❛ these wings came from pain
but they are wings
headed for the light ❜
♡
Προτού η Έβελιν Κούπερ και η οικογένειά της μετακομίσουν στο αρχοντικό της θείας τους, η Έβελιν ήταν ένα κορίτσι τρομερά εσωστρεφές, με τη μύτη του πάντα χωμμένη πίσω από...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
❝ even my blood, sweat and tears even my body, heart and soul i know that it's all yours ❞
- blood, sweat & tears, bts
✧ ❀ ✧
Το απόγευμα εκείνου του Σαββάτου, αφού ντύθηκα και διαβεβαίωσα επανειλημμένα την Μελίσα στο τηλέφωνο ότι όλα θα πήγαιναν καλά στην έκθεση ζωγραφικής, χτύπησα απαλά τη πόρτα του δωματίου του Τζίμιν. Δεν έλαβα απάντηση, οπότε έσπρωξα τη πόρτα και μπήκα μέσα.
Το δωμάτιο του αδερφού μου ήταν ένα αχούρι - ως συνήθως. Παρτιτούρες για αρμόνιο ήταν σκορπισμένες από δω και από κει, χοντρά βιβλία Θετικής Κατεύθυνσης Γ' Λυκείου ήταν στοιβαγμένα σε διάφορες γωνίες και γύρω από κείνον στο πάτωμα ήταν πεταμένα ρούχα που έβγαζε με μανία απ' τη ντουλάπα.
«Γαλάζιο ή πράσινο;», ρώτησε νευρικά δείχνοντας μου δύο πουλόβερ που του είχε πλέξει η Θεία Έμμα τα Χριστούγεννα.
«Το γαλάζιο πάει με τα μάτια σου αλλά το πράσινο αναδεικνύει τον κοιτώνα σου στο Χόγκουαρτς», είπα εγώ.
«Έβελιν, δε βοηθάς!», αναστέναξε εκείνος και φόρεσε το γαλάζιο πουλόβερ. «Πώς είμαι;».
Μπορεί να το έχω πει ήδη ένα εκατομμύριο φορές αλλά θα το πω για εκατομμυριοστή - πρώτη φορά: Ο Τζίμιν ήταν τόσο όμορφος. Τα ασημένια του μαλλιά είχαν μακρυνει μπροστά με αποτέλεσμα φράντζες να πέφτουν στα μάτια του και το πρόσωπο του ήταν αναψοκοκκινισμένο - ως συνήθως. Κάποιος είχε άγχος πάλι.
«Εξαιρετικά συνηθισμένος», απάντησα quotάροντας την Λούνα Λάβγκουντ. Άνοιξε το στόμα του να πει κάτι αλλά τότε ακούσαμε το κουδούνι.
«ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟΣ», πετάχτηκε ο Τζίμιν και άρχισε να συμμαζεύει γρήγορα το αχούρι που αποκαλούσε δωμάτιο.
«Ηρέμησε, παιδί μου, δε θα τον αφήσουμε να μπει στο δωμάτιο σου, αν δε θες. Και μεταξύ μας, δε θα ήθελε να μπει εδώ μέσα - ζέχνει από χιλιόμετρα», πρόσθεσα και εκείνος μου πέταξε μια κάλτσα στο κεφάλι.
