Weak MEETS the Strong √

WMTS 33

"Goodmorning." Kinusotkusot ko naman ang mata ko dahil kakagising ko lang. Nakita ko naman siyang naka apron kagaya kahapon pero wala siyang damit pang itaas.

"Siguraduhin mo lang na masarap yang niluluto mo, may pa topless-topless kapang nalalaman! Kabagin kapa dyan! Ang lamig kaya! Dzuh!" Maarte kong sabi at naglakad papunta sa salas at umupo sa couch.

"Tubig oh, ang aga-aga ang init ng ulo mo." Kinuha ko namaa kasi nauuhaw din ako. Nakakainis talaga siya! Haist!

Tatlong araw na ang nakakalipas simula nong malaman kong isasara na ang restaurant. At ito nga kagabi nakakabwisit si Tony! Ayaw talaga magpatalo!

Nanunuod kami ng Max steel yong anak ni superman, basta yun! Oh so habang nanunuod kami, sinabihan ko na saksakan ng GWAPO yung anak ni superman, lagi kong pinupuri, lagi akong kinikilig pag may cool stunts siya. Yong kasama ko naman biglang nagsalita.

"Ang pangit naman niya! Tsk! Ang pangit!" Sinamaan ko naman siya ng tingin.

"Hindi kaya!! Ikaw ang pangi-"

"Ang pangit nga kasi niya!! Eh mas gwapo pa nga ako sa kanya eh! Kilig nankilig ka naman dyan! Eh ang pang--"

"HINDI. SIYA. PANGIT!"

OH! Sinong hindi maiinis? Napaka ano! Grr! Eh sa gwapo nga yun! Panuorin nyi kaya! Tapos sabihin nyo kong pangit! Uupakan ko talaga siya ngayon!!

"Breakfast is ready.." tumayo naman ako agad. Aba! Ginutom ako eh! Hindi pa siya nakakaupo kumakain na ako, eh may pagkain na sa pinggan ko eh!

"Anong ginagawa mo?" Tumigil naman ako at tinignan ang ginagawa ko.

"Kumakain." Walang emosyon kong sabi at nagpatuloy na sa pagkain.

"Tss. That's my plate, anyway, ang takaw mo! Ang dami mo namang kinakain pero para ka paring stick.." inirapan ko namaa siya at hindi na nakinig, masarap kasi ang ulam. Well, this past few days siya ang laging nagluluto, eh kasi sabi niya dahil nakikitira naman daw siya siya na daw. Edi siya na.

Habang relax lang siya sa pagkain niya tinanong ko naman siya.

"May asawa kana- woy okey kalang?" Binigyan ko naman siya ng tubig agad-agad. Mabulunan ba naman!

"Magdahan-dahan ka kaya, hindi naman kita aagawan.." nang makahinga na siya ng maayos tinignan niya ako.

"Ikaw namaa kasi." Tinuro ko namaa ang sarili ko.

"Bakit ako na naman? Nagtatanong lang naman ako eh!" Busangot kong sabi at ginulo niya ang buhok ko na magulo na kaya tinabig ko ang kamay niya.

"Gawin mo pa ulit, sa labas ka matutulog.."

"Magbe-behave na po." Nag smile pa siya na parang nagpapacute. Aso!

"So ano na nga? May asawa't anak kana? Siguro maganda ang asawa mo no? Tapos iisipin ko pa nga lang ang ko-cute siguro ng mga anak mo no? So ano na?" Hindi naman siya nagsalita at tinitigan lang ako.

"Earth to Tony." Nag wave pa ako sa mukha niya at mabalik naman siya sa ulirat.

"Yes and no. Yes may Asawa na ako, hindi pa kami kasal pero I treat her as my wife.. and no dahil wala pa kaming anak..." I smile in pain. Hindi ko pinahalatang peke lang ang ngiti ko at tumango-tango nalang. Bakit ang sakit isipin na nagmahal siya ng iba.

"Good for you, Sino ba siya?"

"Ikaw!"

"..."

" I mean, ikaw? Ikaw wala ka pa bang asawa?" Ahh yun pala yon! Akala ko ano na!

"Ahh, haha! Wala akong asaa, kita mo naman ako lang mag-isa tsaka wala naman akong balak magasawa siguro.. haha!" Tumawa naman ako kahit alanganin at tumango lang siya.

