Alwin's POV
November 22, 2017
"Eh kung hindi ikaw, sino, bro?", Tanong ni Edric habang naka akap kay Lyka.
"H-hindi ko alam! The marker just float and write that message on the board!", Sagot ko na nakakunot ang noo at tuloy pa rin ang tulo ng pawis.
Habang nag uusap kami ang biglang bumukas ang pintuan ng malakas na malakas. May fog na nag appear na parang may shadow sa labas, hindi ko pina-iral ang curiusity ko dahil baka ako ang mauna.
Maya-maya ay tumigil ang pag fog at nagsara yung pinto. Naghintay kami ng fifteen minutes, bago dumating si Vince. Pag dating niya sa SPG office ay napakahaggard ng mukha niya.
May dala dala siyang napakalaking backpack at may note book pa na hawak hawak niya. May napansin kami sa kanyang likuran, parang hindi tama. Para bang wala siyang anino.
We stared at him until he approached to us. He wore a big smile at umupo sa tabi nina Orjay. We stared him, hindi kami nagsasalita, tumulo lang bigla yung pawis ko. Para bang may iba akong nararamdaman sa kanya.
Maya-maya ay tumayo siya at nilagay ang mga gamit niya sa table. Pumunta siya sa harapan at nagulat sa nakasulat sa whiteboard. Sinubukan niya itong eerase, pero hindi niya ma erase, hello, marker nga diba? Ang pansulat sa whiteboard ay whiteboard marker -_-
"Bakit kayo nanydan lahat at parang natulala saakin? Ayaw niyo ba akong samahan dito sa table?", sabi niya na nakatayo sa harapan.
"How can we even trust you?", Mga salitang biglang lumabas sa aking bibig na hindi ko napag iisipan.
Tumingin sila lahat saakin sa narinig nilang sinabi ko. Para ba silang nabigla, hindi ko rin naman alam kung bakit ko yun nasabi.
"Well, can't you trust your friend? Eto, I tatapon ko sainyo ang phone ko", sabi niya sabat tapon ng Iphone X niya malapit saamin.
Nagtutukan kaming dalawa na para bang magkaaway kami. Hindi ko alam kung bakit nangyayari to saakin, I just felt something bad on him, something paranormal.
"That's not what I meant, I mean that, paano ka namin mapapagkatiwalaan after nung nangyari saamin kanina at pabigla-bigla kang dumating. Fifteen minutes after that incident, dumating ka. Hindi ba yan kaduda-duda? Every after incidents like that, you appear 30 minutes, BEFORE, eh bakit ngayon, late ka? May iba ka bang inaaatupag?!", mga salitang lumabas sa labi ko na hindi ko alam kung ano ang dahilan.
"Bro, may problema ka ba sa schedule ko? Eh, ganito naman talaga ang schedule ko eh~ a-ano yang nasa likod mo?!", sabi ni Vince na biglang nagulat nung may nakita siya sa aking likuran.
Lumingon ako sa aking likuran para malaman kung ano ang nakita niya, subalit pag lingon ko ay wala akong nakitang ni isang bagay na nakakatakot o kaduda-duda. Lumingon ako ulit sa kaniya at nakita ko siyang punong puno ng pawis ang mukha.
I gazed upon his scared eyes, hindi ko nakita ang mga matang iyon dati. Masayahin at walang kahit isang problema si Vince, I never saw him getting scared to somethings, hindi nga siya naniniwala sa mga multo eh!
________________________________________
YAY! WOHOO! THX FOR READING THIS CHAPTER! MWA MWA MWA
BINABASA MO ANG
12 DEATHS of Christmas {COMPLETED✔}
Mystery / Thriller"On the first DEATH of Christmas my killer did to me--", mahin-hing pagkanta ng killer. "MARAMI NA ANG NAPAPATAY SA ATIN! MAUUBOS TALAGA TAYONG LABING DALAWA! AND I HAVE A FEELING THAT THE KILLER IS ONE OF US SINCE WE ARE THIRTEEN", Dare to wait for...
