NO MORE SAD DAY'S

[chapter six] _move on_

(CARA POV)

Pagkatapos ilibing ni granny hindi pa rin ako umalis nang memorial, at tumabi ako sa puntod ni granny at hinimas ang lapida nito 'in loving memory of josephine santos', siguro masaya na ngayon si granny kasi kasama na niya sa heaven si grandpapy.

"Granny and grandpapy naa-lala niyo paba?, pag iniiwan ako nila daddy sa inyo pag may business trip sila ni mommy, alagang alaga niyo ako noon, ni padapuan ng lamok hindi niyo hinahayaan, kulang nalang punuin ng aircon yung buong kwarto ko para lang walang makapasok na lamok o insekto na pwedeng kumagat sa balat ko" natatawa nalang ako kapag naalala ko yun, pero ngayon natatawa ako na naiiyak.

(Ayaw kong makita nila akong mahina, kailangan kong maging matatag)

"Lunatic" sabi nang isang lalaki, na nakatayo ngayon sa harap ko at hindi ko siya maaninag dahil sa sikat ng araw.

Umupo siya sa tabi ko at nung nakita ko siya, parang nakita ko na siya, siya ata yung lalaking nagyoyosi at naka sandal sa kotse niya at siya si zhuck villa cruz, that name is so familiar to me, i dont know why?

"Im Cara Santos" sabay abot ko nang kamay ko at tumawa lang siya pero kinuha niya parin yun.

"Yeah!, i know you" sabi niya at hindi nako nagulat dahil base on my observation lahat sila kilala ako.

"Kasi may amnesia ako kaya hindi ko na naalala lahat ng past ko" sabi ko at nakaramdam ako ng awkward feeling "i dont know why im telling you this"

"Its okay i understand"

"Cara lets go" tawag sa akin ni chan.

"Aalis na ako" paalam ko kay zhuck.

"Its nice to meet you" sabi niya sabay wave.

"Papasok na ako bukas" sabi ko kay chan.

"Kaya mo na ba?" Tanong niya na parang may pag aalinlangan

"Oo, hindi naman ako mahina ehh"

"Talaga ba?"

"Oo nga"

---------

"Hi dad" bungad ko kay daddy and hug him.

"Are you okay?" Dad said.

"Yess!, im okay dad, dont worry and be happy" sabi ko at nagtawanan lang sila duon, nagpaalam muna ako sa kanila na pupunta muna sa kwarto ko at para ma-i prepare ang mga gamit ko.

Umidlip muna ako para mai-prepare ko yung sarili ko para bukas, siguro bukas pag pumasok na ako, marami na ako ng maalala.

-------

Nagising ako dahil sa ingay na nang gagaling sa labas.

May nakita akong dalawang tao sa harap ng bahay at parang nag-aaway sila, ako lang ang kakarinig dito kasi ako lang ang mlapit sa bintana sa harap ng bahay .

"Wag ka ngang maingay ba ka marinig tayo ng kapatid ko" ngayong ko lang nalaman na si kuya pala yun at may kasama siyang babae, "ano ka ba?, let's talk about it later, matutulog na ako" sabi ni kuya at papasok na sana sa loob pero pinigilan siya nung babae

"Babe...." sabi nung babae sa kanya...para akong nanonood ngayon ng pelikula, kung pelikula ito mabenta na ito sa sine.

"Babe...ano ba wala pa akong tulog, pwede ba" paki-usap nung lalaki sa babae.

"Ehh, paano naman kasi ngayon kalang uuwi, tapos ngayon lang tayo ulit mag-uusap, hmmp, jan ka na nga"

"Babe..." ngayon naman si kuya ang humabol dun sa babae, sumakay yung babae dun sa kotse niya at umalis na siya.

LUmabas ako nang kwarto ko at umupo sa mahabang upuan, saktong dating ni kuya.

"Ang aga-aga mo naman gumising" bungad ni kuya.

"Meron ka bang hindi sinasabi sa akin kuya?" Tanong ko sa kanya.

"Ano naman yun?" Tanong rin niya

"Sino yung girl kanina..ayieee..may babe babe ka pang nalalaman ahh" pang-aasar ko sa kanya

"Shhhh..shut up...baka marinig ka nila mommy" bulong ni kuya at napataas ang kilay ko.

"BAkit naman ayaw mo bang marinig nila" sabi ko at nagkibit balikat

"Kasi si annie yun, yung kalaban nila mommy sa business" sabi niya at naintindihan ko naman kaagad.

"Patay ka kuya.." pananakot ko sa kanya.

"Yahhh...wanna die" he said and he's scary glaring

"Nope" seryosong sabi at umakyat sa taas, makapag jogging na nga nawala na ang tulog ko ehh...

I changed my clothes into jogging suit.

Dahil maaga pa, dumaan muna ako sa isang coffe shop para dun na mag-umagahan.

Napansin kong bigla ang isang lalaki at nakatulala lang ito at nakatingin sa labas, sa tingin ko naaalala ko siya, siya yung lalaki kahapon sa cemetery, kinuha ko yung cape ko at tinapay, at umupo sa harap niya, napatingin siya sa akin pero walang emosyon.

"Naalala kita ahh" sabi ko sa kanya at ngumiti.

"Talaga" ganun parin ang emosyon niya, "ano naman na aalala mo?" Tanong niya.

"Diba ikaw yung lalaking nagyoyosi at nakasandal sa kotse sa harap nang bahay nila granny, at ikaw rin yung lalaki kahapon sa cemetery, you know what ang agan agan nang loob ko sayo, sa tingin ko nagkakilala na tayo noon" i said to him but his emosyon was not still's changed, i dont know what im supose to do beacause it makes me scared.

"Lahat nalang pala nang nakaraan, nightmare nalang para sayo" he said and he walkout in this coffe shop.

( what's wrong with him, i didn't do anything)

Pagkatapos kong kumain bumalik na ako sa bahay at nagbihis ng uniform ko.

"Cara" kuya said at the front of my door.

"Yess, what is it kuya?, is theres something wrong?" Tanong ko dahil iba nanaman yung tingin niya.

"Yung tungkol sa nakita mo kanina, secret lang natin yun, okay" at nag okay sign lang ako and wink " may naghihintay sayo sa baba, yung sinabi ko ahh" sabi niya at bumaba na rin.

"Nakapagtataka dahil sino naman ang naghihintay sa akin sa baba, siguro si chan lang yun..mapuntahan na nga" sabi ko at nag madaling nag -ayos at bumaba.

At nung maka-abot na ako sa baba, hindi pala si chan yun.kundi si

'ZHUCK VILLA CRUZ'

A/N: thank's for reading this short chapter. Love you guy's, muahh! Hihi.Keep reading!