Intimate Obsession

Chapter 17: Moonlight Whisper

ROSIE'S POV

Tatlong linggo din akong nawala sa trabaho. Hindi lang dun pero pati na rin sa mga mahal ko sa buhay. I don't know kung tatanggapin pa ba ako ng kompanya dahil di naman ako nagpaalam.

Lumayo muna ako para isipin ng mabuti lahat ng nangyari sakin.

Ang makilala ang isang taong pumukaw ng damdamin ko, ang mawala sakin ang pinakaiingatan ko, ang maging kasintahan siya, at ang malamang nagbunga ang isang kasalanang ginawa namin.

Sa loob ng maikling panahon nangyari lahat ng yun. At sa loob ng isang linggong pagkahiwalay ko sa realidad, napagdesisyunan kong gawin ang ikabubuti ng lahat.

Maaga akong nag-ayos at pumasok ng trabaho. Pagdating ko, sumalubong agad ang napakaraming tanong mula sa ka-officemate ko.

"Rosie, san ka nanggaling at ngayon ka lang pumasok?" -Trisha

"Akala namin kinidnap ka na kasi di ka namin makontak!" -Kemmie

O_o

"Oo nga. Ba't di ka tumawag o nagtext kung san ka?" -Emma

"May nangyari bang masama sayo? May namatay ulit?" -Grace

#PAK!#

"Namatay ka dyan! Kung ikaw kaya ilibing ko ng buhay... Pero seriously, Rosie ba't isang linggo kang nawala at... teka ba't namumutla ka may sakit ka ba?" pag-aalala ni Che.

Lumapit silang lahat sakin at chineck ang buong katawan ko.

"Girl, tumataba ka ata ngayon? Akala ko ba on diet ka?" -Katie

"Gosh! Are you out of your mind? Pano na ang figure mo? You can't come with us if ganyan ka!" -Danielle

"Wait lang ha? Try nyo kayang pagsalitain si Rosie! Dakdak kayo nang dakdak!" inis na tugon ni Che.

Natahimik silang lahat at napatungo.

"Sige, magsalita ka na." utos niya.

"Um... Ano kasi, uh ganito yun! Nagkaroon ng emergency sa pamilya namin dun sa probinsya kaya bigla akong napasugod... Kailangan andun ako, hindi kasi pwedeng bumyahe ng malayo si mama. So ayun!" nauutal kong rason.

I really look at them straightly para di nila mahalatang nagsisinungaling ako. Tiningnan nila ako ng mabuti kung nagsasabi ba ako ng totoo.

"Okay! Yun lang pala akala ko kung ano nang nangyari sayo. Back to work girls!" sabay balik nila sa kanilang mga upuan.

Napahinga ako ng malalim pagkatapos nun.

Nung malapit ng magtanghalian, naisipan kong pumunta ng CR.

Lalabas na sana ako ng cubicle nang biglang may nagsalita sa kabila.

"Yeah girl... And You know what?... Sobrang landi niya pati boss namin tinatarget pa... Exactly! Walangya talaga akala niya kung sinong maganda!... Tingnan lang natin kung anong mukha ang ihaharap niya pag nalaman ng ibang empleyado ang kalandian niya! Ha!"

Natulala ako bigla sa narinig ko. Based sa boses niya, kilalang-kilala ko siya pati yung bulok niyang accent.

"Yeah, whatever!.... Ayokong magkaroon sila ng relasyon.... Nakakahiya naman sobra!.... Hahaha! I know, akin lang siya!... Sige na baka bumalik na yung prince charming ko. Love ya, girl! Mwah!" tas natahimik na ulit.

Hinintay kong wala na talagang tao sa loob bago lumabas.

Naghilamos lang ako at nag-retouch. Naramdaman kong nag-vibrate yung phone ko dali-dali ko itong sinagot.

"Hello?"

"Ms. Dominguez..."

O_O

Napatigil ako bigla nang malaman kung sinong tumatawag.