― two worlds ; park hyungsik [edytowane]

p o d d a n i e

dużo czasu mija, od kiedy znów znajduje się na dywaniku u ojca. szczególnie, odkąd oddał jej firmę. trzyma się z boku, w cieniu. naeun ma wolną rękę.

cały czas pamięta ten ostatni raz. niemiłe wspomnienia. dziś wydaje się, że wcale nie dołączą do nich lepsze.

choć nie mówi tego wprost, ona słyszy pretensje, oskarżenia w jego głosie.

nie potrafi zapanować nad własnym mężem.

jeżeli ucierpi na tym ich reputacja, to wiele się zmieni.

jeżeli ucierpi na tym firma, to będzie koniec

    — dla niej.

może tego akurat nie dodaje. nie musi. zbyt dobrze go zna. córka własnego ojca.

— jest dorosły. niech robi, co chce. nic mi do tego. — metodycznie ogląda swoje paznokcie. zastanawia się, czy nie powinna zmienić koloru. jest to o wiele łatwiejsze niż odwrócenie ludzkiego chcarkteru. w szczególności hyungsika.

pojedyncze uderzenie pięścią o blat biurka. praktycznie huk. naeun nawet nie drgnie powieka.

— nie taka była umowa przed ślubem! zgodziłaś się, więc teraz dotrzymaj słowa! — krzyk. ostateczny bastion. ale ona już nie ma dziesięciu lat.

ma ochotę powiedzieć mu, że sam połakomił się na powiększenie majątku, więc i teraz on powinien bawić się konsekwencjami. dużo by dała, żeby zobaczyć jego minę

    — śnięta ryba.

w szczególności, że ma całkiem dobre przeczucie, dlaczego akurat teraz ją przywołał. rodzice hyungsika się niecierpliwią. niedobrze.

— nie będę siedział i patrzył, jak wszystko się...

— czyżby wypłynęło coś, o czym nie wiem? — przerywa mu.

mało prawdopodobne, bo wszystko ma pod kontrolą.

chce, więc ma.

    — śnięta ryba, wyłowiona z wody.

— możesz przekazać, że już za poźno, żeby wycofać się z umowy. pozew też teraz nic im nie da. — przerywa. dokładnie przygląda się zszokowanej twarzy, po czym dodaje: — ale skoro sobie życzysz, to zrobię, jak chcesz.

dokładnie jak zawsze.

naeun posiada wiele ról. dzisiaj na własne życzenie ściąga na sobie kolejną.

niańka.

naeun-przyzwoitka.

✖️

poprawione 122020