MAVİLERİN ESİR ALDIĞI KIZ

Kaderin ufak oyunları

Unutsun beni demişsin,
Bu bana imkansız geliyor.
Çünkü unutmam için,
Önce seni hatırlamam gerekiyor...
Cemal Süreya

Kadere inanmamak büyük aptallıktı. Denk gelmemek için çabaladığını bir insan, her yerde karşına çıkıyorsa, bunun tek açıklaması kaderdi.
Mesela daha demin, bakkaldayken uzak durmamla alakalı kendime telkinler veriyordum, fakat evimizde olan gene oydu.

Susadığımı farkettiğimde kahvaltı sofrasından kalktım ve mutfağa girdim.

Girdiğimde gözüme direk elinde bir kupa olan Yusuf ve ona mavi gözlerini kocaman açmış bakan Zeynep Rana vardı.
Geldiklerinden Zeynonun haberi bile yoktu,
Eskiden çok severdi, zaten bir kaç sene görmüştü Yani fazla hatırlamıyordu fakat anımsıyordu.

Aldırış etmeden first ladymişçesine kupamı almak için dolabı inceledim.
Dolapta en sevdiğim kupam yoktu, bendeki tüm first ladylik gitmişti tabi.
Eğer o bardağa bir şey olursa Serkan beni öldürür.
Hızlıca tüm dolaba bir kere daha göz attım.

Sonuç kocaman bir yok. Yoksa Yusuf'un elindeki kupa benim kupam olabilir mi?

Gözlerimle elindeki bardağı süzdüm.
Evet o'ydu. Nasıl istenir ki şimdi? Elime herhangi bir bir bardak alıp buzdolabından sürahiyi çıkarttım. Gözlerinin üzerimde gezindiğini hissedebiliyorum.

Serkanın varlığından haberi yoktu galiba. Serkan süt kardeşim aynı anda kuzenim. Trabzonda yaşıyorlar. Halamın oğlu. Benim kardeşim dediğim birisi o kadar yakın yani. Bardağı suya tutup tezgahın üzerine koydum.

'Evet aslı hiç rezil olmadan su içebildin. Ve bunu onun seni izlediğini bilmene rağmen. Bu büyük bir başarı adını guinnes rekorlar kitabına yazdırmalısın.'

Sağol yaa çok iyi moral veriyorsun sayın iç ses. Adımlarımı hızlandırarak Sümeyraların olduğu oturma odasına girdim ve sevgili koltuğuma oturdum.

•

Sümeyraları, Gülsüm teyzeleri, Yusuf'u ailece uğurladıktan sonra kendimi odama attım.
Sevgili yatağıma uzanıp telefonumu çekmecenin üzerinden aldım. Bir düşündüm de, uzun zamandır kızlarla birlikte -Sena ve Nisa- kız kıza takılmamıştık.

'Tam olarak iki gün!'

Sanırım iç ses haklıydı, ama napabilirim? Özlüyorum arkadaşlarımı!

Sena dayımın kızı. Nisa teyzemin. Yani üçümüz de kuzeniz, küçüklükten beri yakın arkadaşız. Ama tabiki Nisa ile daha samimiyiz.
Nisa'yı ve Sena'yı arayarak planımdan bahsettim. Annelerinden izin alıp, davetimi onayladılar. Bende odamı topladıktan sonra, hoplayarak akşam yemeği hazırlayan annemin yanına gittim.

"Anne  ben Sena ile Nisa'yı çağırdım haberin olsun."

"Tamam Aslı. Da niye bağırıyorsun kulağımın zarı patladı!"

Kapının çalan ziliyle kapıya koştum, gelen büyük ihtimalle nisaydı. Kapının deliğinden bakmadan direk kapıyı açtım.

"Kanka hoşş.."

Karşımda duran Sümeyra bana şaşkınca bakıyordu.

"Şey  ben Nisa'yı bekliyordum da, bir anda o geldi sandım buyur hoşgeldin içeri gir."

"Yok ya. Girmeyeyim şimdi, annem kek gönderdi de onu getirdim."

Elindeki tabağı yeni farkettim. İçerden annem geldi.

"Kızım kimmiş gelen? Sümeyra sen miydin?"

"Annem kek gönderdi Selma teyze. Onu getirdim."

"İçeri gelseydin kızım."