• Bᴀᴅ Bᴜɴɴʏ Π Jᴇᴏɴ Jᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ •

◆Taeji◆

Başlıktan anlayacağınız gibi Taeji özel bölümüdür ehuehe

Bayağı uzun bir bölüm oldu ve daha ikinci kısmı var umarım sıkılmadan okursunuz *-*

jinsmochi_ feelsten gebermen dileği ile;)

🎶 Ellie Goulding - Love me like you do

İyi okumalar~

***

Genç adam vitrinlerin arasında ilerlerken birden durdu.

İşte oradaydı. Uzun zamandır onu almak için para biriktirdiği son model bilgisayar tam karşısında duruyordu. Hayranlıkla bilgisayara bakarken yanında birinin durduğunu fark etmesi uzun sürmüştü. Başını sağına çevirdiğinde, aynı bilgisayara tıpkı kendisi gibi hayranlıkla bakan kendi yaşlarında bir kız görmüştü. Kızın koyu renkli uzun saçları beline kadar uzanıyordu. Ellerini kahverengi kabanının ceplerine tıkmıştı ve siyah bir kol çantası takıyordu. Zarif  ve doğal bir yüzü vardı.

"Acaba... Siz de mi bu bilgisayarı almak istiyorsunuz?" dedi kız birden ona dönerek.

Genç adam kaskatı kesildi. Kızın bakışları altında eriyor gibi hissetmişti. "Uh... Evet. "

Kız tekrar karşıda duran büyük ekranlı bilgisayara istekle baktı. "Bu mağazada bu markadan geriye kalan tek bilgisayar bu. Yeni sürümünün gelmesiyse bir yıl sürüyor. Kasabadaki tek orijinal mağaza da burası."

"Evet. Öyle."

"Peki, ona sahip olmak için ne yaptınız?" dedi kız gözlerini kısarak bilgisayara bakarken.

Genç adam gözlerini kırpıştırdı. "Huh?"

"Demek istediğim, bu bilgisayarı babanızın parasıyla mı, bir başkasının yardımıyla mı, yoksa kendi çabanızla kazandığınız parayla mı alacaksınız?"

"Ben... Pardon ama, neden böyle bir şey sordunuz?" dedi Kim Taehyung, kaşlarını çatarak.

Kız parlayan gözleriyle ona baktı. "İkimiz de bu bilgisayarı almak isteyen müşterileriz. Ama hangimizin hak ettiği meçhul. Eğer benden daha çok hak ediyorsanız, bilgisayarı almanıza izin vereceğim. Ha bir de, bu bilgisayarı hangi amaçla kullanacağınız da önemli tabii."

Taehyung kaşlarını kaldırarak ona baktı. İlk kez başına böyle garip bir şey geliyordu.

"Bilgisayar almanın hak etmesi mi olurmuş? Kim ilk görür ve parasını verirse o alır işte."

"Ama bu bir üründen birden fazla olduğunda olur. Şu anda geriye kalan son üründen bahsediyoruz. Eğer insani vicdan taşıyorsanız bu durumu kabul etmeniz gerekir."

Taehyung başını çevirip alayla güldü. Ne diyordu bu kız böyle? Bir de insanlar ona kendisinin tuhaf olduğunu söylerlerdi, asıl bu kızı görmelilerdi.

"Bakın Bayan. Bu kişisel bir şey, ben bir yıldır bu bilgisayarı almak için bekliyorum ve sonunda buldum. Yani paramı verip bilgisayarı alacağım ve buradan gideceğim."

Taehyung daha önce kendini hiç bu kadar ciddi hissetmemişti, öyle ki ruhu bile bu duruma şaşkındı.

Kız sinirlenmiş görünüyordu. "Demek bir yıl. Bir yıl boyunca ne yaptınız acaba? Ben üç yıldır kendi çabamla para kazanmaya çalıştım. Gerek çocuk bakıcılığı, gerek garsonluk, gerekse hizmetçilik bile yaptım. Ya siz?!"