογελώντας μου πονηρά.

«Ποιο από τα δύο;» ρώτησε πονηρά έχοντας μας γυρίσει έτσι ώστε να είναι από πάνω μου, μυρίζοντας φιλιά στο λαιμό μου.

«Εννοώ αυτό το λύκο...!» εξήγησα και με κοίταξε κατσουφιασμένος.

«Δε σου άρεσε αυτό που επακολούθησε;» ρώτησε πονηρά και τον χτύπησα ελαφρά στο στέρνο.

«Μου άρεσε...» παραδέχτηκα ντροπαλά κοιτώντας οπουδήποτε αλλού εκτός από αυτόν.

«Άντε έλα γιατί πρέπει να γυρίσουμε κάποτε και πίσω...» είπε ευδιάθετος καθώς σηκωνόταν από πάνω μου.

Πήρε τη μορφή του λύκου και περίμενε να κάνω το ίδιο. Μεταμορφώθηκα και εγώ σε λύκο και αρχίσαμε να τρέχουμε ξανά στο δάσος με αυτόν μπροστά και εμένα από πίσω.

••••~••••

Όταν πια αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω, είχε κιόλας βραδιάσει για τα καλά. Κανείς δεν έδωσε σημασία για εμάς που σα λύκοι περπατούσαμε προς τη σκηνή του.

Πρώτος μπήκε αυτός και μετά εγώ. Πήρε πάλι την ανθρώπινη μορφή του και προχώρησε προς το μπαούλο του. Το άνοιξε και έβαλε ένα καθαρό τζιν παντελόνι. Έκανε να βάλει μια κοντομάνικη λευκή μπλούζα καθώς γυρνούσε προς το μέρος μου.

«Ξέρεις ότι δε μπορείς να μείνεις έτσι, σωστά;» είπε ειρωνικά και έψαξα με το βλέμμα μου τα ρούχα μου μόνο για να ανακαλύψω ότι είχαν σχιστεί.

Εκείνος έβαλε τη μπλούζα του και πήρε μέσα από το μπαούλο ένα μπλε φαρδύ φόρεμα με ένα μεσαίου μεγέθους σχοινί για ζώνη. Με πλησίασε και στάθηκε μπροστά μου.

Άλλαξα από λύκο σε άνθρωπο και στάθηκα όρθια μπροστά του. Αμέσως άρπαξα το ρούχο ντροπιασμένη για τη γύμνια μου και γέλασε. Το φόρεσα γρήγορα και έκανα να δέσω τη ζώνη, αλλά πρόλαβε και έπιασε τις άκρες πρώτος τραβώντας με κοντά του. Τις έδεσε κάνοντας έναν κόμπο στο πλάι.