[chapter twenty-two]_recover_

44 78 8
                                    

[Jenna POV]

Kahit magaling na ako sa lagnat ko, hindi parin magaling ang puso ko.

Nilabas ko yung wedding gown na binili ni Jayvee para sa akin, junior high school palang kami, pero may ganito na ako, at tsaka pati si Jayvee junior palang siya ipapakasal na siya?.

Nilabas ko yun sa box at sinukat sa harap ng full length mirror dito sa loob ng kwarto ko.

Bukas na ang kasal ni Jayvee, sabi ni Moris, gusto niya daw ako maging bridesmaid niya.

Pagbibigyan ko nalang siya, kasi ngayon lang naman kami ulit magkikita ehh.

Kahit masakit, pipilitin ko.

"Kung nasasaktan ka wag mo nang pilitin at umiwas ka nalang, kung hindi mo maiwasan, ikaw na ang lumayo" nakita ko na si kuya na naka-upo sa single sofa sa kwarto ko.

"Kuya ginawa ko, pero hindi rin ako naka-alis tingnan mo nga nandito parin ako oh, at tsaka bakit? ,bigla bigla ka nalang sumusulpot?" Umupo ako sa bed ko.

"Alam mo kasi meron ka pang hindi nalalaman sa kuya" sabi niya.

'Ano daw?'

"Umalis ka na nga dito, wala akong makukuha sayo" hinila hila ko siya sa sofa para ilabas pero ang bigat niya, hindu ko siya kayang buhatin.

"Ano ka ba hindi mo mabubuhat ang muscle ko" nabilaukan ako sa sarili kong laway dahil sa sinabi ni kuya.

"Patawa, clown ka talaga" buti nalang at nabuhat ko na siya at pabato siyang inilabas.

"Ano ka ba?, bakit mo ginawa yun?, whuu! Maka-punta na nga lang sa bar nila Tanya nakakabagot dito" sinamaan ko si kuya dahil sa sinabi niya, gusto ko sanang sumama kaso bar rin nila Jayvee mamaya dun pa si Jayvee ehh.

"Umalis ka na nga!" SIgaw ko sa kanya at padabog na isinara yung pinto.

-----
(Cara POV)

Halos hindi ako makagalaw dahil sa mga nurses na naka paligid sa akin, hindi parin nila hinahawi yung mga kurtina na itinakip nila.

"Good evening Mr.wang" rinig kong sabi ng isang nurse sa labas, nag usap na sila ng chinese kaya hindi ko maintindihan.

Hinawi na nila yung kurtina at hindi ko inaasahang isang tao ang makikita ko pagka hawi neto.

Ang taong huli kong nakasama, bago ang accidente, si Zhuck Villa cruz.

"Siya ba ang hinahanap mo?" Tanong ng doctor na chinese, marunong naman palang magtagalog ehh

"Oo siya nga" agad akong nilapitan ni Zhuck at niyakap.

"Ba-bakit ka andito?" Tanong ko kay Zhuck.

"Nagpatulong ako kay Mr.Wang para makapunta dito" sabi niya at umupo sa tabi ko.

"Maraming salamat po sa pagtulong tatanawin po naming malaking utang na loob ito" nag bow pa ako, ngumiti lang siya at nag-asikaso na ng ibang pasyente. "O kamusta sila kuya?, ikaw kamusta ka?, ilang araw na ba ako dito?, asan ba a-" pinatigil ako ni Zhuck at ngumsi lang siya.

"Hinay hinay lang, malulunod na ako sa mga tanong mo ehh" ngingiti-ngiting sabi niya.

"Ehh pano naman kasi wala na akong kaalam alam" yumuko pa ako at tsaka nag pout.

"Then dont force your self to think just wait" tinaas niya yung baba ko at mas lalo pang lumapit.

"Lumayo ka, kundi uupakan ka sa akin" at tinaas ko kaagad yung kamao ko.

"Eto na ohh" sabi niya at ngumiti.

"O asan ba ako?" Tanong ko ulit.

"Sa shanghai,china" agad na sagot niya.

'Hah?, eh ang layo pa neto sa south korea ahh?'







----
Ipapapatuloy

A/n
Three more chapter to go,yiee!

Keep reading and please vote...

NO MORE SAD DAY'SΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα