NO MORE SAD DAY'S

[chapter three] _sad_

(Zhuck POV)

Nung makita ko siya ulit, kakaiba pa rin ang nararamdaman ko parang tibok ng puso ko nung kami pa.

"Zhuck kilala mo ba yung babae kanina?" Tanong sa akin ni jeremy, hindi ko siya sinagot dahil pag sinabi ko ang totoo, aasarin lang ako niyan at hindi titigilan, so mas better kung hindi ko sasabihin.

"Ano bang problema mo dun?" Tanong ko rin naka pamewang lang ako dito habang nakapikit.

"May sayad ata yung babaeng yun, tinawag ba naman ako gangster sa kalye, anak ng puchhha sa gwapo kong 'to-" bigla akong nabulunan sa sinabi niya. "Tan*ina naman zhuck ohh" sabi niya at binato ko siya ng plastic bottle na walang laman.

"Magdahan dahan ka naman sa mga sinasabi mo jem" sabi ko at bumalik sa dati kong posisyon

"Nagsasabi lang ako ng totoo" sabi naman niya at hindi ko nalang kinontra, bahala siya sa buhay niya.

Ang ganda ganda niya parin, at kung hindi lang siguro ako kina-usap ni tito ricky na bantayan si cara, dahil alam niya daw na ako lang daw ang proprotekta sa anak niya, siguro hindi parin ako babalik dito.

"Tapos kanina nung nakita ka niya, bigla siyang umalis"

"Baka natakot na ma-in love sa akin" sabi ko and this time siya naman yung nabilaukan.

"Sira ka talaga"

Hindi na kami umimik at natulog nalang ako.

------

"Hoy zhuck gising andito na tayo" pangigising sa akin ni jeremy.

"Hayy, salamat kung ganun" nag unat pa ako bago ko binaba yung mga gamit namin.

Im back HIGH VILLAGE!!

Naalala ko pala parehas kami ng village ni cara, pero kami sa dulo lang kami.

BUkas mag uumpisa na ako sa misyon ko.

Pumasok na ako sa loob at natulog na..

---

"Good morning handsome zhuck" sabi ko at nag unat

Mukhang maganda ang araw ngayon ahh, sumasang-ayon sa gising ko. Dumeretso akong c.r at naligo saka bumaba, nakita ko si jeremy na nagluluto.

(Talaga lang pinagluto niya pa ako, ang bait talaga ng kaibigan ko)

"Hep, hep, hep, what are you doing?" Tanong niya sa akin at tinapik ang kamay ko.

"Kakain, diba niluto mo yan para sakin" sinamaan niya ako ng tingin.

" walang special, treatment dito, mag luto ka sa sarili mo, ugokkk!!" Sabi niya at nilayo lahat ng niluto niya.

"Bahala ka nga jan" sabi ko at binatukan siya

"Umalis ka na nga, mamaya pa ako aalis!!" Sigaw niya at lumabas na ako.

Ano kayang mangyayari mamaya sa school?

---[at school]

'Uyy pare, nabalitaan mo na ba?'
'Ano yun pare?'
'Yung tungkol kay cara, kawawa naman siya'
'Ahh oo, kalat na kalat agad yun, grabe nuh'
' oo nga ehh'
'Sabi nila gising na daw siya pero wala siyang maalala, at iisang tao lang ang kiala niya'
'Sino daw?'
'Si chan bernardo, yung kaklase natin nung elem. Tayo'

Hindi ko maiwasang hindi makinig sa mga usapan nila, mukhang lahat sila iisa lang ang usapan.

Pumunta agad ako ng kotse ko at tinawagan si tito ricky

"Hello po?"

[Ohh, zhuck]

"Saan pong hospital naka hospital si cara?"

[Dito sa hospital namin]

"Sige po" pinatay ko agad, at mas lalo pang binilisan ang pagpapa-andar.

Hanggang sa makarating ako dun pumunta agad ako sa mga nurses dun..

"Uhmm..cara santos"

"Room 13 po" sabi nung babae.

Tumakbo ako at hinanap agad yung kwarto niya, at nung mahanap ko na, pumasok agad ako dun, at meron akong nakitang lalaki sa tabi niya, at nagtatawanan silang dalawa.

"Cara, okay na ba ang pakiramdam mo?" Tanong ko sa kanya

"Sino ka ba?" Tanong niya sa akin.

"Ako si zhuck, hindi mo ba ako natatandaan?" Sana natatandaan niya pa rin ako

"Hindi, chan pakilabas nalang siya" sabi niya at napatingin ako dun sa lalaking sinabihan niya.

"Cara, ano bang nangyari sayo?" Hindi niya ako pinansin at natulog na siya.

"May amnesia siya, naaksidente siya at nabunggo sa poste sa high village" pagpapaliwanag nung chan.

Nakakalungkot lang at hindi na niya kami maalala, pati family niya.

"Cara!!" Bumukas nang napakalakas ang pinto, at napaka dami nang tao sa labas, lahat may kanya kanyang dala. Nagising si cara at gulat na gulat..

"Sino ba kayo, sino ka ba?" Tanong neto sa kanya.

"Ano ba cara, wag ka nga magbiro ng ganyan" sabi ni tanya habaang umiiyak pa rin.

"Mabuti pa siguro umuwi na muna kayo hindi pa well recover si car,bumalik nalang kayo sa mga susunod na araw" sabi ni chan at inalalayan si tanya na lumabas ng kwarto.

"Kailangan ako ni cara" nagpupunmilit na pumasok si tanya sa loob.

"Bumalik nalang kayo pag magaling na si cara"

Dumating yung mga bodyguard nila at pumalibot sa buong kwarto ni cara at pinalabas kaming lahat.

"Maiiwan dito si chan" sabi ni cara na mahinahon.

"Hindi po pwede ma'am-" pagbabawal nang matandang babae.

"Ako ang masusunod" sabi neto at wala na siyang nagawa kundi sundin iyon.

"Dito ka lang sa tabi ko wag mo akong iiwan" sabi ni cara at umupo sa tabi niya si chan, nakaramdam naman ako ng pag kainis, dahil sa ginagawa ni cara.

'Magpagaling ka, munting princesa' sabi ko at naglakad palayo

A/n
Salamat po sa lahat na patuloy na nag babasa ng no more sad day's, sana ganun rin po kayo, wala na pong araw na malungkot kapag binasa niyo 'to