Untitled

Frisson

'' Vücudunuzdaki izler

azalmaya başladığında

üzgün hissediyorsanız,

aşıksınız demektir.' '

~

''Hyung!---Bence şimdi gitmesen--''

Seungri çocuğa aldırmadan kapıya yöneldi.

''Hadi ama---hyung önce bir konuşalım ve--''

''Bu da-- Aman Tanrım!---"

''Siktir---siktir---Bu olamaz--'' Jinwoo şokla iki eliyle birden ağzını kapattı.

''Jiyong!---Hey! ---İyi misin?---'' 

Jinwoo hala kapıyı açar açmaz Seungri'nin önüne çıkan yerdeki Jiyong'a bakıyordu.

''Hyung...'' Çocuk, Jiyong'un yüzünü görünce korkuyla mırıldandı.

''--Jiyong---Jiyong--hey--'' Seungri ona aldırmadan çoktan dizlerinin üzerine çöküp Jiyong'un başını kucağına yaslamıştı.Ama bir tepki almıyordu.

''--Bu kadar ileri gideceklerini--''

''--Bir taksi çağır, hemen.'' Seungri, Jiyong'u kucaklarken söylediğinde çocukla hiç göz teması kurmaması Jinwoo'yu oldukça rahatsız etti.

''Bu çok kötü oldu---Kahretsin bu-- çok kötü oldu.'' Jinwoo kapıyı kapattıktan sonra mırıldanırken hızla telefona yöneldi.

Bu çok kötü olmuştu.

~

''Tanrım..'' Jiyong gözünü açar açmaz yerinde zıpladı ve bu Seungri'nin eğer bu mümkünse, daha da kötü hissetmesine neden oldu.

''Sandım ki---bekle-- hastanede miyiz?--Ahh--'' Yüzünü ekşitip elini çenesine götürdü, suratında acıyan fazla yer vardı.

''Bu gece kalman gerektiğini söylediler.'' Seungri tepesindeki serumu işaret etti. ''--vücudun pek dirençli değilmiş, bunun şaşırtıcı olmadığını söyledim.''

''Vücudum kuvvetli olmayabilir ama--'' Jiyong doğrulmaya çalışmaya başladı. ''--sesim öyledir, inan bana.'' Sonunda arkasına yaslanıp Seungri'ye baktı. ''--bağırabilseydim kesinlikle sesimi duyururdum ve böylece o koca poponu kaldırıp onları haklardın.''

Seungri hafifçe gülümsedi ama Jiyong çocuğun içten gülmediğini görebiliyordu.

''Ben Superman değilim.''

''Evet, ama onlar adam değillerdi--- Çıkmamı bekliyorlarmış.'' Jiyong kaşlarını çatıp parmak uçlarıyla hafifçe yanağına dokundu. ''--burada büyük bir şey var, değil mi?''

Seungri dudaklarını yalayıp ona bakmaya devam edince Jiyong ellerini yüzünden çekti ve çocuğa baktı.

''Seungri...Neden böyle--''

''Bundan nefret ediyorum.'' Seungri aniden iç çekip yüzünü ellerinin arasına alınca Jiyong şaşırdı.Bu tabii ki ilk kez dayak yiyişi değildi, çocukluğundan beri kendini korumakta pek iyi değildi çünkü diğerlerine göre hep daha cılızdı ve ortalıkta bayılan bir çocuk olduğu da düşünülürse, pek kuvvetli değildi.

''Bana..'' Jiyong bir süre sessiz kaldıktan sonra parmaklarıyla oynamaya başladı, çünkü Seungri fazla garip görünüyordu ve Jiyong bunun nedenini anlayamıyordu. ''--dediler ki--''