Gusto kong i-garapon si puso kong tanga
Na masyadong paborito ang linyang, "Akala ko lang pala."
Ilalagay sa supot yung garapon, ibabalot sa maraming kahon
Tapos huhukay ng malalim sa lupa. Doon ko siya ibabaon.
Papalitadahan ko yung lupa ng makapal na semento
Para yung mga pag-asa niyang sobrang mali hindi niya na maimbento
Iiwanan ko nang matagal hanggang ang semento'y magkalumot
Hindi ko siya huhukayin hanggang hindi niya katropa si pagkalimot.
Pero hindi kasi pwede yun.
Wala akong magagawa kundi makisama sa kanya
At baka pag nilagay ko siya sa garapon
Malagutan naman ako ng hininga.
Puso ko, kailangan nga pala kita
Pero nakakainis
Masyado mong paborito maging tanga.
