When They Meet Again (Revising...)

Chapter 6

NAIINIS kong binagsak yung katawan ko sa kama ng isa sa mga guest room dito sa bahay ni Ate Cess at saka agad na binuksan yung heater. Jhimro told me na kay Ate Cess tong bahay, yung pinsan slash manager slash personal assistant slash makeup artist niya. I also considered Ate Cess as my own ate dahil sobrang maalaga niya sa amin at siyempre dahil narin nga nakatatandang pinsan siya ni Jhimro. So it's natural to consider her as our Ate.

I'd never really expect na talagang pupunta nga kami dito sa Japan to think na hindi naman talaga seryoso dahil ang gusto ko lang naman kasi talaga is mapapayag si Jhimro na papasukin ako sa trabaho ko. And for goodness sake! We are going to stay here for 3 days! 3 damn days! Kung alam ko lang ay dapat hindi ko na sinabi na nag-c-crave ako sa mooncakes na gawa dito sa Japan. I should just say that I want to go in park or in restaurant, or maybe in mall or maybe not dahil baka may makakilala sa kanya at pagkaguluhan pa siya dun. So yea, instead of here. Sa halip na 1 day lang yung absent ko sa company ay naging 3 days pa. And with that, I learned my lesson.

Note to myself: Think nth times before you speak specially infront of Jhimro Yu.

Wala man lang akong dalang damit para sa duration ng stay namin dito at ang mas nakakainis pa halos manginig ako sa lamig kanina pagkalabas sa airport dahil sa sobrang nipis ng suot kong damit to think na kasalukuyan pang nag-i-snow dito. Kainis! I don't have any toiletries na dala with me. He should at least let me pack my things. Ang tanging dala ko lang is yung bag ko containing only my phone, wallet, make-up kit and my favorite perfume. Pati laptop ko di ko din dala. Nakakaasar siya. I don't have anything with me!

"Blairre, come out" tinitigan ko ng masama yung pinto as if it is him. Narinig pa ako ng isang katok kaya wala sa mood tumayo ako para pagbuksan siya. Agad akong napasinghap ng mabungaran yung kagwapuhan niya. He's wearing a simple gray long sleeves and a black pan2ts plus a shade and a cap. How the hell did he manage to look gorgeous in every clothes he wear?

"Done? Satisfied with my looks?" he said with a smirk on his face. I rolled my eyes at him. Napakayabang! Akala mo kung sinong gwapo. Yea fine! Gwapo nga siya. Pero hindi ba uso sa kanya yung word na humble? Sarap niyang sipain pabalik sa Pilipinas! Nakakaasar siya!

"Where are we going?" walang ganang tanong ko sa kanya. I am only wearing this effin' thin dress and he wants to go somewhere? Great! Just great!

"Shopping" naiinis ko siyang hinarap at saka tinignan ng masama. Tinaasan niya naman ako ng kilay mas lalo akong nai11nis. Aba! Aba! Bakit- bakit- bakit ang gwapo niya kapag nagtataas siya ng kilay? Oh shit! Stop admiring him Blairre! Galit ka ngayon, galit!

"And now gusto mong mag-shopping? You should have at least let me pack my things bago tayo pumunta dito. Hindi porke mayaman ka e hindi ka na mag-i-impake ng mga gamit at bibili na lang dun sa God knows where ka pupunta. Kita mo ngayon, kung sana ay nadala ko yung mga gamit ko edi less gastos ta-"

Napalaki yung mata ko dahil sa ginawa niya! Literal na nanlaki yung mga mata ko. He's kissing me! Oh my God! Jhimro's kissing me habang ako ay nanlalaki parin yung mga mata at pinoprocess pa ng utak ko yung ngyayari ngayon. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko na parang napako na yung mga paa ko sa sahig. My mind went black and I don't know what to do. I just stood there with my eyes wide open until he ended the kiss.

Napakurap kurap ako at bahagyang lumayo kay Jhimro dahil baka marinig niya yung sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Parang may mga kabayong nagkakarera dito at para akong kakapusin ng hininga dahil sa sobrang bilis ng tibok nito. Tahimik lang siya habang pinagmamasdan yung mukha ko na parang hinihintay niya na magreact ako sa ginawa niya. Goodness! Does he expect me to slap him hard because of what he did?! Sorry siya dahil wala akong balak na sampalin siya dahil and balak ko ay sipain siya in where it hurts the most.

