Beanie Girl

Chapter 11

"Just shut up!"

"Reasons, reasons, Paulito Trevor!"

***

Pagdating ng mga kaibigan ko, agad nila akong pinagsasaksak ng mga tanong nila. Hopefully, I answered them all, leaving them satisfied. And also tricked. Kylie helped me, and she acted like I realy did went to her house yesterday. Of course, classes continued. At lunch time, I was able to go to the cafeteria to do something.

While ordering, I saw Exellor sitting at her usual table, looking very strange than usual. She's not looking at tables now, but she's looking up! It freaks me out! Students have been looking at her for a couple of minutes but still, she's looking to it like it has something.

WALA NAMAN.

When I got to the counter, I smiled to the cook that's preparing and managing the food for the students. The cook was wearing a green apron with a sewed logo near his left abdomen to signify it's from Florentin.

"Anong order, Sir Trevor?" sabi niya sa akin. I told you I'm really known here.

"Umm... I'll order chicken teriyaki with salad. The usual drink, though, can you make it 2 trays?"

"You mean 2 orders?"

"Yup. Can you deliver the other one to that *pointing at her table* table over there?"

Para naman siyang naliwanagan. "To that girl who's staring up?"

"Y-Yes." tumango naman siya at binayaran ko na ang order ko.

"And oh, can you put this letter on her tray?" I ask the cook.

"Ay oo naman! Certainly Sir Funtelo." sagot naman nito at kinuha ang papel na nasa palad ko. Mga kalahating minuto ang lumipas bago ko nakuha yung order ko, at pumunta na sa usual table ko naman. Nanduon na sina Kylie, Greg at Aimee, pero nag-oorder pa sina Jayvee at Rhianne.

Napatingin muna ako sa direksyon ng table ni Exellor.

Kita ko ang paglapit ng isang waiter sa table niya. Pwede naman kasing magpa-deliver ng pagkain sa table sa cafeteria ngunit may extra service fee kaya bihira lang, tsaka most likely, mga part-timers lang ang nag-wa-waiter. Inilapag ng waiter na iyon ang tray ng pagkain sa table niya, doon pa lang ito napatingin sa kanya. Para bang takot pa yung waiter dahil estatwa ang kilos at galaw nito sa harapan niya. Iniabot rin naman niya ang sulat ko na binasa agad niya.

It says there, "Kainin mo na. Libre ko. -Funtelo"

Pagka-alis ng waiter, kita ko kung paano gumalaw ang mga mata niya, na binabasa ang sulat ko. Tumaas ang kilay niya pagkatapos. Natingin siya sa direkyon ko.

Agad akong umiwas ng tingin.

Naghintay muna ako ng ilang segundo bago ibalik ang tingin sa table niya. And I smiled, dahil sinimulan niyang kainin ang binigay kong pagkain sa kanya. It was the same as mine.

Parang nabubuo na ang imahe niya. Ang buong katauhan niya. Sa tingin ko'y iba ang pamumuhay niya sa akin, at sadyang nalungkot ako roon. Pero hindi ko pa rin talaga mapigilang mapatitig sa kanya.

***

After lunch time, as expected, vacant nga dahil sa biglaang meeting ng mga teachers ng isang oras. Syempre, naghiyawan ang mga kaklase ko dahil walang gagawin. Pwede ring lumabas ng room, pero bawal agad umuwi dahil may dalawa pa kaming subjects. At dahil nga meeting ng teachers, lahat ng mga Seniors ay vacant ng mga oras na iyon.

"Guys!" tawag sa amin ni Kylie. "Gusto niyo sumali ng mga club?"

"Bakit naman?" tanong nitong si Greg.