Saat 15.01
Mideme oturan bir sır var dilimin ucuna gelmeye çalışan. Keşke kussam da rahatlasam.
Günün bu saati karışık biraz. Bir o'yum bir o. Tek bir nefesle taraf değiştiriyor ses tellerim. Hiç uçmayan bir karga var kolumda, bense benden kaçan bir muhabbet kuşunun peşindeyim.
Spotlar açılınca gece mavisinin içinden, boş bir tahta parçası tek gerçek.
Üzeri cilalı olan bir şey size ne kadar güven verebilir ki?
Geometrik şekillerle bulanık bir hapishanede, bir katoliğin boynunda asılı haç nasıl parlarsa öyle parlıyor cila, tahtanın üzerinde.
Ve tek kullanımlık diş fırçalarını sevmek gibi yağmur altında nefes almak.
Sıcakla soğuk birleşince kargalar fısıldıyor gözlerimin içine doğru;
"Yirmi altı"
Karganın kanatlarından kırmızı çimen kokuları yayılıyor. Hayat suyu veriyor gizli saklı. Kökünü kesmek mümkün değil.
Ögle vakti, bu saatlerde rüzgar eser hep.
Ve öğle vakti, bu saatlerde
Başımın üstünden geçen soğuk duman seni hatırlatır bana.
Bir karga fısıldar kulağıma:
Yirmi
Altı.
