Love effect

4_Afgang misvormde wortel

Het was een werknemer die dat zei. Dat zag ik aan zijn uniform. Hij had een zwarte T-shirt aan met het logo van de supermarkt: twee pijltjes die naar elkaar wezen. Voor de rest had hij een bruine broek aan en donkerblauwe sneakers. Hij was rond de vijfentwintig en had een stoppelbaard.  Zijn groene ogen keken zoekend in het rond, toen belandden ze op mij. Mijn ogen werden groot.

Snel maakte ik mezelf uit de voeten. Ik hoorde voetstappen achter me en draaide me om.

De werknemer liep me achterna. ‘Stop met rennen! Dat mag niet eens in de supermarkt! Jij heb die pot gebroken, is het niet?’ vroeg hij kwaad.

‘Het spijt me zo! Geef me alsjeblieft niet aan bij de politie!’ riep ik, terug terwijl ik mijn gezind tempo verder zette.

Ik draaide mijn hoofd weer om, maar zoals je al kon vermoeden was dat een grote fout want weer liep ik ergens tegenaan. Dit keer een rek, vol met etenswaarden. Het rek viel om, tegen het andere rek. Voor je het wist waren er drie rekken omgevallen. Alles lag verspreid over de grond. Sommige dingen waren gebroken, andere voedingswaren waren nog te redden. Mijn mond viel open. Dit. Kan. Je. Niet. Menen!

Ik had nog nooit iemand zo boos naar me zien kijken. Hij was gestopt met rennen en stond nu naast me, met gebalde vuisten en met een rood aangelopen gezicht.

‘Jij…Jij-‘

‘Onhandige tomaat,’ vulde ik voor hem aan.

En dat was ik, een onhandige tomaat. Ik had echt iets met groenten…

‘1147 euro! Dat is wat jou klungeligheid kost!’ riep Chantal helemaal uit haar doen. ‘De verzekering wilt niet eens een deel bij leggen.’ Ze was speciaal vroeger naar huis gekomen van haar werk om me af te halen van de supermarkt, inclusief de fietsen waarmee we waren gekomen.

Het was vandaag echt niet mijn dag.

‘Het spijt me echt mam! Nu krijg ik zeker nooit meer zakgeld?’ vroeg ik voor alle zekerheid van op de achterbank. Ze keek me nog kwader aan dan dat ze al was. De achteruitkijkspiegel kon er alle momenten van stuk springen.

‘Ik denk dat je het antwoordt daarop zelf weet,’ bromde ze.

Ik ga nooit meer in mijn leven rennen, beloofde ik mezelf.

Isabel keek me enkel met een lachje dat zei: ‘Afgang misvormde wortel’.

Ik schonk haar een dodelijke blik terug. Haar glimlach werd hierdoor alleen maar groter. Wat verafschuwde ik die mini Shrek.

Lang hield mijn belofte niet stand. Want de volgende dag, het eerste lesuur om precies te zijn, hadden we turnen en moesten we drie rondjes rennen rond de zaal. Ik had hier geen enkele moeite mee, mijn conditie was niet slecht, al zeg ik het zelf.

Jess kwam naast me rennen. ‘Zie dat je nu niet weer alles afbreekt,’ grijnsde hij.

‘Mijn ouders hebben veel geld moeten betalen. En tot dat ik dat bedrag heb afbetaald, krijg ik geen zakgeld meer.’

‘Oeeh,’ zijn grijns werd nog groter.

‘Hoe kan je hierom grijnzen?! Een arme ziel, met nog grotere schulden dan een gokverslaafde. Daar grijns je niet om. Daar heb je medelijden mee.’

Hij begon snikkende geluidjes te maken en drukte zich tegen me aan terwijl we verder renden. De aanraking van zijn warm lichaam maakte me helemaal week. Ik voelde mijn huid tintelen en kreeg het nog warmer dan ik het al had. Jammer genoeg liet hij me weer los.

‘Bedankt voor je medeleven.’

‘O, maar ik heb geen compassie met jou maar met de gestorven augurken. Rest In Peace, arme augurkjes.’

Ik rolde overdreven hard met mijn ogen. Ze rolden bijna weg. Ik gaf hem een speelse duw. Hij botste bijna op Sien die voor ons rende. Tenminste als je het rennen kon noemen. Nog nooit had ik iemand zo traag zien rennen.

‘Kijk haar, ze rent nog trager dan een slak die al duizend jaar gestorven is,’ zei ik bloedserieus.

Jess schoot hard in de lach. Ik had dit stilletjes gefluisterd en was er van overtuigd dat Sien dat onmogelijk kon horen. Toen drong het tot me door dat vampiers net heel goed konden horen. En ja hoor, wanneer ik haar wilde voorbijsteken, gaf ze me de meest dodelijke blik die iemand me ooit gegeven had. Vanaf dan ging alles als het ware in slow motion. Geheel onverwacht sprong ze bovenop me. Daar lag ik dan, geschrokken om wat er gebeurde. Vanaf dat moment besloot ik dat Sien half kikker, half vampier moest zijn.

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------

Dat was het nieuwe hoofdstuk! :D Hope you guys like it :p

Opgedragen aan mijn groot voorbeeld waidy1! Ik denk dat ik echt al veeeel hoofdstukken aan haar heb opgedragen maar ik doe het met plezier :)