Συμφωνία Γάμου

Κεφαλαιο 10

Το βράδυ δεν κάναμε τελικά τίποτα μαζί . Εγώ κατέβηκα μια βόλτα στο λιμάνι να χαζέψω αν και είχε τόσο πολύ κρύο που δεν έμεινα για πολύ ώρα έξω . Γύρισα αμέσως στο ξενοδοχείο, αλλά ο Σταύρος δεν ήταν εκεί . Φόρεσα την νυχτικιά μου με μια ρόμπα από πάνω και κάθισα στο σαλόνι . Τουλάχιστον ας έβλεπα λίγη τηλεόραση . Δεν ξέρω και εγώ τι ώρα ήταν όταν με ξύπνησε ένα παράξενο άκουσμα στην πόρτα . Με είχε πάρει ο ύπνος στο καναπέ . Σηκώθηκα και πήγα προς τα εκεί στήνοντας αυτί . Δεν ήξερα αν έπρεπε να ανοίξω ή όχι, ώσπου άκουσα να λέει το όνομα μου . Ξεφυσηξα και άνοιξα διάπλατα την πόρτα και ο Σταύρος έπεσε κατά πάνω μου .
« ώπα ώπα » τον κράτησα προσπαθώντας να κλείσω πάλι . Μεθυσμένος ήταν , δεν το πιστεύω !
« Αυτά.. αυτά τα κλειδιά δεν δουλεύουν » μουρμούρισε και στηρίχτηκε πάνω μου .
« Ποσό έχεις πιει ; » τον ρώτησα εκνευρισμένη και προσπάθησα να τον πάω στο δωμάτιο του .
« Μπααα όχι πολύ » είπε γελαστά και έπαιξε με την ζώνη της ρόμπας μου . Την τράβηξε λύνοντας το φιόγκο , αποκαλύπτοντας το νυχτικό μου .
« Σου πάει υπέροχα το μαύρο σατέν , και αυτή η δαντέλα στις ρωγες σου.. μμμμ» σχολίασε με πόθο και πριν προλάβω να τον συγκρατήσω , οι παλάμες του βρέθηκαν πάνω στο στήθος μου, πιέζοντας το δυνατά .
« Ήθελα τόσο πολύ να το κάνω αυτό» μουγκρισε και προσπάθησε να φτάσει το στόμα μου . Επι τόπου τον εσπρωξα μακριά και του άστραψα ένα δυνατό χαστούκι . Αυτός έχασε την ισορροπία του και έπεσε κάτω .
« Εϊ γιατί το έκανες αυτό ;; » φώναξε μεθυσμένα και ξάπλωσε τελείως στο πάτωμα .
« Κοιμήσου » του πα και πηγα να φυγω , ομως το χερι του με κρατησε απο τον αστραγαλο μου .

"Ασε με Σταυρο!!" τίναξα το ποδι μου αλλα η λαβη του ηταν πολυ δυνατη . Με τραβηξε κατω και επεσα διπλα του στο χαλι .

" Τωρα τι καταλαβαινεις..." ειπα θυμωμενα και προσπαθησα να σηκωθω ομως δεν με αφησε . Κολλησε το κορμι του πανω μου μουρμουριζοντας ασυναρτησιες στο αυτι μου . Αυτοι οι υγροι ψιθυροι με εκαναν να ανατριχιασω ολοκληρη. Ακινητη , στραβοκαταπια και το χερι του βρεθηκε στα γυμνα μου μπουτια .

" Μωρο μου " ειπε σαν παραπονο και ενιωσα την στυση του να με πιεζει . Η ανασα μου κοπηκε και ολο μου το κορμι ανταποκριθηκε στο προτόγονο του αυτο καλεσμα .

"Σου εχω πει ποσο με αναβεις ;" Τα δαχτυλα του τραβηξαν πιο ψηλα το υφασμα και ακουμπησαν απαλα το εσωρουχο μου . Ενας αναστεναγμος μου ξεφυγε .

" Αυτο το πείσμα σου και η κοντρα σου.. Με κανουν να θελω να σε πηδηξω ακομα περισσοτερο" Ηθελε δηλαδη απλα να καταφερει να ριξει τους τοιχους μου ; αυτο ηθελε ; να με κανει απλα να υποκύψω; Επι τοπου εσπρωξα τα χερια του μακριά και πετάχτηκα ορθια . Εκεινος επεσε ανασκελα και ξεφυσηξε..