Baka kong saan pa mapunta ang topic nato! Pagkatapos kumain ako na ang nagligpit at tumambay kami sa terrace ko. Ang kapal na ng snow sa labas, hindi naman ako lumabas ng dalaqnag araw dahil malamig sa labas at hindi ko pa trip maglaro sa snow.

"K-kamusta na nga pala silang lahat?"

"Okey lang naman, they missed you so much.." tinignan ko naman siya at makatingin na siya sakin.

"Hindi ba sila galit sakin?" Umiling siya at tumingin ulit sa labas.

"Hindi."

Natahimik naman ang paligid ng walang magsalita sa aming dalawa.

"Ikaw?"

"Ha?"

" hindi mo ba ako tatanongin?" Umiwas naman ako ng tingin sa kanya.

"You left."

Bakit ang sakit marinig na nasasaktan siya? Ang sakit isipin na galit siya sakin na akala ko okey lang pero hindi.

"You're selfish, You didn't even think of me, hindi mo inisip kong ano ang magiging epekto ng ginawa mo sakin..." nakayuko lang ako habang sinasabi niya sa akin yon. I deserve this. Sumbatan niya lang ako, ako naman ang nangiwan. Kasalanan ko naman kong bakit galit siya sakin. Wala akong sapat na rason na iniwan sa kanya. Wala..

"But still, I manage to stand... ilang araw, linggo, buwan na wala ako sa sarili ko, even my sisters and my mom... nagaalala na sakin, inisip ko na hindi dapat ako magmokmok nalang at maghintay sa wala. Bumalik ako sa dating ako...... yong dati na walang pakialam sa mundo, yong dating Anthony na hindi tumatawa.... hindi ngumingiti.... nawala ang sigla ng Anthony nayon ng mawala ang pinaka importanting bagay sa buhay niya..... nawala,

iniwan siya...." I silently cry but still maririnig parin ang mga pagiyak ko. Kalma lang ang tono ng pananalita miya pero tagos na tagos sa puso ko!

"You are selfish! Wanna know why? Makasarili ka dahil hindi mo kami inisip, hindi mo ako inisip.... hindi mo inisip ang nararamdaman ko, kong ano ang ang mararamdaman ko sa gagawin mo... nagdesesyon ka magisa. Bakit Mikaela? Bakit ka umalis?"

"P-pra i-iligtas k-kayo.." narinig ko naman ang mapaklang tawa niya.

"Iligtas? Mas mabuti pa sanang nabaril nalang ako!! PUTANGINANG PAGLIGTAS YAN!! Nasaktan ako kae! Alam mo ba ang sakit na iniwan mo sakin? Ha? Kaya naman natin yon kong sama-sama tayo!! Pero anong ginawa mo? Selfish ka!!" Hindi ko na napigilan ang pagiyak ko. Tama! Makasarili! Dapat lang sakin to!

"Nong pagalis mo ba tapos na ang lahat? Hindi diba? Malaya parin ang pumatay sa magulang mo! Hindi mo nga naisip siguro na hanapin ang iba pang pamilya mo, na hanapin kong saan nakalibin--"

Paaakkkk

I slap him.

"Tama na!! Kasalanan ko lahat!! Alam ko yon!! Pero ang sabihin mo na hindi ko inisip ang magulang ko!! Mali ka!! Hindi mo alam ang hirap ma dinanas ko dito!! Hindi mo alam kong ano ang ginawa sakin ng Jack at Joanna nayon!! H-hindi mo a-alam.." napaupo nalang ako at umiyak. Ito ba? Ito ba ang kapalit ng lahat ng sakripisyo ko? Akala ko tama ang mga desesyon ko, akala ko lang pala!! Nasaktan ko silang lahat, lalong-lalo na si Anthony!

"I'm sorry.." niyakap niya ako at umiyak lang ako ng umiyak sa bisig niya.

"Sawang sawa na ako Tony, sawang sawa na akong magisa... buong buhay ko ako lang magisa!! Kulang na kulang lahat lahat, kahit anong g-gawin ko.
Kulang..."

"This time please...

Let's do it together, hindi ka naman magisa. Nandito kami, nandito ako..... hindi kita iiwan at sana...

H'wag mo narin akong iwan.... please...

masakit..."