အပိုင္း(၂)
မင္းဥာဏ္ ျခံထဲ႐ွိပန္းမ်ားေရေလာင္းေနစဥ္
ေဒၚထိပ္ထားႏွင့္ဦးမင္းေမာင္အျပင္ကျပန္ေရာက္လာသျဖင့္ျခံတံခါးဖြင့္ေပး၍ ပန္းပင္မ်ားကိုဆက္လက္ေရျဖန္းေပးေနခဲ့သည္..။
ေဒၚထိပ္ထားကေတာ့ မင္းဥာဏ္ ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္လုပ္ပါေစ အျမင္မၾကည္ အလိုမက်ေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ အိမ္ႀကီးထဲသို႔ ဝင္သြားခဲ့ေလသည္ ။
'လူေလး မင္းဥာဏ္ '
'ဗ္ာ.... ဦးေလး'
'ေအး....မင္းမလည္းကြာ အျမဲအလုပ္ေတြပဲလုပ္မေနပါနဲ႔ စာေလးဘာေလးလဲက်က္ဦးမွေပါ့ ျခံထဲကအလုပ္ကို ေမာင္ႀကိဳင္ပဲလုပ္ပါေစ'
'ရပါတယ္ ဦးဦးရဲ႕ စာက်က္ၿပီး ခဏနားေနတုန္းေလး ကူညီေပးတာပါ'
'ေအးကြာ.... ဦးေလးရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြေအာင္ျမင္ေနတာ မင္းရဲ႕မိဘေတြရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ဆိုပိုမွန္လိမ့္မယ္... ငါ့သူငယ္ခ်င္းအေပၚတာဝန္မေက်ခဲ့ဘူးကြာ....'
'မဟုတၱာပဲ ဦးေလးရယ္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘဏ္စာအုပ္ရယ္ ေနဖို႔စားဖို႔အျပင္ေက်ာင္းပါထားေပးခဲ့တာပဲ
......'
'ေအးကြာ... '
ထိုစဥ္ေဒၚထိပ္ထားေရာက္လာၿပီး
'ေနပူႀကီးထဲဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ...
႐ွင့္ကိုအေရးတႀကီးေျပာစရာ႐ွိလို႔လိုက္႐ွာေနတာ... ႐ွင္ကေတာ့ အေရးမပါတာေတြလုပ္ေနျပန္ၿပီ..'
'ငါလည္းအိမ္ထဲဝင္မလို႔ပါကြ....
ကဲ...အိမ္ထဲဝင္ရေအာင္ကြာ မင္းဥာဏ္လည္း အလုပ္ေတြထားခဲ့လိုက္
ေမာင္ႀကိဳင္အၿပီးထိလုပ္လိမ့္မယ္...'
'ဟုတ္ ဦးေလး'
မင္းဥာဏ္ သည္ ေဒၚထိပ္ထားခိုု္င္းသမွ်ကိုမၿငီးမျငဴလုပ္ေပးေနရ၍ စာက်က္္ဖို႔အခ်ိန္မ႐ွိေပ။ ညဘက္စာထက်က္ရင္လည္း မနက္ေရာက္ရင္အိပ္ငိုက္ေနတာေၾကာင့္
အခြင့္အေရး ရတုန္းေလး အေျပးအလႊား ထြက္သြားေလသည္။
ေဒၚထိပ္ထားစံက ဦးမင္းေမာင္ေျပာသမွ်ကို ဘာမွ်ဝင္မေျပာေပမဲ့ သိပ္ေတာ့မေက်နပ္ေပ။ မင္းဥာဏ္ရဲ ့အေမ သက္႐ွိထင္႐ွား႐ွိစဥ္က က သူမကို အထည္ႀကီးပ်က္သမီးဆိုၿပီး အထင္အျမင္ေသး၍စကားအရာမသြင္းခဲ့သည္ကို ေတြးမိတိုင္း မင္းဥာဏ္ကို ၾကည့္မရခဲ့ေပ ။
