Dream Guy (Boyxboy) [COMPLETED]

01

Chapter  1

Kyle's POV

Parang huminto ang oras nang makita ko siya at masilayan ang mapupungay niyang mga mata at ang ngiti niyang nagbibigay aliwalas sa madilim at malungkot kong buhay. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko sa mga puntong 'to. Nais kong tumalon, sumigaw sa galak at sumayaw ng kahit ano upang maipalabas ko ang nararamdaman ko.

Biglang huminto ang oras at tumigil sa paglalakad ang mga tao maliban sakanya na papunta sa direksyon ko at direktang nakatingin sa mga mata ko.

Napako na ang tingin ko sakanya, kasabay ng pagbilis ng pagtibok ng puso ko. Parang may karera ng mga kabayo na nangyayari sa aking puso. Naitanong ko sa sarili ko, 'normal lang ba ang nararamdaman ko sa kapwa lalaki ko?'

Habang papalapit nang papalapit siya saakin ay ganoon din ang biglang pagbilis ng pintig ng aking puso. Napaatras ako nang bigla niyang hawakan ang mga kamay ko at—

"Wala ka ba talagang planong tumigil diyan?"

"Listen to me Kyle!" I sighed. Pinindot ko ang save button para masave as draft ang ginawa ko at binalingan ng masungit na tingin ang babaeng nasa harapan ko.

"What do you want?"

"What I want? Oh my god Kyle! You've been here for 5 hours already since you moved here, at halatang kanina ka pa nakaharap sa laptop mo." Napailing ako sa sinabi niya at inabot ang cellphone ko sa side table ng kama.

"So?" I asked.

"So you need to get out from your dorm and socialize to other freshmen out there. Napaka nega mo talaga! Paano ka magkakaroon ng kaibigan sa style mo na 'yan?"

"Look Chloe, I don't need to talk to other people. Kaya ko ang sarili ko, sanay na akong mag-isa." I said.

"Oh really? Kaya mo pala mag-isa? Like duh sinong pinagloloko mo Kyle? Nagpasama ka kaya saakin na magenroll dito sa school na 'to. Ano bang nakain mo?" She sat at the edge of the bed.

"Ayaw ko munang lumabas. Wala ako sa mood."

"Wala ka sa mood? Tsk. As always, nasa mood ka lang kapag kaharap mo ang laptop mo habang nagta-type ng bagong story."

"And so?" Nakakairita na siya.

"You're being unfair. Sige na Kyle, you need to go out and talk to other freshmen. It's for your sake." I know that she's worried about me.

"Hindi naman talaga ako mag-iisa ngayon kung parehas tayo ng kurso na kinuha." Now I'm getting sad, annoyed and what's that term again? Nevermind.

"Tsk. 'Wag ka ng magdrama diyan. Alam mo naman na ayaw na ayaw ko sa kurso na kinuha mo diba? You know me better than anyone else. Kaya I don't want to argue with you about this." Tumayo siya at naglakad papunta sa pintuan.

"And one more thing, may meeting ang mga freshmen with the seniors this afternoon. Maghihintay ako sayo sa gymnasium kaya please pumunta ka. At isa pa, lumabas kana sa bat cave mo, 'wag kang nega." She said and finally went out from my room.

Kyle Arvinson Castro, 5"8, kasalukuyang nasa Faculty of Medicine ng isa sa pinakasikat na university sa lugar namin. And that girl a while ago is my bestfriend, Chloe. She took Business Administration at 'yan ang dahilan kung bakit nagtatampo ako sakanya. Kabaliktaran si Chloe sa kung ano ako. She's friendly, kind and very approachable unlike me. Kakalipat ko lang sa dorm ko kaya I'm still adjusting. New environment, new set of classmates.