Weak MEETS the Strong √

WMTS 16

Isang linggo na ang nakakalipas at nakabalik na kami sa manila.

"Goodmorning Mik.." napatingin naman ako kay coleen ng bumati siya at nginitian ko lang siya.

Nakakatamlay. Ewan! Sa rami ba naman ng nalaman ko? Yong totoo niyang pangalan, ang tanga ko kasi! Naniwala agad ako na yun talaga ang pangalan niya! Diba? Tapos yong KASALAN thingy? MAS nakakatamlay!

Feel ko lang kasi na, kasal kasalan lang para maligtas ang kompanya ng magulang ko tapos pag naligtas na pwede ng mag divorse diba? Magaling!

Araw araw akong tinetext ng nanay ko kong nagbagi na ba daw ang isip ko? Papayag ba daw ako? Gusti ko na ba daw makilala si Future husband Tss. Nakilala ko na kamo -_-

"Okey ka lang ba?" Tanong niya at lumapit sakin.

"Oo naman, bakit hindi? Tsaka bakit wala dito yong bebe mo?" Pangaasar ko.

"Tumigil ka nga Mik. Bakit mo naman tinatanong sakin yan? Eh wala namang kami..." ngumiti naman ako na parang nagaasar.

"Aseeeees! Animin... may something na no?" Pangaasar ko pa, at tumalikod lang siya sabay balik sa niluluto niya.

"Hindi ah. Kong tinatanong mo kong nasan siya, umuwi sa probensya tsaka wala namang something sa amin kahit na hinahatid niya ako sa apartment ko at sabay kaming umuuwi at minsan lumalabas kami, wala namang something no! Magkaibigan lang kami!" Tanggi niya.

"Defensive. wala daw." Bulong ko. Patawa din tong si Coleen eh, parang kweninto na niya lahat! Haha.

**

"Manageeeer..." sigaw ko pagkapasok ko sa opisina niya. Tinaasan namaa niya ako ng kilay!

"Mabuti naman at naisipan mo pang bumalik dito? Akala ko dinagit kana ng uwak na si Anthony." Bumusangot naman ako sabay upo sa upuan na nasa harap ng table niya.

"Manager naman! Eh syempre babalik ako! Ikaw pa! Tsaka manager, bakit hindi mo sinabi na niloloko lang pala ako ni hone- ay ni Anthony, nakakainis." Natawa naman si manager sa huling sinabi ko.

"Eh hindi ka naman nagtanong..."

"Magaling.... ang daya! Sige manager alis na ako, ikaw rin baka hindi kana dakdakan ni misis kong hindi sasakalin kana. Bye manager..." at kasabay non lumabas na ako.

Nagmaniho na ako pauwi, nang papasok na ako sa parking lot nanlaki nalang ang mata ko ng may itim na kotse ang humarang sa dinadaanan ko at mababangga ko sana ito kong hindi ko natapakan ang break. Sheet!

Agad na lumabas ako pero napaatras din agad ng lumabas ang dalawang malalaking lalaki.

"Sino kayo!!" Sigaw ko at ngisi lang nila ang huling nakita ko ng suntokin nila at tiyan ko.

**

Unti-unti kong dinilat ang mata ko at dilim lang ang nakikita ko. Gagalaw na sana ako ng maramdaman kong nakatali ang kamay at paa ko.

Shit! Nasan ako? At bakit ako nakatali?

"Ow, the princess is awake." Napapikit naman ako ng biglang umilaw.

"Sino ka?" Tanong ko, kasi hindi ko makita ang mukha niya dahil nag aadjust pa ako sa ilaw. At nang maaninag ko na.

Si Bailyn.

"Remember me dear? I told ya, hindi ako papayag na may umagaw kay Anthony saakin even YOU!" Napadaing naman ako ng hatakin niya ang buhok ko.

"Ano bang pinagsasabi mo! WALA NAMAN AKONG AAGAWIN SAYO! dahil wala namang kami!" Nanggigigil din ako sa babaeng to eh!

