Μαθήματα Αυτοσυγκράτησης

Άλλη μία φορά

"Απαιτώ αμέσως εξηγήσεις." φώναξε ο Σεμπάστιαν Κάρντι. Εγώ και η Ζωή μείναμε σιωπηλές να κοιταζόμαστε μεταξύ μας. 

Το βλέμμα της απέναντι μου ήταν απόμακρο και, για αν είμαι ειλικρινείς, έμοιαζε κάπως νευριασμένη. Δεν γυρνούσε καν προς το μέρος του Ίθαν. Δεν είχα καταλάβει αν είχε συνειδητοποιήσει πως είχε πράγματι η κατάσταση ή αν προσπαθούσε να κρατήσει ουδέτερη στάση μπροστά στον ιδιοκτήτη της εταιρίας. 

"Ας μιλήσει κάποιος επιτέλους." είπε ακόμα πιο δυνατά ο κύριος Κάρντι καθώς μας προσπερνούσε για να πλησιάσει τον γιο και τον ανιψιό του. 

"Πως τους καλύπτουμε τώρα;" ρώτησα την Ζωή βλέποντας πόσο νευριασμένος φαινόταν ο πατέρας του Έρικ.

"Δεν τους καλύπτουμε." είπε η Ζωή κοιτάζοντας τον Ίθαν ο οποίος γελούσε νευρικά με την κατάσταση. Γύρισε απότομα την πλάτη της σε όλους μας και βγήκε από την αίθουσα συνεδριάσεων με νευριασμένο και γρήγορο βήμα βγάζοντας μία κραυγή εκνευρισμού. 

Τέλεια, τώρα ήμουν ολομόναχη με αυτούς. 

Περπάτησα προς το τραπέζι με αργά και σιωπηλά βήματα. Τράβηξα μία από τις καρέκλες και έκατσα σε αυτή. 

"Ίθαν, τι έχεις να πεις για να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου;" τον ρώτησε ο θείος του κοιτάζοντας τον αποδοκιμαστικά.

"Εγώ να δικαιολογηθώ; Είσαι σοβαρός;" τον ρώτησε συνεχίζοντας να γελάει. 

"Θα μου δείχνεις σεβασμό, κατάλαβες; Εδώ μέσα δεν είμαι ο θείος σου, είμαι το αφεντικό σου και ο Έρικ ο διάδοχος μου στην εταιρία. Τον αντίστοιχο σεβασμό θα δείχνεις σε αυτόν." βάρεσε με δύναμη το τραπέζι με το χέρι του τρομάζοντας εμένα και τον Σεθ Χέιλ που καθόμασταν κοντά στο τραπέζι. 

"Εγώ να δείξω σεβασμό; Μάθε στο γιο σου να μην λέει πολλά και να μην σχολιάζει όσα δεν τον αφορούν και μετά μίλα μου εμένα για σεβασμό." απάντησε ο Ίθαν καγχάζοντας. 

"Βγες έξω." του είπε απότομα και ο Ίθαν σταμάτησε να γελάει απότομα.

"Τι;" ο Ίθαν τον κοίταξε με απορία και αμέσως μετά έκανε έναν μορφασμό. Έδειχνε να καταλαβαίνει τι συνέβαινε, κάτι που εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω.

"Νομίζω είναι ώρα να γυρίσεις στην Ελλάδα." συνέχισε ο Σεμπάστιαν Κάρντι και κράτησα την αναπνοή μου από το άγχος περιμένοντας να ακούσω την συνέχεια. "Δεν χρειαζόμαστε τις υπηρεσίες σου στην εταιρία πλέον, μπορείς να φύγεις."