Gizli Numara 1 + 2 (RAFLARDA)

İkinci Kitap İçin Düzenlenmiş -1.- ve -2.- Bölüm

Merhabalar! Gece gece yerimde duramayıp, zihnime engel olamayarak Gizli Numara düzenlemelerine giriştim ve sonucunda serinin ikinci kitabına ait ilk iki bölümün düzenlenmiş halini burada paylaşmaya karar verdim!

Biraz önce ikinci kitabın dokuzuncu bölümünün ortalarına gelmiştim ve fark ettim ki, o zamanlar çok tecrübesizmişim. (2015 yılında yazdığım bölümlerden bahsediyorum) 

Şimdi dönüp o bölümleri düzenlerken, aslında yeniden yazdığımı itiraf etmeliyim. O kadar çok şeyi silip yerine yenilerini yazıp, yeni olaylar yarattım ki... Bir an kurgunun yönünü şaşıracağımı sandım.

Neyse ki şaşmadım. Belki bu iki bölümü okuduğunuzda bir farklılık hissetmeyeceksinizdir ama ben ilk haliyle şimdiki hali arasında dağlar kadar fark görüyorum. Ayrıca, orjinalliğini koruyan nadir bölümlerden birisi oldu bu ilk iki bölüm.

Beşinci bölümden sonra yeniden yazmaya, bol bol çıkarmaya ve yeni şeyler eklemeye devam ettim.

Neyse, gecenin bu saatinde (04/09/17 - 04:09) daha fazla konuşmadan bölüm düzenlememe devam edeceğim.

Eğer yeni bölüm yazabilirsem, en yakın zamanda size yeni kesitler atacağım!

Görüşmek üzere sevgili Mor Şeytanlarım!

-1-

"Hay bin ejdarhagillerden Ajdar..."

Dudaklarımdan kaçan kelimelerle, kendimi içinde bulduğum durum fazlasıyla karışıktı. Yani hayattaki şansım göz önünde bulundurulduğunda şu an fazlasıyla dipteydim. Okulun ilk dönemi boyunca hem okula gidip hem de ek işte çalışmamdan bile fazlasıyla dipteydim.

Hayattaki derdim kendimce epey büyük olduğundan olsa gerek, ağırlığını kaldıramadım ve yerlere yapıştım. Hem de gerçek anlamda!

Gerçek anlamda diyorum çünkü Sabiha Gökçen Havalimanı'nda kendi bağcığına takılıp yere yapışan yegâne insan benim. Hem de, elinde benim adımın yazılı olduğu bir karton tutan çocuğun önünde...

Yüzümü hafifçe yerden kaldırdığımda, fark ettiğim ilk şey kartondaki Beşiktaş amblemi olsa da, dikkatimi daha çok çocuğun gözleri çekmişti.

Kahverengi gözleri öylesine güzeldi ki, kendimi kahverengi gözlerin derinliğine çekilmekten alıkoyamamıştım. Bir anda romantik bir dizinin içinde gibi hissetmiştim ben ana karakteri, karşımdaki oğlanı ise esas oğlandı... Saf, masum kız yere düşer ve gözlerini kaldırıp oğlana bakar, oğlan ona bakıyordur.

Romantizm şaha kalkmıştır.

Ve araya ben girmişimdir, tüm odunluğumla...

Hay bin ejderhagillerden Ajdar.

Sesimi duyduğunda, etrafına bakınan çocuğun yüzünde ufak bir gülümseme belirirken gözlerini birkaç santim aşağıya kaydırdı ve valizinin altında, atkısına dolanmış bir halde kalakalmış beni gördü. Gözlerindeki bilmişlik benim şaşkın bakışlarımla birleştiğinde, kalp ritmim bozulmuş bir motor gibi teklemişti. Etrafımdaki her şey bir anda silinip yerini çocuğun kahverengi gözlerine bırakmış gibiydi.

Onu daha önce hiç görmediğimi biliyordum, unutulacak bir siması yoktu ama bakışlarında... Bakışlarında tanıdık bir hava vardı.

Çocuk, ilk önce ne yapacağını şaşırmış hatta bir an elinde tuttuğu kartonu yere atacak gibi olmuştu ama daha sonra bundan vaz geçerek kartonla birlikte yanıma gelmeye karar vermişti. Hele ki elinde tuttuğu kartonu yere atsaydı... İşte o zaman olay çıkartabilirdim, kim olduğu umurumda bile olmazdı.