NO MORE SAD DAY'S

[chapter seventeen]_bridemaid_

☆☆Jenna POV☆☆

umalis ako sa harap ni kuya at nag usot muna ako ng coat ko bago lumabas para puntahan si moris, may best friend.

Si moris masabi mong masiyahin at kapag may ayaw siya nagwawala siya at namumukmok, pag na i-stress siya sa bahay nila pumunta sa bahay at dun muna matutulog kaya, parang kapatid na ang turing ko sa kanya, pag masaya siya agad niyang ibabalita sa akin kung ano yun, at agad ko naman siya pupuntahan, kagaya neto ngayon, mukhang may masaya siya kaya ibabalita niya sa akin kaagad.

Pumunta agad ako sa sinabi niya cafe at nasa labas palang ako alam kong ayun na siya dahil wala naman siyang pinagbago.

"Hey!" Sabi ko kaagad kahit kakapasok ko palang.

"Hi jenna, long time no see" tumayo siya at niyakap ako.

"Oo nga, so what is it, lets get to the point, masaya ka ehh" umupo kami at nagkulumbaba ako sa kanya.

"Uhmmm" excited na sabi niya "ikakasal na ako" sigaw niya pero mahina saka niya hinawakan yung kamay ko.

Nakatamram rin ako ng galak, pero masyado pa atang siyang bata, i mean, baka pa sila handa.

"Congrats!" Sabi ko.

"Gusto ko bridesmaid ka ahh" masaya paring sabi niya.

"Kailan ka ba ikakasal?" Tanong ko.

"Next month"

"Then who's the groom?"

"Uhmmm-"

Biglang may dumating at napatingin kami sa kanya at ganun din siya.

Napatulala ako nung makita ko siya, hindi ko inaasahan ang pagdating niya.

Tumayo ako, at ganun din si moris, pumunta pa siya kay Jayvee at niyakap ito.

"Babe, bakit ka andito?" Tanong sa kanya ni Moris at ngumiti lang ito sa kanya "babe, may ipapakilala akong friend ko" sabi at lumapit silang dalawa sa akin.

Bahagya kong inikuyom yung dalawa kong kamay dahil sa inis.

"Jenna this is Jayvee my future husband, Jayvee this is Jenna my friend" sabi nang nakangiti parin.

"Hi" said jayvee at nilahad yung kamay niya pero hindi ko yun kinuha instead umalis ako dun at doon nalabg tumulo yung luha ko.

'Bakit, bakit kailangang sa kaibigan ko pa?'

I was so stupid , bakit sa una palang, hindi ko na nahalata.

Tumawid ako sa gitna ng daan na parang lasing at wala sa sarili, minsan may dadaan na sasakyan pero hindi ko na yun pinapansin kasi choice nalang nila yun kung gusto nila akong patayin, sabi pa nila tumalon nalang daw ako sa tulay na malapit dito.

'Efective ba talaga yun?'

Ngayon ko lang nalaman yun ahh...

Eto na ba ang nakatadhan sa akin?, kaya ba ako tinawag ni moris para ipamukha sa akin na hindi na dapat pa kaming mag-sama ni jayvee, bakit sa kaibigan ko pa?...ang lupit naman ni kupido sa akin, ako ang pinana niya sa isa pero nilihisan niya yung isa.

Feeling ko pinagsukalaban ako ng langit at lupa dahil sa sakit na nararamdaman ko, hindi ko alam kung anong gagawin ko, pero ang alam ko, nandito ako sa isang tulay na kokonti lang ang dumadaan...

*****

[CARA POV]

Dumaan muna ako sa sementeryo para dalawin si papa si lola at si lolo.

"Daddy, granny, grandpapy aalis na po ako dahil sa tingin ko po ito yung makabubuti para sa akin ehh!, selfish man po yung gagawin ko pero sa tingin mo ito po talaga yung kailangan kong gawin" hindi ko mapigilang umiyak pag nag papa-alam "wag po kayong mag-alala pag bumalik po ako kayo po ang una kong pupuntahan, promise po yan" patayo na ako ng biglang may nagsalita sa likuran ko.

