Death University

Chapter 32

Chapter 32: Offered

"P-Papaanong...?" Hindi ko matuloy ang tanong ko. "Mind reader ka ba?"

"Of course not! I just felt it! I felt that you are thinking of something or maybe... someone. Ang lalim ng iniisip mo." Sabi niya sabay irap.

Oh, okay. I thought he read minds! Nakakakilabot kaya kung ganon! Tapos, he's invading my privacy na if ever that he reads my mind!

"I'm gonna cook our dinner," Biglang sabi niya. Anong oras na ba?

"What time is it?"

"It's five in the afternoon," Sagot niya. Shit, it means napahaba pala ang tulog ko! "Magluluto na ako."

"You know how to cook?" Puno ng pagkamangha kong tanong.

"Yeah," Tipid niyang sagot.

Plus pogi points 'yan! He knows how to cook! Pero parang nakaka-abala naman sa kanya kung ipapagluto niya pa ako ng pagkain.

"I'll cook," Pag-volunteer ko.

"No. You have to rest, Zaya. Nahimatay ka."

"Nakabawi na ako ng lakas, MK. Don't worry about me."

"Don't be a pain in the ass. Go upstairs and rest. Tatawagin na lang kita mamaya kapag kakain na.".

Ouch. Pain in the ass, huh.

"Okay, fine." Sabi ko sabay irap at umakyat na ako sa hagdan.

Nang nakarating na ako sa pangalawang palapag ng dorm ni MK, nilibot ko kaagad ang aking tingin. Kahit dito sa pangalawang palapag, may sofa. Sa tapat ng sofa, may beanbag.

May different paintings din na nakapaskil sa kanyang mga dingding. There's a forest type of painting, an ocean type of painting, and a sunrise type of painting. He likes paintings, huh?

Ilang minuto na akong pasikot-sikot dito sa pangalawang palapag ng dorm ni MK at nagulat ako dahil sa masarap na aroma na aking naaamoy. Biglang kumalam ang aking sikmura.

Wow, amoy pa lang, masarap na! Paano pa kaya kung kakain na ako? My stomach is growling! Damn, based on the aroma of MK's cooking, masarap siyang magluto! He has talent in cooking!

Ilang minuto ang nakalipas nang tawagin niya na ako.

Bumaba na ako at umupo na agad sa hapag-kainan dahil na-prepare niya naman na lahat ng kakailanganin naming dalawa sa pag-kain. Ako na lang mamaya ang maghuhugas ng pinggan upang makatulong na rin sa kanya.

Ang ulam na kanyang niluto ay shrimp sinigang and damn, he cooks so good! His sinigang is one of the best sinigangs I have ever tasted in my entire life! He really has talent in cooking!

After we ate, I think naparami ako ng kain! And gosh, I'm so full! Ang sarap niya talagang magluto! He needs to be my chef to cook for me for a lifetime, kung pwede lang.

Dinala ko sa sink ang aming mga plato at nang tangka ko ng hugasan ang mga ito, bigla niya akong pinigilan.

"No, ako ang maghuhugas ng pinggan. Just rest—"

"I can handle this. Hindi naman ako embalido." Putol ko sa sinasabi niya.

Hindi na siya nakaimik dahil sa sinabi ko.

Nang matapos kong hugasan ang pinagkainan namin, pinatuyo ko muna bago ilagay sa cabinet.

Biglang sumagi sa isip ko, kung dito ako magpapalipas ng gabi, saang kwarto ako matutulog? Sa kwarto ba ni MK? Magkatabi kami doon sa malaki niyang kama?