"Talaga? Ohmy! I am glad you said that! But anyways, still your flirting with him and I HATE IT!! He even told me that he loves you!" Tumawa naman ako ng pagak! Uto-uto pala to eh! Nako kong kinalagan lang niya ako! Sinuntok ko na siya! Bwesit!

"Tss, kahit kailan hindi mangyayari yan! Tanga ka ba? Isang Anthony Turner papatulan ako? Tss. At pwede ba! Bitawan mo na yang buhok ko! Letche!" Nakakaimbyerna kasi! Binitawan naman niya at tumayo sa harap ko na nag cross arm.

"Yes I know, hindi naman siya papatul sa BASURA na katulad mo.." abat! Kong hindi lang talaga ako nakatali! Bigla naman niya akong sinampal! Araaaay! Puta!

"And I remember, ikakasal ba talaga kayo?" Pumikit naman ako ng madiin at tinignan siya sa mata.

"HINDI." Ngumiti naman siya ng pagkalawaklawak.

"Good, mabilis naman akong kausap... BOYS!! Take her out. And please girl, stay away from my man, baka hindi lang yan ang abutin mo. " Kinalagan naman ako ng mga alaga niya at marahan na dinala palabas at iniwan.

Nasan ako?

Naglakad-lakad ako hanggang sa marating ko ang highway. Pumara ako ng taxi at nagpahatid sa destinasyon ko.

Tumakbo ako papunta sa kinaruruunan ng kotse ko kanina at wala na ito don!
Sa entrance naman ng condominium may mga police at lalaking naka leader jacket.

Naglakad ako palapit don at nakinig.

"Sir? Siguro siya yong hinahanap nyo." Turo ng police sakin kaya napaturo ako sa sarili ko. Nagtaka naman ako ng humarap na yong lalaking naka leader jacket.

Si Anthony.

"Damn. I was affraid, I thought someone kidnapped you. Glad you're fine." Sabi niya na may sabay na yakap pa yan. Habang ako nanlalaki ang mga mata sa inaakto niya.

"Aahhhmm, okey na ako?" Tanong ko sa sarili ko, at dahan dahan naman na humiwalay siya sakin.

"Saan ka galing?" Tumingin naman ako sa kanya. Bakit feeling ko nagaalala siya? Ah hindi! Feelingera lang siguro ako!

"Ako muna magtatanong, bakit may mga police?" Tumingin naman siya sa likod at lumapit siya don at may sinabi tsaka umalis na yong mga police. Naglakad naman siya pabalik sakin.

"Ahhm, well pupuntahan sana kita sa unit mo but then I found your car here, I thought na nandito ka pero wala, naiwang nakabukas ang kotse mo at may susi pa, I was alarmed kaya pinuntahan kita sa unit mo pero ilang beses na akong nag doorbell pero walang nagbubukas, kaya tumawag ako ng mga police dahil baka na kidnap ka." Hindi naman ako makapagreact sa sinabi niya at nanatiling nakatingin sa kanya.

Tumawag siya ng police dahil baka nakidnap ako? Bakit?

"Bakit?" Nasabi ko nalang at kinamut niya ang batok niya.

"I-I, ahm your car! Nasa parking lot." Sabi niya bigla.

"Sasamahan na kita sa unit mo, tara, madaling araw na at nandito kapa sa labas.." giniya niya na ako papasok sa building.

Habang nagbibihis ako tinignan ko naman ang tiyan ko at merong pasa yong tiyan ko. Well, kahit ngayon nararamdaman ko parin na parang sinuntok ako. Binaliwala ko na yon at lumabas ng kwarto.

"Sorry naabala pa kita, salamat sa pag-aalala boss." Sabi ko ng makalapit ako sa kanya sa salas.

"Ano nga ba talaga ang nangyari?" Napalunok naman ako, kasi yong titig niya para bang inaalam talaga, tapos yong binabasa kong anong iniisip ko.

"W-wala naman ah." Tinignan ko siya sa mata sabay iwas, mahuhuli ako nito eh! At TSAKA! Siya naman ang may kasalanan kong bakit ganito! Kong walang topak sana yong ex girlfriend niya! HINDI AKO MADADAMAY!

"Bakit may pasa ka?"