2 YIL SONRA
2 yıldır her gün oturduğum o banktayım yine yaz kış her gün aynı saatte oturduğum banktayım yine ama bu sefer hayaller kurmuyorum çünkü hiçbiri gerçekleşmiyor hayal kalıyor hepsi parka baktım tekrardan "kumsal hadi gidelim" diye seslendim yanıma doğru koştu ve elimi tuttu o küçük parmakları eve doğru yavaş yavaş ilerledik anahtarı çevirdikten sonra kapıyı açtım "hala tekrar gideriz değil mi" dedi kumsal "tamam halacım gideriz yine" dedim volkanı görünce yanına gittim "volkan ben türkiyeye döneceğim zaten tedavimde tamamlandı " dedim volkan "yeni bulmuştuk halbuki birbirimizi gitmek zorunda mısın "
"benim orada arkadaşlarım var annem var abim bile orada bence sende gelmelisin"
"abimi bende görmedim aslında gelebiliriz neden olmasın ki ben bu konuyu bir de emmaya sorayım"
gülümsedim emma volkanın eşiydi çok mutlu bir evlilikleri vardı çok güzel ilerleyen bir evlilik volkan içeriden zıplaya zıplaya gelince "bizde türkiyeye geliyoruz "dedi 2 hafta sonraya uçak bileti aldık ve bavullarımızı hazırlamaya başladık volkanlar temelli gelmeyeceklerdi ara sıra buraya da geleceklerdi buradaki evleri kalacaktı yani ama oradan da ev almak istiyordu volkan ve emma bavulunu hızla hazırlayan kumsala baktım merakla "hala orada park varmı?" dedi güldüm "tabii ki var"
2 hafta sonra
"evimiz burası" diyen volkana baktım
"biri bana bu bir şaka desin" dedim
olamazdı değil mi batuların evinin hemen karşısını tutmuş olamazlardı batu bavulları eve taşırken seslendim "ben burada kalamam" kumsal elimi tuttu ve bana baktı yalvarırcasına "lüüütfeen kal hala "emma gülümsedi "en fazla bir gün" dedim emma kumsalın elini tuttuktan sonra "kumsalcığım halan nasıl istiyorsa öyle yapsın ama bugün misafirimiz" dedi volkan "ne bekliyorsunuz ?" dedi ve içeri doğru yürüdük oldukça büyük triplex evin odalarını gezdik daha sonra en üst kattaki gri boyalı odama yerleştim eşyalarımı dolaba yerleştirdikten sonra yatağıma uzandım mesajın gelme sesiyle gelen bildirime tıkladım mesaj tuğçedendi
gönderen: tuğçe <3
hayal konumunda istanbul/başakşehir yazıyor :o
duramadım ve buketin tuğçenin ve ezginin olduğu grup arama başlattım tuğçe hemen açıp "hayal sen burdamısın gerçekten" dedi
"evet buradayım ve sen sormadan söyleyeyim kalıcı olarak geldim" tuğçeyi şu an düşünebiliyordum.
"neredesin peki?"
"batuların evinin karşısında" bu sefer hiç beklemediğim bir şekilde kızlar
"ne, hemen geliyoruz" dedi aynı anda
yaklaşık yarım saat sonra kapı çaldı üstüme ince bir yelek aldıktan sonra aşağıya indim kızlar çoktan içeri girmiş volkan ve emmayla tanışmışlardı kumsalla oynayan kızlara baktım nihayet beni fark ettiklerinde onlara biraz değişik gelmiştim köprücük kemiklerimdeki piercinglerle iki yıl önce piercinglerden nefret ederdim dudağımdaki siyah rujla ve dahası sarı saçlarımın arasındaki gri renklerle
