Voor ik begon te vertellen haalde ik mijn hand door mijn haar. "Ik zat aan tafel mijn ontbijt op te eten. Ineens hoorde ik een gil. Zo snel als ik kon rende ik de trap op. Ik trof mijn zusje huilend aan in haar kamer. Ze zei dat iemand haar had geslagen wat woede liet opborrelen in mijn lichaam." "Ahww..." Zeiden de meiden maar Damian liet ze stoppen. Ik vervolgde mijn verhaal. "Ik ging met mijn zusje naar beneden. Ik zette de televisie voor haar aan en al gauw viel ze in slaap. Toen werd ik meegenomen. En mijn zusje slaapt waarschijnlijk nog." Mijn stem werd steeds zachter. "Wist ze hiervan?" Mompelde ik. Damian knikte. "Iedereen. Behalve jullie."
YOU ARE READING
Ieder z'n eigen angst
Short Story•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|• J A D E Ik was onderweg naar hockey. Opeens werd ik een busje in getrokken. Mijn hart begon sneller te kloppen. Ik heb claustrofobie. M A N U E L Ik zat thuis op de bank. De deur bel ging...