"Aww fuck! Damn it Blairre!" napangisi ako habang pinagmamasdan siya. Bilib nga ako sa kanya dahil nagagawa niya pa akong tignan ng masama kahit na mangiyak ngiyak na siya ngayon sa sakit habang namimilipit sa sakit.

"That's for stealing my first kiss!" naiinis kong sabi sa kanya. Dapat ay sa asawa ko yun ibibigay because my Mom said that I should be giving all my first to my husband but this man here just stole my first. I know that we're going to get married anyway so it's no problem kahit na ninakaw niya yung first ko but still we are not yet married kaya naiinis talaga ako sa kanya. Wala siyang karapatan!

Wala siyang sinabi at patuloy lang akong tinignan ng masama. Tsk. Akala naman niya madadaan niya ako sa mga ganyang tingin niya. Kung yung iba matatakot sa kanya pwes ako, it's big big no.

"What?" nakataas kilay kong tanong sa kanya ng tumagal na yung pagtingin niya sa akin ng masama. I don't have time to participate this stare contest that he wants. Kung madami siyang time na pwedeng aksayahin sa mga walang kakwenta kwentang bagay pwes ako wala! I should be in my office right now signing papers and reviewing all the sales of our company. Isa pa ay siguro sa mga oras na inaksaya niya, na dinamay ako, ay may mga designs ng vases na akong nagawa para sa upcoming annual party ng company namin.

Tumuwid siya ng tayo at saka ako tinitigan ng mabuti. Pagkatapos ay bigla akong inirapan at bigla na lang siyang umalis at iniwan akong nakatayo dun sa harap ng room ko. Hindi makapaniwalang sinundan ko siya ng tingin hanggang sa pumasok siya sa room niya na katabi lang ng akin.

"Did he just- Did he just! Oh my God! Look at him! Gosh! Did he just roll his eyes at me?! Aba! Aba!" nanggigigil ako sa inis dahil sa ginawa niya sa akin. Ikaw ba naman harap harapang irapan at biglang snob-in. No one dares to roll their eyes at me! Siya lang! Hinahamon niya ba talaga ako? I am Blairre Scott and no one dares to- to arghhhhh! Nakakainis talaga siya ngayong araw!

Nang makita kong lumabas siya mula sa kwarto niya ay inihanda ko yung irap na gagawin ko sa kanya. Yep, iirapan ko siya harap harapan mismo. Kahit na may guts ako na irapan siya ay pasimple parin yung ginagawa kong pag-irap no. Kaya ngayon ay talagang harap harapan yung gagawin ko sa kanyang pag-irap. Akala niya ha! Hinintay ko siyang makalapit bago ko gawin yung balak ko pero biglang naglaho yung plano ko ng bigla niyang ilagay sa ulo ko yung itim na cap at isuot sa akin yung shades. Natulala lang ako sa kanya habang seryosong ginawa niya yun. Muli kong naramdaman yung bilis ng pagtibok ng puso ko. Mahigpit kong naikuyom yung kamay ko dahil para akong kakapusin ng hininga. I have an idea kung bakit nagkakaganito ako dahil minsan ko na tong naramdaman. Yes, aaminin ko. I'm attracted to him pero wala na akong balak mas palalimin itong nararamdaman kong atraksiyon. Sino nga bang hindi ma-a-attract sa kanya? The name Jhimro Yu itself can make your knees jelly. He's breathtakingly gorgeous plus his blue eyes na kakulay ng dagat na parang laging nang-aakit. Does he even knew that he is effortlessly perfect. Sobrang gwapo niya pero yung gwapo niya ay yung tipong hindi nakakaumay at hindi nakasawang titigan.

"How does it feel to possessed such perfection?" wala sa sariling bulong ko habang nakatitig sa kanya

"It's good to know" nabalik ako sa realidad ng dahil sa nagsalita siya. Shit! Bakit lagi na lang akong natutulala sa kagwapuhan niya.

"W-what?" nahihiya kong sabi sa kanya. Ramdam ko yung init ng pisngi ko at alam kong pulang pula na ito at kahit na gusto ko mang itago ay alam kong wala ding kwenta dahil sa lawak ng ngisi niya pa lang alam kong kitang kita niya ang pagpula nito.

"It's good to know" nakangisi niyang ulit sa sinabi niya at saka ako kinindatan bago walang pasabing hinila ako palabas ng bahay.

---

Comment and Votes are highly appreciated. Thank you!

DreamerCWriter.