"Ehh, sa akin hindi ka ba magpapa-alam?" Agad niyang sabi, napataas agad yung isa kong kilay dahil sa sinabi niya.

"Ehh bakit naman kailangan ko pang gawin yun, ano ba kita?" Nag-act pa siya na parang nasasaktan.

"Awtss!, porket ba ex mo lang ako, hindi mo na kailangang magpa-alam sa akin, remember meron ka ring memory na naiwan sa akin" siguro alam na niyang bumalik na ang alala ko.

"Dami mong arte, babalik rin naman ako wag kang mag-alala zhuck villa cruz" nilagpasan ko siya papunta ng kotse ko,pero wala na sa pinagparkingan ko.

'Stupid cara'

"I think someone need me" napalingon nalang ako kay zhuck at tinaas pa niya yung susi niya.

Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya dahil mamayang 7:00 ang flight ko 6:30 na.

"Wag kang mag-alala makakahabol ka sa flight tiwala lang" sabi niya habang naka harap at focus na focus sa daan.

"Paki-bilis nalang please twenty-five minutes nalang ang natitira sa akin" halos hindi ako mapakali sa kinauupuan ko at titingin sa wrist watch ko at sa harap.

"Relax cara" pagpapakalma ni zhuck sa akin pero hindi talaga ako maka relax ehh, sa ganitong sitwasyon ang salitang relax tabi tabi muna sagabal ehh, ten minutes papuntang airport pag hindi trafic, pero pag trafic fifthteen minutes, kukunin ko pa yung mga bagahe ko sa bahay five minutes, mag-aayos pa ako pati ng susuutin ko five minutes, ano pang natira sa akin?

Mabuti nalang at biglang lumuwang yung trafic dahil sa kagagawan ng mga stupid people dito, why so dumb?

"See sabi ko naman sayo makaka-abot tayo" sabi niya at tumingin pa sa akin.

Hindi na ako nagsalita at agad na lumabas na sa sasakyan ni zhuck.

Hindi ko na kailangan na mag pasalamat dahil hindi naman ako makikisakay sa kotse niya kung hindi kinuha yung kotse ko.

"Ma'am cara nasa airport na po yung mga bagahe niyo, pinapunta na po duon nang kapatid niyo" halos masabunutan ko yung maid namin dahil sa taranta.

"Bakit wala agad nag sabi?!" Iritang sigaw ko at napayuko naman siya.

Those... dumbass people

Kanina ko pa gustong mag curse pero hindi ko lang mailabas.

Nag shower na agad ako at nagpalit ng isusuotin ko.

"Mag-iingat ka dun, wag kang magpapagutom, alagaan mo yang sarili mo..." marami pang sinasabi si mommy pero hindi ko na yun pinakinggan at dinaanan nalang siyang parang isang bagay.

"Hoy bansot mag-iingat ka dun ah" sabi ni kuya sa nasa pintuan at ginulo pa yung buhok ko.

"You mor-" hindi ko naituloy dahil pinanliitan niya agad ako ng mata.

"Dont you dare cursing me" sabi niya

Inirapan ko agad siya at nilagpasan.

Pumasok agad ako sa isang kotse ko at nga drive palabad ng bahay.

Nadaanan ko yung posteng nabangga ko at wala na yun ngayon, down na talaga siya at sa tingin ko maraming bahay abg naapektuhan dahil dun.

I feel sorry for them but it was accident.

Ilang minuto lang akong nakarating sa airport dahil walang trafic.

"Good morning ma'am" bungad ng isang babae at naka-ngiti pa ito.

"I dont care" sabi ko lang at nilagpasan siya, kita ko sa glass window ang marahang pagbago ng expresyon niya.

"Ma'am heto na po yung mga bagahe niyo" hingal na sabi ni mang berto at mukhang.

"Salamat makaka-alis na kayo" walang emosyong sabi ko at nagdere-deretsyo na sa paglalakad.

*****
Ipagpapatuloy...

Keep reading guys, and please vote...